هورنیوز – فرشاد بهمن – سال گذشته و بر اساس وعده ای که رئیس جمهور منتخب داده بود، استاندار ویژه خوزستان با اما و اگرهای بسیار منصوب شد تا بلکه معضل ناکارآمدی مدیریتی، فشل بودن و عدم چابکی در راس هرم مسئولیت اجرایی استان که یکی از پازل های بحران های خوزستان بود، ترمیم شود. معضلی که در هفته ها و ماههای اخیر بیش از هر زمان دیگری رخ نمایاند و همگان دریافتند که خوزستان بزرگ و پهناور با جایگاه استراتژیک و حیاتی که دارد، نیازمند یک استاندار مجرب، با دانش، برنامه محور، چابک و البته دارای کاریزما و اتوریته ی مدیریتی است.

در همین خصوص و بر اساس اظهارات برخی صاحب نظران و رسانه ای ها، صادق خلیلیان نتوانسته نقش یک «استاندار ویژه» و تاثیرگذار را به خوبی ایفا کند و از این فرصت استثنایی برای توسعه خوزستانِ دارای مشکلات عدیده بهره کافی ببرد. اما براستی چرا وی نتوانست کارنامه خوب و یا حتی متوسطی از خود تا کنون برجای بگذارد و بنا به نظر بسیاری از ناظران یکی از ادوار ضعیف مدیریتی در استان را رقم بزند و ضعیف تر از پیشنیان، امور استان را اداره کند؟

مواردی همچون رشد نرخ بیکاری نسبت به سال گذشته، برطرف نکردن معضل آلودگی هوا، انتصاب های عجولانه، بدون مطالعه و بعضا رفاقتی، تکرار جلسات متعدد بی نتیجه، عدم آشنایی با بافتار و ساختار اجتماعی و اقتصادی خوزستان، عدم مشورت پذیری از مدیران باتجربه و متخصص بومی، عدم حضور میدانی در حل بحرانها و کنترل استان از دفتر استانداری و… را می توان از موارد منفی و قابل توجه این استاندار ویژه برشمرد. البته لازم به توضیح است موارد مثبت و حل ناشده ی بسیاری نیز در زمان استانداری وی انجام شده که قابل تقدیر است، اما خلیلیان زمانی مسئولیت استانداری این استان را بر عهده گرفت که دولت برای اولین مرتبه اختیارات متعدد را به یک استاندار در خوزستان واگذار کرده بود و این مهم و فرصت طلایی می توانست بسیاری از موارد فوق را برای همیشه حل و فصل کند.

از سویی دیگر منتقدین بر این باورند چینش و انتصاب مدیران متخصص و کاربلد می توانست به رشد و توسعه این استان بیشتر کمک کند که نشد و این نکته مدیریتی برای خلیلیان بزرگترین مورد منفی طی یکسال گذشته بود. به طور مثال انتصاب مدیران کل کم تجربه که نهایتاً دفتردار یک شهردار بوده اند و تخصصی در این حوزه نداشته اند و موارد متعدد دیگر.

باری در این میان نمایندگان خوزستان در مجلس شورای اسلامی نیز می توانستند با ابزار نظارتی خود از وزیر کشور در خصوص این موارد و مخصوصا انتصاب های حاشیه دار یکساله گذشته در جهت منافع مردم گام بردارند، که انجام نشده و یا اگر هم در حد تذکر بوده در نهایت به گزینه های غیر بومی در اختیار وزرای مربوطه منجر شده است.(تاکید رئیس جمهور بر استفاده از مدیران بومی در خوزستان بود که تا کنون این دستور محقق نشده است!)

در پایان امیدواریم دولت سیزدهم برای حل و فصل اینگونه مشکلات خوزستان اهتمام ویژه داشته باشد و پاسخ مردم این استان را که طی روزهای گذشته نشان دادند مثل همیشه یارویاور نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران هستند را با رسیدگی و نظارت بیشتر بدهند.

فرشاد بهمن