چندی قبل با خبر شدیم که یکی از جوان های مستعد ایران زمین بعنوان جوان ترین کارشناس مسائل منطقه خاورمیانه در تلویزیون حاضر شد و به گفتگو پرداخت .

با سلام . آقای خصالی شما طبق آمار به عنوان جوان ترین سیاستمدار حاضر ایران هستید و از این منظر که مجموعه ی ما مترصد شناساسیی و معرفی جوانان این مرز و بوم است خواستیم که یک گفتگویی که با شما داشته باشیم.

به عنوان اولین سوال و مقدمه بفرمایید که متولد کجا و چه سالی هستید؟

به نام خدا و باسلام خدمت شما و همه ی دست اندرکاران این مجموعه ی پویا و با نشاط ؛

من رضا خصالی هستم متولد ۳۰ / ۴ / ۱۳۷۳ منطقه ی سی برنج شهرستان لالی از توابع خوزستان. در دو سالگی هنگامه بازنشستگی پدرم از بخشداری وقت لالی به کرج مهاجرت کردیم و از آن تاریخ تا به امروز ساکن شهرستان کرج می باشم.

علت مهاجرتتان به کرج چه بود؟

پدرم مدتهای مدیدی را در لالی سرکرده بود و اکثر اقوام و بستگانش علی الخصوص برادرانم ساکن کرج بودند و از سوی دیگر مادرم به این امید  که از لحاظ درسی و آینده فضای بهتری برای پیشرفت داشته باشیم لذا  این تصمیم را گرفتند.

از خانوادتون بگویید؟ چندبرادر و خواهر هستید؟

پدرم از حدودسال ۴۰ تا سال ۷۵ به مدت سی و پنج سال در بخشداری لالی خدمت کرد و دارای تحصیلات مکتبی می باشد. مادرم خانه دار است و دارای دو برادر و یک خواهر هستم، برادر اولم در بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران مشغول به کار می باشد و برادر دومم در شهرداری کرج ، خواهرم هم مشغول به تحصیل هستند.

از تحصیلاتتون بفرمایید ، در چه مقطع و چه رشته ای تحصیل کرده اید؟

بنده دانشجوی رشته ی تاریخ اسلام در دانشگاه مذاهب اسلامی تهران هستم و ایضا در دانشگاه پیام نور در رشته ی حقوق مشغول به تحصیل هستم.

مشغول به تحصیل هستید؟ یعنی هنوز فارغ التحصیل نشده اید؟

بله بنده فعلا دانشجوی دوره ی کارشناسی هستم ( خنده ) سال ۹۱ وارد دانشگاه شدم  و حدودا یک سال و اندی دیگر در مقطع کارشناسی فارغ التحصیل می شوم.

و گفتید که در دو دانشگاه تحصیل میکنید؟ امکان داره بیشتر توضیح بدید ؟ خلاف قانون نیست؟

نه خیر دانشگاه مذاهب اسلامی را از طریق کنکور سراسری وارد شدم و دانشگاه پیام نور را از طریق دوره ی فراگیر و به این صورت هیچ گونه منع قانونی وجود ندارد.

از رشته های تحصلیتون راضی هستید؟ حقوق و تاریخ اسلام چه سنخیتی باهم دارند؟

من از اول هم به علوم سیاسی علاقه داشتم وقتی کنکور سراسری دادم علوم سیاسی دانشگاه سبزوار قبول می شدم اما چون نمیخواستم از تهران دورباشم انتخاب نکردم  و رشته ی تاریخ اسلام دانشگاه مذاهب اسلامی را انتخاب کردم الحمدالله الان راضی هستم چون تاریخ و علوم سیاسی قرابت بسیار نزدیکی به هم دارند و به قول یکی از اساتید ما : علوم سیاسی کودک نوپای تاریخ است!

درباره ی حقوق هم باید بگم که وقتی تصمیم بر تحصیل همزمان گرفتم ابتدامیخواستم علوم سیاسی بخوانم اما اطرافیانم مرا به این سمت سوق دادند و من هم پس از اندکی درنگ دیدم که حقوق برای من بیشتر کاربرد خواهد داشت چرا که ترکیب تاریخ و حقوق برای من مفید خواهد بود.

از چه منظر؟!

خب ببینید مسائل علوم سیاسی اکثرا در این دو حوزه متمرکز و از این رو مفید است.

به مبحث اصلی بحث بپردازیم شما فرمودید که به رشته علوم سیاسی علاقه داشتید فلذا باید به عرصه ی سیاست هم علاقه می داشتید کما اینکه اکنون هم در این عرصه هستید از این فضا مطلب  رو بیان کنید؟

خب ببینید فضای کشور ما طوریه که همه آحاد جامعه با مسائل سیاسی درگیر هستند و به نوعی از بحثهای زنده کشور ما بحثهای سیاسی است ما هم در این جامعه بزرگ شدیم و این کنشهای اجتماعی روی ما اثرگذار بود طبعا شغل پدرم و وجود این فضا هم بی اثر نبود مثلا وقتهایی که پدرم برایم از مشکلات شهر خودمان میگفت و اوضاع سیاسی قبل و بعد انقلاب ، قیامهای مردمی و…. اینها همه اثرگذار بود اما نقطه ی عطف زندگی من و آن چیزی که سبب شد من به این فضا کشیده شوم آشنایی با آثار متفکر شهید مرتضی مطهری بود. یادم میاد حدودا ۱۳ ساله بودم و اول راهنمایی بودم که کتاب ده گفتار علامه شهید مطهری رو خوندم و این اولین مطالعه آزادم بود بعد از اون کم کم سایر آثار ایشون رو مطرح کردم و از زاویه ی دید شهید مطهری بود که به دین و جامعه نگاه می کردم و خداروشاکرم بابت این امرچرا که بسیار  صحیح و صواب بوده این دیدگاه. با اون تاثیرات و سابقه ای که خدمتتون عرض کردم و این نقطه ی عطف تصمیم گرفتم در جامعه باشم و فعالیت کنم که حاصل این شد که به عرصه ی سیاست علاقه مند شدم و وارد آن شدم.

فعالیت های سیاسی شما چه ها بود؟ فعالیت خاصی داشتید؟ و اگر فعالیت خاصی داشتید چطوری وارد این عرصه شدید؟

ببنید فعالیت به ماهو فعالیت در آن حدود نداشتم فقط در این حد که در سخنرانیها شرکت میکردم روزنامه مطالعه میکردم چون در زمان تحصیلات دوره راهنمایی و متوسطه اینترنت به این سرعت در اختیارم نبود و کم تر از اون آگاهی داشتم اما بیشتر روزنامه مطالعه می کردم و در سخنرانیها و گردهمایی شرکت میکردم و به نوعی وارد در این فضا بودم اما هنوز فعالیت خاصی نداشتم. اگر فعالیت سیاسی رو به صورت سیستماتیک  و مجموعه ای متصور شویم اولین فعالیت سیاسی بنده عضویت در ستاد دکتر محسن رضایی در انتخابات سال ۱۳۹۲ ریاست جمهوری بود.

چه طوری وارد این مجموعه شدید ؟ از طریق کانال خاصی بود؟ یعنی سفارش شده بودید؟

نه از طریق کانال خاصی نبود من خودم به برنامه ها و نقطه نظرات ایشون واقف بودم و به افکار و آرا ایشون علاقه خاصی داشتم علاوه بر اون آقای دکتر رضایی هم اهل لالی و ازایل بختیاری هستند و این مسئله هم بی تاثیر نبود و نوعی عرق همشهری بودن در من گل کرده بود اولین بار خودم با دکتر علی رضایی فرزند ایشون ارتباط گرفتم و خودم خواستم که همکاری کنم و ایشون هم با روی گشاده استقبال کردند هرچند بعدها ما و خیلی دوستان دچار سنت بی معرفتی سیاسی بعد انتخابات شدیم اما شکر خدا تجربه های خوبی رو کسب کردم و من جمله دوستان بسیاری خوبی که هنوز هم با ایشان ارتباط نزدیک دارم و این اولین و جدی ترین فعالیت سیاسی من بود که در قالب مجموعه بود.

در ستاد آقای رضایی چه مسئولیتی داشتید و اساسا وظیفتون چه بود؟

من بخاطر علاقه ای که به ایشون داشتم همه کار میکردم ، از برگزای تجمعات در تهران گرفته تا دعوت از افراد و صحبت با آحاد مردم و…. اما از لحاظ اینکه چه جایگاهی داشتم بنده عضو معاونت استانهای ستاد مردمی دکتر رضایی موسوم به جنبش ” ما ” بودم که این ما اختصار ار چند عبارت بود من جمله : محسن ایران ، محسن امام ، ملت ایران و…. ریاست این جنبش با علی رضایی میرقائد و دبیرکلی عماد رستمی بود.

عمده مسئله ای که سبب شد شما رو به عنوان جوان ترین سیاستمدار ایران بدانیم حضور شما در برنامه های سیاسی شبکه سحر بعنوان تحلیلگر مسائل سیاسی بوده . در این باره پاره ای از توضیحات رو بیان کنید و اصلا چه شد که به صداوسیما راه پیداکردید؟

بله ببنید خب همونطوری که عرض کردم سمت و سوی ذهنیم و فعالیت هایم در عرصه ی سیاسی بود و علاوه بر اون همیشه مطالعات آزاد داشتم که اکثرا پیرامون مسائل سیاسی و بعضا” دینی بوده. کسی که فعالیت های سیاسی می کند تبعا” روابط و دوستان خوبی دارد. یکی از این دوستان و بزرگواران جناب  آقای سعید دیانتی تهیه کنند برنامه زاویه ای دیگر شبکه سحر بوند که لطف و حمایت ایشون بودکه سبب شد تا بنده شایسته این عنوان شوم. ایشون رو از خیلی مدتها پیش میشناختم و بنده رو هم متعاقبا” می شناختند حقیقتش وقتی اولین بار از بنده دعوت کردند خیلی جا خوردم و گفتم که نه کار من نیست و…. اما ایشون که همیشه لطف داشتند به بنده همواره می گفتند که تو این توانایی رو داری و یکی دو برنامه با من بیا با فضا آشنا بشو بعد روی آنتن برو و تحلیل خودت رو ارائه بده. قرار براین شد که ما چندبرنامه ای رو با ایشون بریم تا با محیط آشنا بشیم  وبعد وارد برنامه بشیم.

بعدش چه شد که رفتید؟ یعنی تمرین می کردید برای حضور در برنامه ؟

تمرین که نه اما قصد آشنایی با جو برنامه زنده بود به هرحال شرکت در اولین برنامه هم داستان جالبی دارد. طبق قرار بنده اولین بار با ایشون راهی سازمان شدم آن روز موضوع برنامه تحولات اوکراین بود که تازه وارد این مصائب شده بود از قضا کارشناسی که دعوت کردند نیامده بود و آن روز روز جمعه بود اگر اشتباه نکنم ۲۹ بهمن ۱۳۹۲ بود. تا برنامه ۲۰ دقیقه مانده و تهیه کننده هرکاری میکرد مهمان و کارشناس پیدانمی شد وقتی من این موقعیت را دیدم استرس شدید گرفتم مخصوصا وقتی که بهم گفتند راهی نیست باید خودت بری برنامه رو  ! القصه چاره ای نبود و باید میرفتیم ، فورا” رفتیم اتاق گریم و اومدیم نشستیم همین که برنامه شروع شد من استرسم به اوج خودش رسیده بود واقعا تصور کنید کسی که تجربه کافی ندارد سن و سال کمی دارد آن هم فقط ۱۹ سال با اینهمه دوربین و برنامه زنده چه استرسی خواهد گرفت. مجری سلام علیک کرد و یک میانه برنامه رفتند که در این حین یک نفر که فکر کنم از بخش رادیو بود رسید یکمی استرسم کم شد. برنامه با ایشون شروع شد من اصلا در این باره تخصصی نداشتم اما دوتا سوال داشت که به غرب مربوط میشد و میشدطوری جواب داد. این رو هم بگم برنامه به صورت زنده بود و برای کشور بوسنی تهیه میشد و مترجم به صورت زنده گفته ها رو ترجمه میکرد. من سوال اول رو که شروع کردم اولش پاهام میلرزید اما خیلی خودم رو کنترل کردم که صدام نلرزه و خداروشکر موفق شدم و وقتی برنامه تموم شد همه راضی بدوند فیلمش رو هم که نگاه کردم الحمدالله خوب بود و این اولین تجربه ی من بود.

بعد از اون چه برنامه هایی شرکت کردید؟ چندبارحضورداشتید در صداوسیما؟

بعد از این برنامه هم چها بار در سیمای بوسنی شبکه سحر بعنوان کارشناس شرکت کردم. برنامه ی دوم در خصوص قطعنامه ی پارلمان اروپا علیه ایران ، برنامه ی سوم انتخابات مصر ، برنامه ی چهارم انتخابات افغانستان ، برنامه ی پنجم که آخرین حضورم بود اسلام هراسی در اروپا.

شاید برای مخاطبان ما این شائبه پیش بیاید که شخص خاصی شما رو حمایت کرده و سفارش کرده برای اینکه در صداوسیما حضور پیدا کنید مثلا اینکه گفتید در ستاد دکتر رضایی بوده اید ممکن است که ایشون شما رو برای این مسئله حمایت کرده باشند ، واقعا اینطور است؟

نه هرگز اینطوری نیست که شما می فرمایید عرض کردم خدمتتون مسبب اصلی حضور بنده در آنجا تهیه کننده برنامه بودند که مستقیم بنده رو بی هیچ واسطه ای می شناختند و حتی آشنایی ایشون هم با تیم دکتر رضایی بعد از حضور بنده بود که هروقت از بنده میخواستند کارشناسی رو به ایشون معرفی کنم از جوانان با استعدادی که در تیم دکتر رضایی بودند معرفی میکردم.

با اینکه اکثر کارشناسان حوزه سیاست برای خود حوزه ی تخصصی تعریف کرده اند حوزه تخصصی شما در کدوم بخشه ؟

من خاورمیانه رو برای خودم انتخاب کردم البته با تعریف وسیع تری تحت عنوان منطقه اسلامی که کشورهای اسلامی رو شامل میشه و همچین مسائلی که به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باشد.

شما به عنوان کسی که فقط  ۱۹ سال داشته و در برنامه ای زنده آن هم در سطح کارشناس و تحلیلگر شرکت کرده چه حسی دارید؟ آیا این سبب تغییر در رفتارها و برخوردهای شما شده؟

ببنید طبیعتا” هرکسی که باشد از این مسئله خوشحال میشه خب این برای هرکسی یه موفقیت محسوب میشه اما وقتی از استعدادهای جوانان ایرانی استفاده نمیشه حلاوت این موفقیت چندان شیرین نیست به هر حال امیدوارم روزی به جوانان ما میدون داده بشه چرا که همونطوری که بارها شخص رهبر انقلاب تاکید کرده اند جوانان سرمایه های اصلی و آینده ی این مرز وبوم اند. من متوجه قسمت دوم سوال شما نشدم ، دقیقا منظورتون از تغییر رفتار چیه؟

یعنی اینکه بعد از این واقعه با دوستان و آشنایانتون طور دیگه ای برخورد کرده باشید یا به عبارت صریح تر از بالا به اونا نگاه کنید که حالا مثلا یک برتری نسبت به دیگران دارید؟

ببینید من یه عشایری ام و از ایل بختیاری اومدم در مرام ما این چیزها وجود نداره که به سبب این مسائل بخواهیم طوردیگه ای برخورد کنیم یا خدایی نکرده دچار خود برتربینی بشیم این چیزها روی من تاثیرد داشته اما سبب این نشده که بخوام به کسی فخرفروشی کنم یا دیگران رو از خودم کمتر بدونم چرا که اعتقاد قلبیم بر این است که هستند کسانی حتی در شهرستانهای کوچک مثل لالی که توانایی و توانمندی هایی به مراتب بیشتر از بنده دارند منتها بستر برای آنها فراهم نیست و این سبب می شودکه این توانایی ها در سمت و سوی حقیقیِ خودش قرار نگیره. اتفاقا حالا چون این مسئله رو مطرح کردید این رو هم بگم که دوستان زیاد با من سر این قضیه مزاح می کنند و هرکسی به طریقی خلاصه ای تیکه ای هم نثار ما میکنه ( خنده)

رضا خصالی الان یک جوان ۲۱ ساله است که تا این مرحله از زندگی یکسری موفیقتهایی رو به دست آورده که خیلی ها فاقد اون هستند به عنوان کسی که فعالیت سیاسی می کند قطعا بی هدف نیستید میخوام شفاف برای ما بیان کنید برنامه شما برای آینده چیست؟ به مقام  و منصب خاصی فکر می کنید؟

اینهایی که فرمودید نظر لطف شماست گفتم جوانانی هستند که من در مقابل اونها هیچم و فقط اگر بستر مناسب باشه رشدشون محسوس میشه ، به هر حال چون شفاف پرسیدید منم شفاف پاسخ میدم که هدف من به درد خوردن در جامعه است و در یک کلمه مفید بودن از نظر خودم و علاقه ی شخصیم دوست دارم که تحصیلات عالیه داشته باشم و در مناصب آموزشی مثل کسوت مدرسی دانشگاه باشم اما اینکه به پست و مقام خاصی فکر کنم اولا هم خیلی زوده هم خیلی رویایی من علاقم همون درس و دانشگاه است اما اگر وقتی واقعا نیاز باشد جایی باشم قطعا خواهم بود اما اینکه فکرکنید به منصب و مقام خاصی از الان علاقه دارم نه خیر چنین گرایشی ندارم و فقط به پیشرفت ایران عزیز فکر می کنم.