ملت نود میلیونی، یک‌صدا، شانه به شانه و بدون هیچ‌گونه تفاوتی در خواسته‌ها و اهداف خود یکپارچه ایستادند، شعار دادند، از اقدام نیروهای مسلح حمایت کردند و پس از این نیز همین‌گونه خواهد بود.
سیاسی خوراک خبرخوان خوراک اتم
شاید بتوان ارزشمندترین و عمیق‌ترین دستاورد این دوره از رویارویی را تجلی دوباره همبستگی و وحدت ملی دانست.
جمهوری اسلامی ایران از مرحله تثبیت به مرحله تعمیق راهبردی رسیده است؛ مرحله‌ای که در آن، تهدیدها نه‌تنها کارکرد بازدارنده ندارند، بلکه انگیزه‌ای مضاعف برای خودسازی، نوسازی و استقلال بیشتر فراهم می‌آورند.
ایرانیان فارغ از گرایش‌های سیاسی و مذهبی خود، با اتحاد و همدلی بی‌نظیر، روایتی واحد را تقویت می‌کنند، *دفاع از وطن* . این اتحاد در فضای مجازی به شکل هشتگ‌های پرشمار، پویش‌های گسترده و تولید محتوای مناسب خود را نشان داد.
رسانه‌ها نه تنها گزارشگر وقایع، بلکه مهندسان اصلی روایت و تعیین‌کنندگان کلیدی جهت‌گیری افکار عمومی هستند.
حملات نظامی اسرائیل، بدون هیچ اعلامیه‌ای رسمی آغاز، و این تجاوز آشکار، نقض صریح منشور سازمان ملل و هنجارهای بین‌المللی بود؛ محکومیت‌های لفظی کشورهای عضو سازمان ملل، مرهمی بر این زخم عمیق نیز نخواهد بود.
امروز، سامسونگ از دولت کره جنوبی اثرگذارتر است. Huawei برای چین بیشتر از سفیرانش پروژه امضا می‌کند. و COSCO چین را در بنادر آفریقا و یونان تثبیت کرده است.
اغلب ما شاهنامه را با نام رستم و سهراب، زال و سیمرغ، یا شاید با تصویر شاهان افسانه‌ای می‌شناسیم. اما اگر کمی دقیق‌تر شویم، شاهنامه فقط یک دفتر شعر حماسی نیست؛ بلکه سندی است پنهان از آنچه امروز آن را سیاست جهانی، اقتصاد منابع، و حتی هویت ملی در نظام بین‌الملل می‌نامیم.
نظم جهانی جدید نه از دل انقلاب، که از دل انقلاب دیجیتال زاده می‌شود. اگر قرن بیستم، قرن جنگ‌های جهانی و جنگ سرد بود، قرن بیست‌ویکم قرن نبرد برای تسلط بر جهان دیجیتال است.
مذاکرات رم اگرچه تکرار صحنه‌های دیپلماسی قدیمی است، اما در دل خود فرصتی نوین برای بازتعریف بازی میان ایران و غرب دارد. اگر طرفین قواعد بازی را تغییر دهند، نه‌تنها از "معمای زندانی" رها می‌شوند، بلکه می‌توانند یک توافق هوشمندانه و تدریجی بسازند که در آن، امنیت، احترام و منافع مشترک هم‌زمان وجود دارد.