به گزارش هورنیوز یکشنبه ۲۱ آذرماه گذشته همایشی تحت عنوان “روی پوست شهر” با هدف ایجاد حساسیت در بین مسئولان و مردم درخصوص معضلات و مشکلات آسیب های اجتماعی با حضور استاندار خوزستان، رییس انجمن آسیب شناسی ایران، شهردار اهواز، رئیس دادگستری استان و جمعی دیگر از مسئولان برگزار شد.

در این همایش کوروش محمدی رییس انجمن آسیب شناسی ایران پرده از آمارهایی عجیب و تأسف بار در کل کشور و به تبع آن شهرستان اهواز برداشت. محمدی در همان ابتدای اظهارات خویش افزایش آسیب های اجتماعی را نتیجه سکوت، انکار و عدم مسئولیت پذیری آنان پیرامون این مسائل دانست.

وی نصب چند بنر و برگزاری همایش را تنها راه حل مشکلات اجتماعی ندانست و اظهار داشت: حوزه آسیب‌های اجتماعی ناشی از فرایند جامع‌پذیری ناقص است و ریشه در آموزش و پرورش ما دارد. عمده آسیب‌های اجتماعی ‌ما شروعش از آموزش و پرورش است.

وی در آماری تأسف بار سن اعتیاد را در شهر اهواز ۱۰ سال عنوان کرد و یادآور شد: سن فحشا نیز در همین شهر به ۱۴ سال رسیده است. متأسفانه نگرش جامعه نسبت به مسأله اعتیاد مثبت شده است. در مطالعه انجام شده ۵۶ درصد از دانش‌آموزان و ۳۸ درصد دانشجویان شاغل به تحصیل در اهواز از اطلاعات اولیه درباره اعتیاد و مضرات آن بی‌اطلاع بوده‌اند.

پس از این سخنان موجی از انتقادات از سوی اشخاصی که در جلسه حاضر و سکوت اختیار کرده بودند، به راه افتاد. بسیاری این آمارها را سیاه نمایی و عده ای در راستای اهداف و غرض خاصی دانستند.

اظهارات محمدی بی اساس است

حسین حیدری عضو شورای شهر اهواز ذکر چنین آمارهایی را توهین به مردم استان دانست و گفت: به نظر من اظهارات آقای محمدی بی اساس بود و دارای تبعاتی چون خدشه دار کردن حیثیت استان و همچنین القای حس ناامنی در خوزستان از جهت جذب توریست و سرمایه گذاری را داشت، نباید از استانی که به گفته حضرت امام (ره) دین خود را به اسلام ادا کرده چنین چهره زشتی را نشان داد.

وی افزود: بنده معتقدم آقای محقق آمار جامعه انگلیس را بررسی کرده البته کشور انگلیس که از لحاظ فساد و ابتذال اخلاقی به اوج رسیده نیز چنین آماری ندارد که جناب محمدی چنین آماری از خوزستان ارائه داد .

وضعیت اهواز مشابه سایر نقاط است

علی ساری نماینده مردم اهواز با اشاره به مطرح شدن برخی آمار‌ها غیر واقعی توسط رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران گفت: شهرداری اهواز زمانی که کسی را به عنوان سخنران دعوت می‌کند و مساله را مطرح می‌کند، باید اعلام کند که مبنای ارائه چنینی آماری چیست و به چه طریقی به دست آمده است.

وی افزود: در این همایش آماری و اطلاعاتی بیان شده است که شنیدن آن‌ها ممکن است به هر خانواده اهوازی وصله خورده شود بنابراین لازم است شهرداری مشخص کند این آمار‌ها چگونه به دست آمده است.

ساری تصریح کرد: ما منکر آن نیستیم که در حوزه آسیب‌های اجتماعی مشکلاتی وجود دارد اما وضعیت اهواز مشابه دیگر شهر‌ها است.

آمارها قابل تعمیم نیست

پس از این سخنان بود که رییس انجمن آسیب شناسی ایران در مصاحبه با یکی از سایت های خبری استان توضیح داد: آمارهایی که در نشست روی پوست شهر اعلام شده بخصوص در مورد روابط دختران دبیرستانی، به هیچ وجه قابل تعمیم به اهواز و خوزستان نیست .

وی افزود: این آمار به هیچ عنوان در مورد کل خوزستان و یا اهواز صحت ندارد و صرفا جنبه مطالعاتی دارد و به عنوان یک استراتژی و راهبرد برای متولیان امر است.

این درحالیست که مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ایران طی تحقیقی بین در سال تحصیلی ۸۶-۸۷ بر روی ۱۴۱هزار و ۵۵۵ دانش آموز دختر و پسر دوره متوسطه عنوان کرد که ۷۴.۳ درصد دارای رابطه «غیر مجاز با جنس مخالف» بوده‌اند.

محمود گلزاری، معاون ساماندهی امور جوانان وزیر ورزش و جوانان، ۲۱ اردیبهشت امسال نیز گفته بود که بر اساس گزارش‌های آموزش و پرورش، ۴۰ درصد دانش‌آموزان رابطه با جنس مخالف را از ۱۴ سالگی شروع کرده‌اند.

به گفته وی، ارتباطِ پیش از دانشگاه دختران و پسران نسبت به ۳۰ سال پیش، سه برابر شده و زمان شروع رابطه جنسی نیز به دوره راهنمایی رسیده است. تهیه کنندگان گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس تاکید کرده‌اند که این آمار گوشه‌ای از حقیقت را نشان می‌دهد نه همه آن را.

به گزارش هورنیوز اگرچه تاکنون منبع آمارهای ارائه شده توسط رئیس انجمن آسیب شناسی کشور مشخص و نمی توان از آن دفاع کرد اما بی شک نبض فرهنگی و اجتماعی این روزهای خوزستان به ویژه شهرستان اهواز به شدت نامنظم می زند و شهروندان به نوعی در شوک فرهنگی قرار گرفته اند.

سؤال اساسی آنجاست که نهادها و متولیان فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و ساماندهی جوانان تاکنون چه برنامه هایی برای اوقات فراغت جوانان استان داشته اند که بتواند برای تمام سلیغه ها باشد و از این آمارها بکاهد؟ باوجود بالا بودن هزینه مراکز ورزشی و در عوض کم هزینه و حتی رایگان بودن مسائل زمینه ساز ناهنجاری های اجتماعی همچون محل های عرضه قلیان و… چه انتظاری در بهبود شرایط اجتماعی و فرهنگی این استان می توان داشت؟ و دیگر آنکه مسئولین و یا نمایندگانی که می گویند یک چنین آماری غیرواقعی است آیا خود برای برطرف نمودن حداقل کمتر از نصف این آمار تلاش کرده اند؟ در پایان باید پرسید که چه اتفاقی رخ داده که رئیس آسیب های اجتماعی کشور کلیه آمارهای خود را دور زده است و…؟!