به گزارش هورنیوز – در دنیای امروز ضرورت دخالت دادن مستقیم مردم در تصمیم گیری امور اجرایی شهر یکی از بدیهیات زندگی شهروندی می باشد که زمینه ساز  تشکیل شوراهای شهر و روستا شده است، تا مردم با انتخاب نمایندگان در این پارلمان به نوعی خود را در روند مدیریت امور شهری و تعیین شهردار سهیم بدانند.

از ناپختگی و کم تجربگی شورای اول که بگذریم، شورای دوم شهر اهواز با حضور پر رنگ یک طیف خاص شکل گرفت که نتیجه آن اجرای بالغ بر ۲هزار و ۷۰۰ مصوبه در طول ۴ سال عمر این شورا بود. اما آنچه که کارشناسان و مشاوران بدان اذعان داشتند آن بود که این شورا بجای تمرکز بر روی اجرای پروژه های زیربنایی و عمرانی، بیشتر در راستای افکار برخی اعضاء و اجرای پروژه های خُرد گام برداشت.

شورای سوم نیز از همان ابتدا با حواشی بسیار نادر همراه بود و از زمان تشکیل تا انحلال بجای ایجاد آرامش و توسعه در شهر، فضا را به سمت کش و قوس های میان اعضای شورای شهر تا شهرداران کشاند تا آنجا که در این شورا چندین شهردار عزل و نصب گشته و سرانجام نیز شورا پیش از پایان دوره ۴ ساله به عمر خود پایان داد تا نشان دهد پیشرفت کلانشهری مانند اهواز در گرو تخصص اعضاء شورای شهر و همگرایی شورا و شهردار معنا پیدا می کند.

شورای چهارم اما با پختگی لازم و متشکل از احزاب، اقوام و تخصص های مختلف کار خود را با ۲۱ نفر عضو آغاز کرد که در طول سه سال فعالیت این شورا شاهد فراز و فرودهایی بودیم که در نوع خود منحصر بفرد هستند، اما آنچه در کارنامه سه ساله شورا بیش از همه خودنمایی می کند ثبات، آرامش حاکم بر فضای شورا و تعامل اعضای شورای شهر و شهردار است که مسلماً همین امر باعث پیشبرد سیاست های کلان شهر می شود.

بی شک کلانشهر اهواز در مقایسه با سایر کلانشهرها به جایگاه حقیقی خود دست نیافته و رسیدن به توسعه همه جانبه در امور شهری نیازمند عوامل متعددی است. اما با نگاهی گذرا به عملکرد سه ساله شهردار و شورای شهر می توان دریافت که تمرکز بیش از پیش بر روی طرح های عمرانی و دراز مدت معطوف شده تا راه برای توسعه استان هموار شود که نمونه بارز این امر را می توان افتتاح طرح هایی مانند پل سوم، روگذر شریعتی و کلنگ زنی پروژه های عظیمی مانند تقاطع غیرهمسطح شهید بندر و شریعتی نام برد.

پس از انحلال شورای سوم و تعیین کتانباف به عنوان شهردار اهواز اقدامات خوبی در راستای ارائه خدمات شهری به مردم صورت گرفت که همین امر باعث افزایش انتظار مردم از شهرداری شد، اما نکته ای که در این میان مغفول ماند آنست که شهردار بدون شورای شهر و بعضاً مطالبه گری های برخی اعضاء فعالیت می کرد.

حال سه سال از عملکرد شورایی می گذرد که دوسال آن به ریاست رامی علاسوند و یکسال هم با سکانداری حجت الاسلام قربانعلی سعادت نیا بر عملکرد شهرداری نظارت داشته و اکنون در آستانه چهارمین انتخابات هیئت رئیسه قرار دارد. جدا از گمانه زنی هایی که درخصوص تعیین رئیس می شود، این روزها برخی رسانه ها و افراد با برشمردن سریالی مشکلات شهر سعی در تحت تأثیر قرار دادن این انتخابات دارند، اما آنچه باید بدان توجه کرد آنست که قطعاً برشمردن مشکلات درشهری مانند اهواز که سال ها از مسیر توسعه بازمانده چندان کار سختی نیست. اما بررسی اقدامات انجام شده با در نظر گرفتن موانع بر سر راه، تجمیع نظر ۲۱ عضو شورای شهر با سلائق و دیدگاه های گوناگون، مشکلات اقتصادی و مالی استان و داشتن دیدگاه مستقل فازع از هرگونه جناح بندی سیاسی، امری کاملا تخصصی است.

تا چند روز آینده تکلیف ریاست آخرین سال شورای چهارم شهر هم مشخص می شود اما دو نکته حائز اهمیت آن است که از سویی مهم ترین امری که از تشکیل شوراها می توان دریافت لزوم اهمیت به نظر مردم است چراکه شهروندان با اعتماد به اعضای شورای شهر به آنها اجازه انتخاب شهردار را می دهند و از سویی دیگر برخی از همین منتقدان تندروی شورا روزگاری نه چندان دور تمام تلاش خود را برای ورود منتخبین امروز  به شورای چهارم کردند(اعلام لیست واحد) و اما اکنون با چرخشی ۱۸۰ درجه به نقد آنها می پردازند!