در خبرها خواندم که نماینده مردم در مجلس از شهری برای نماینده شهر دیگری برای به دنیا آمدن کودکش تبریکی خاص گفته، درهمین فکر بودم که یادم آمد بایکی از دوستان معروف رسانه ای، اجتماعی و بسیار عزیز و دوست دیگری که باز هم از مدیران معروف و محترم است قراری دارم.

تماس گرفتم با دوست رسانه ای که متوجه شدم که ظاهرا کرونا به سراغ او هم رفته و سرفه شدید می کرد و مکالمه‌ ما ناتمام باقی ماند تا پیام داد که پاسخ تستش مثبت شده و…

صبح که ازخواب بیدارشدم گروههای واتساپی و برخی وضعیتها و پیج های اینستگرام را طبق معمول چرخی زدم. اماخبری ازبیماری دوستم ندیدم.

تماسی گرفتم که جویای احوالش بشوم وبعدازش پرسیدم :خبری ازبیماری ات ندیدم.

گفت: قرنطینه ام و تا بهبودی کامل بیرون نمی روم. چرا خانواده و دوستان را نگران کنم.

به پست آخرش در پیج پرمخاطبش اشاره کردم و گفتم: سرقت خودروهای اروندی توسط فردی بنام ولید مهمتر از بیماری ات بود؟

گفت: برای مخاطب من جذابیت بیشتری دارد. وقتی کامل خوب شدم تجاربم را به اشتراک می گذارم.

یاد برخی اشخاص مانند مدیر و نماینده و سلبریتی افتادم و گفتم: اما بسیاری از همکاران خودت و چهره هایی که خیلی هم شهرت تو را ندارند خیلی روی این قضیه مانور دادند.

گفت: شاید آنها می خواهند در حین درمان تجارب خود را انعکاس دهند شاید بعضی هم نیاز به جلب توجه داشته باشند!

رضا علیجانی