تاسوعا و عاشورای و ایام حزن حسینی(ع) در عین حال ایام شور، سربلندی و جوشش و خروش است

به گزارش هورنیوز ؛ حجت الاسلام والمسلمین سید محسن شفیعی، رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های استان خوزستان در مراسم عزای حسینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد امیدیه که روز گذشته با حضور کارمندان این واحد برگزار شد، عنوان کرد: هرچند ایام شهادت مظلومانه ابی عبدالله(ع)، ایام سوگ است اما حقیقتا شهادت ابی عبدالله(ع) اسلام را زنده کرد و اگر این اتفاق بزرگ نبود، امروز از شریعت پیامبر اثری بجا نمانده بود.

 

وی با بیان این پرسش که مگر حضرت مجتبی(ع) با معاویه توافق نامه امضاء نکرده بود؟ آیا نمی شد سیدالشهدا(ع) نیز همین کار را بکند؟ ادامه داد: اول باید بدانیم حرکت حضرت مجتبی(ع) اعلام آتش بس در جامعه اسلامی بود. در شرایطی که سپاه معاویه آماده بود، اصحاب امام حسن(ع) با حضرت یار نبودند لذا آن مصالحه انجام شد که اساسش بر این بود که حضرت مجتبی(ع) ملاحظه فرمودند اگر جنگ را ادامه دهند ازآنجا که اصحاب پای کار نیستند، معاویه غلبه فیزیکی و ظاهری پیدا خواهد کرد و دیگر از اسلام اثری نخواهد ماند. لذا حضرت مجتبی(ع) در سایه این آتش بس هسته اولیه اسلام را از نابودی حفظ کردند. هرچند جامعه اسلامی چیزهایی از دست داد لکن بن مایه باقی ماند.

 

حجت الاسلام والمسلمین شفیعی گفت: از سوی دیگر باید توجه داشت که معاویه متقاضی آتش بس از حضرت مجتبی(ع) بود اما یزید از سیدالشهدا(ع) بیعت می خواست. یزید خواسته اش این بود که امام حسین(ع) با او به عنوان جانشین رسول الله(ص) بیعت کند. لذا حضرت می فرمایند هیچ مثل منی با مثل یزید بیعت نمی کند. یزید کسی است که علنا معصیت می کند، شرب خمر می کند، آدم می کشد و حالا می خواهد من با او بیعت کنم.

 

رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دردانشگاه های استان خوزستان، افزود: یقینا اگر معاویه هم از حضرت مجتبی(ع) درخواست بیعت می کرد، امام نمی پذیرفت.

 

وی با بیان اینکه اگر سیدالشهدا با یزید بیعت می کرد به حاکمیت آن ها مشروعیت می داد، اظهار داشت: امام حسین(ع) می فرمایند مرا ملزم به انتخاب به پذیرش میان شمشیر و ذلت کرده اند. امام(ع) در اینجا از بیعت تعبیر به ذلت می آورند و میفرمایند هیهات مناالذله. خب پس اگر سوال شود چرا امام حسین(ع) ماند امام مجتبی(ع) عمل نکرد؟ پاسخ این است که امام حسن(ع) بر اساس یک توافق دو طرفه کنار آمدند اما آنچه یزید از امام حسین(ع) مطالبه کرد، تسلیم محض بود.

 

حجت الاسلام والمسلمین شفیعی با بیان اینکه معاویه دو دهه بعد از توافق نامه با امام مجتبی(ع)، حکومت کرد، اظهار داشت: در طول این مدت معاویه زمینه چینی و فرهنگ سازی در جهت تثبیت بنی امیه کرده است، مهمترین ماموریت معاویه این بود که رهبری را در جامعه اسلامی از امامت به سلطنت تبدیل کند. شیعه معتقد است بعد از رحلت پیامبر ودیریت جامعه با امامت است، پیام روشن غدیر اینست که رهبری در جامعه اسلامی بعد از نبوت، امامت است از سوی دیگر در نگرش اهل سنت بعد از نبوت مدیریت جامعه اسلامی خلافت است، لکن معاویه مقدماتی فراهم کرد که با مرگش نسخه مدیریت امت اسلامی از خلافت به سلطنت تغییر کند لذا از رئوس و سران قبائل و عشایر بیعت گرفت که پس از مرگش با یزید بیعت کنند. معاویه بنا داشت جامعه اسلامی، سلطنتی مدیریت شود.

 

رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دردانشگاه های استان خوزستان، گفت: یزید از امام حسین(ع) خواست که امام(ع) با او به عنوان سلطان بیعت کند، امام فرمود این ذلت را خدا بر ما نمی پذیرد، رسول خدا نمی پذیرد، مومنین، آزادگان در طول تاریخ و وجدان های بیدار این ذلت را نم یپذیرند و اجازه ذلت به ما نمی دهند. حال سوال می شود چرا ذلت؟ چون اگر امام حسین(ع) این بیعت را پذیرفته بودند، مشروعیت به نظام سلطنتی در مدیریت اسلامی بود، در حالی که بجز امامت در مدیریت اسلامی پذیرفته نیست. بر اساس مستندات تاریخی شیعه و سنی، معتقدیم اگر امام حسین(ع) یزید را به رسمیت شناخته بود، از اسلام چیزی باقی نمی ماند.

 

وی گفت: امام حسین(ع) نسخه ای نوشت که اگر انسان در دو راهی ذلت و انتخاب مرگ قرار بگیرد، انتخاب مرگ عاقلانه و عاشقانه است. با این نسخه امروز ملت های آزاده دستهاشان را بالا نمی برند و سرشان بالاست. تاسوعا و عاشورای و ایام حزن حسینی(ع) در عین حال ایام شور، سرلندی و جوشش و خروش است.

https://hoorkhabar.ir/629086کپی شد!
69