جواد نکونام می‌گوید اگر زمان به عقب بر می‌گشت دوباره استقلال را برای بازگشت به فوتبال ایران انتخاب می‌کرد. او همچنین می‌گوید احتمال زیاد باشگاه الکویت با حضورش در اردوی آفریقای جنوبی موافقت نخواهد کرد.

کاپیتان تیم ملی ایران از آخرین وضعیت خود در الکویت شایعه حضورش در اردوی آفریقای جنوبی و اتفاقات فوتبالی سال ۹۲ گفت.

* اگر موافق باشید از اتفاقات فوتبالی سال رو به پایان صحبت کنیم. به نظر می‌رسد سال ۹۲ با صعود ایران با جام جهانی سال خوبی بود.

– سال خوبی هم برای فوتبال ایران بود و هم برای من. رفتن به جام جهانی، حضور در چهار تیم برتر آسیا، کاندیدای بازیکن برتر سال آسیا و … باعث شد که من سال خوبی را پشت سر بگذارم.

* پیش از عید ۹۲ همه آرزو می‌کردند در سال جدید تیم ملی به جام جهانی برسد؛ اتفاقی که با توجه به شکست برابر لبنان و ازبکستان در حد یک رویا بود. فکر می‌کنید باید رویای فوتبال ایران در سال ۹۳ چه چیزی باشد؟

– ما نباید به دنبال رویا و آرزو باشیم. باید هدفگذاری کنیم. هدفمان برای سال جدید نیز باید موفقیت در جام جهانی باشد. اول باید به حضور موفق در جام جهانی فکر کنیم و بعد از آن هدف آتی باید موفقیت در جام ملت‌های استرالیا باشد. درباره صعود به جام جهانی هم باید بگویم درست می‌گویید. کمتر کسی فکر می‌کرد ما به طور مستقیم به جام جهانی برویم اما اگر به مصاحبه‌های همان زمان من برگردید می بینید که به موفقیت تیم‌مان ایمان داشتم. می‌دانستم که با تیم یکدست و یکدلی که داریم می‌توانیم به جام جهانی برویم که خوشبختانه این اتفاق افتاد.

* یکی از اتفاقاتی که برای شما به عنوان کاپیتان تیم ملی افتاد وضعیتی بود که در استقلال دچارش شدید. اگر زمان به عقب برگردد، آیا حاضرید دوباره استقلال را انتخاب کنید؟

– مطمئن باشید همین طور خواهد بود. اگر زمان به عقب برگردد باز هم استقلال را انتخاب می‌کنم و من هیچ وقت از انتخابم پشیمان نیستم و نخواهم بود. من با انتخاب استقلال به آرزوی دوران کودکی ام رسیده‌ام و این چیزی نیست که بتوانم آن را با اتفاق دیگری عوض کنم.

* سال ۹۳ جواد نکونام به دنبال چه چیزی است؟

– اول از خدا سلامتی همه مردم ایران را می‌خواهم و دوم این که به عنوان عضوی از تیم ملی تلاش می‌کنم برای شادی دل مردم در جام جهانی موفق باشم. حضور موفق در ادامه فوتبال نیز یکی از هدف‌های من در سال ۹۳ خواهد بود.

* حسرت بزرگ و لحظه به یادماندنی برای شما در سالی که رو به پایان است، چیست؟

– نرفتن به فینال لیگ قهرمانان همیشه برای من یک حسرت است. اما درباره لحظه به یاد ماندنی، هر چه با خودم فکر می‌کنم تا لحظات خوب را به ذهنم بیاورم، همان دو بازی کره جنوبی به خاطر می‌آیم که به صعود تیم ملی ایران منجر شد. در زندگی شخصی هم قطعا به دنیا آمدن “آریان” پسرم بهترین لحظه زندگی‌ام در سال ۹۲ بود که از خدا برای همه این اتفاقات ممنونم.

* وقتی که سال به روزهای آخرش می‌رسد آدم با خودش فکر می‌کند که چه کسی بیشتر از همه به انسان بدی کرده و بعد از آن فکر می‌کند که آیا او را ببخشد یا کینه‌اش را هم‌چنان در دل نگه دارد؟ امسال از چه کسی بیشتر از همه دلخور شدی و آیا می توانی او را ببخشی؟

– هر کسی که به من بدی کرده باشد این بدی به خودش برگشته است و من او را به خدا واگذار می‌کنم. خدا همیشه بهترین تصمیم را درباره کسانی می‌گیرد که به انسان دیگری بدی کرده‌اند.

* برنامه‌ات برای سال بعد چیست؟ آیا دوباره به لیگ ایران باز خواهی گشت؟

– درباره بخش اول سوال باید بگویم که حضور در جام جهانی و موفقیت در فوتبال باشگاهی اولویت برنامه‌هایم است. درباره بخش دوم هم باید بگویم انسان از فردای خودش خبری ندارد، اما مگر کسی پیدا می‌شود که از خانه خودش فراری باشد و از باگشت به خانه بدش بیاید.

* الان که چند ماه از حضورت در الکویت می‌گذرد، چقدر از انتخابی که داشته‌ای رضایت داری؟ انتخابی که به نظر می‌رسد از سر اجبار برای شما بوده است.

– بگذریم. گفتم که خدا بهترین است و بهترین تصمیم را درباره کسانی می‌گیرد که به انسان بدی کرده است.

* چه آرزویی برای فوتبال ایران البته به غیر از جام جهانی دارید؟

– امیدوارم که هر روز پیشرفت داشته باشد و جوانان خوبی به فوتبال معرفی شوند و در سطح اول فوتبال ایران بدرخشند.

* به عنوان سوال آخر از شما می‌خواهیم درباره اردوی آفریقای جنوبی بپرسیم. دیروز یکی از رسانه‌ها اعلام کرد که شما به کی‌روش گفته‌اید که نیازی نیست به کویت بیایید تا با مسئولان الکویت برای حضور در این اردو صحبت کنید. آنها نوشته بودند که شما توانسته‌اید مسوولان الکویت را راضی کنید.

– من اصلا نگفته‌ام که آنها با این مساله موافقت می‌کنند. باشگاه الکویت به من پول می‌دهد که برایش بازی کنم و اگر کس می‌خواهد با مسئولان باشگاه صحبت کند خودش باید مستقیم با باشگاه ارتباط بگیرد. ضمن این که فکر نمی‌کنم باشگاه اجازه بدهد که به آفریقای جنوبی بیایم.