هورنیوز – چرا زنان دست‌فروشی می‌کنند؟ به نظر می‌رسد در ابتدا باید به چرایی وجود این پدیده و گسترش دست‌فروشی زنان پرداخت. در تحقیق میدانی  که توسط خبرنگار بانوپرس درباره این مساله انجام شده است و طی مصاحبه با چند نفر از زنان دست‌فروش شهر اهواز روشن شده است که «سرپرستی خانواده» دلیل اصلی زنان برای دست‌فروشی است. یعنی بیشتر زنان این مساله را علت اصلی روی آوردن به دست‌فروشی ذکر کرده‌اند.

اما نمونه‌هایی هم وجود دارد که بخشی از زنان ، خصوصا زنان جوان  برای دست‌فروشی، «استقلال مالی از خانواده » است . برخی از این افراد فقیر نیستند، بلکه دست‌فروشی برای آنان تفریحی‌ست که درآمد بالایی هم دارد. مثلا به نمونه سپیده توجه کنید. سپیده از دست‌فروشی در یکی از مناطق مرفع شهر اهواز راضی به نظر می‌رسد. او به همراه خواهر و زن برادرش و به صورت گروهی تصمیم گرفتند که به دست‌فروشی در این محل روی بیاورند. دستبند، تل و گل‌سر چرمی، پارچه‌ای و بافت، از جمله چیزهایی‌ست که این سه نفر در خانه تولید می‌کنند و به فروش می‌رسانند. سپیده درباره کار خود می‌گوید: «این کار برای ما جالب است. هم اوقات فراغت‌مان پر می‌شود و هم از کار هنری پول در می‌آوریم که بسیار لذت بخش است.»

با توجه به رکود اقتصادی جامعه دست فروشی به عنوان شغلی که نیازمند سرمایه قابل توجه نیست و از سوی دیگر به سطح سواد بالایی نیاز ندارد مورد توجه زنان است

در حالی که دست‌فروشی شغلی کاذب به حساب می‌آید، آمار نشان از افزایش سال به سال تعداد زنان دست‌فروش در خوزستان دارد.ئ

دستفروشی برای زنان تبعات زیادی دارد ، مسئله امنیت دستفروشان زن و از سویی بعد اخلاقی آن و این که  زن دستفروش هزینه ذهنی و روحی متحمل می‌شود تا بتواند برای ادامه کار خود با نوع نگاه مردم رودررو شود.

این در حالی است که مسئولین تنها به واسطه قانون سدمعبر با معضل دستفروشی برخورد می‌کند اما با این وجود باید در نظر داشت که تاکنون معضل دستفروشی، به‌خصوص پدیده زنان دستفروش خوزستان از طریق قانون مذکور به شکل کارآمد حل نشده است. با این تفاسیر برای حل این معضل می‌توان از طریق راهکاری قانونی برای اجرایی کردن آن و توانمند سازی زنان و با اختصاص مکانی مناسب و امن برای بانوان این موضوع را سامان بخشید.

اما با دانستن همه این مسائل متاسفانه دستفروشی زنان در استان ما سال‌هاست با وجود تبعات سوء آن در جامعه، به دلیل کم‌توجهی مسوولان و خلأ های قانونی، به دست فراموشی سپرده شده .

پس از تهیه این گزارش به این نتیجه می رسیم که وقتی در استان ما برای زنان بی سرپرست و بد سرپرست چاره ای اندیشیده نمی شود ؛ دستفروشی این گروه از زنان نه تنها معضل نیست ، بلکه فرصتی است برای ، جلوگیری از کسب درآمدهای حرام زنان و بهره مندی از حداقل درآمد حلال ، که فرد وخانواده اش را از گرسنگی نجات می دهد  .