به گزارش هورنیوز تنور انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری و شورای شهر از مدت ها پیش گرم و هرچه به ۲۹ اردیبهشت ماه نزدیک تر می شویم به حرارت آن افزوده می شود. ایجاد شور و شوق انتخاباتی در مردم برای حضور در صحنه، ایجاد حماسه همچون گذشته و منتفی کردن برنامه های دشمن برای گسترش ناامیدی در جامعه اگرچه امری مطلوب است اما گاه و بیگاه به رفتارهایی منتهی می شود که شأن مردم در آن درنظر گرفته نمی شود.

شهرستان اهواز نیز به تبع سراسر کشور از مدت ها پیش با تبلیغات زودهنگام و البته خلاف قانون نامزدها وارد فاز انتخاباتی شده است در این میان دو مسأله به افزایش حساسیت انتخاباتی در این شهر می افزاید. نخست آنکه به دلیل جدا شدن شهرستان کارون از اهواز صندلی های شورانشینان از ۲۱ به ۱۳ تقلیل یافته است؛ این کاهش ظرفیت سبب شده تا نامزدهای انتخابات شورای شهر از هیچ تلاشی برای تصدی این پست فروگذار نکنند.

مسأله دوم حضور استاندار سابق خوزستان در عرصه رقابت برای پست ریاست جمهوری است، مقتدایی که تا زمان سکانداری استان خود را نماینده تمام عیار دولت معرفی می کرد حال به یکی از سرسخت ترین رقبای روحانی تبدیل شده و همین کل کل های همیشگی او برای برخی، باعث ایجاد جذابیت این دوره از انتخابات شده است.

در روزهای گذشته بسیاری از انجمن های حامی محیط زیست، حقوق حیوانات، حمایت از کودکان بی سرپرست، حامی حقوق زنان شهرستان اهواز و… که با هدف کمک به پیشبرد مسائل اجتماعی تشکیل شده اند، با انگیزه های مختلف سیاسی و مادی و با سوء استفاده از تعداد بالای اعضای مرتبط با خود اقدام به تبلیغ برای نامزدهای مختلف می کنند. این درحالیست که طبق قانون هرگونه تبلیغ برای نامزدهای انتخاباتی تا زمان تعیین شده ممنوع  و خلاف قانون است.

بازار داغ تبلیغات تنها به شوراهای شهر باز نمی‌گردد و در این بین برخی از افراد خود را برای تبلیغات ریاست جمهوری اقدام به راه‌اندازی کمپین‌های مجازی و حمایتی از کاندیدای خود کرده و در این بین نیز برخی از افراد با دعوت از فعالان سیاسی شهرستان‌ها و استان‌ها به گفت‌و‌گو و اطلاع یافتن از برنامه‌های مدنظر حزب و جناح خود می‌پردازند.

از این مسأله باب شده در فضای شهر که بگذریم، مبحث مهم مشکل عدم توسعه یافتگی احزاب در سطح شهرستان اهواز است چراکه احزاب با هدف گردآوری افرادی با عقاید مشابه و فارغ از قومیت های آنان تشکیل شده اند حال آنکه در اهواز هر کدام از قومیت ها و حتی تیره های اقوام برای خود حزبی مستقل تشکیل داده و برخی رسانه ها نیز با دامن زدن به این امر باعث ایجاد انشقاق در فضای سیاسی جامعه می شوند.

اصولگرا، اصلاح طلب، اعتدالگر و… که هرکدام رسانه های مختلفی را برای بیان عقاید خود در اختیار دارند در این ایام از رسالت اصلی خود که همانا اطلاع رسانی صحیح و بی طرفانه است دور شده و با متهم کردن یکدیگر به انشقاق، ریشخند به نامزدهای جناح مختلف و… سعی دارند تا توپ بازی را به زمین یکدیگر پاس دهند.

در این شرایط عده ای از آب گل آلود ماهی می گیرند و تعداد بسیار بالایی از شهروندان نیز در نتیجه این آشفتگی سیاسی سردرگم و بعضا دست به انتخابات ناشایست خواهند زد. از همین رو انتظار می رود مدعیان حزب گرایی این استان با گوشزد کردن رعایت حقوق شهروندی به همحزبی های خود، در ابتدا ریشه های این فرهنگ نوپا در استان را تقویت کنند و سپس به دنبال اهداف متعالی خود باشند.