رییس پارک علم و فناوری خوزستان نسبت به افزایش روز افزون تعداد دانش آموختگان دانشگاهی بیکار استان ابراز نگرانی کرد و از مسوولان خواست پیش از این‌که دیر شود برای بالفعل کردن این پتانسیل عظیم و بالقوه راهکاری بیاندیشند.

دکتر بابک مختاری اظهارکرد: هنگامی که در تیرماه سال ۸۷ برای اولین بار به صورت کاملا علمی به موضوع ریزگردها پرداختیم، بی مهری ها و فشارهای زیادی را ناجوانمردانه تحمل نمودیم اما چون به یافته‌های علمی خود یقین و به مردم شریف خوزستان تعهد داشتیم به روشنگری‌مان در مجامع علمی ادامه دادیم و خوشحالیم که هرچند دیر، اما بلاخره مسوولان سونامی محیط زیست را که پدیده ریزگردها تنها یکی از موج های مخرب و شکننده آن است، باور کرده اند. البته این باور بعد از خشک شدن دریاچه ها، تالاب ها، رودخانه ها، ازبین رفتن تدریجی جنگل های زاگرس و… به وجود آمد. افسوس که هنگام تلنگر خود را به خواب می زنیم تا سرانجام طوفان، ما خود به خواب زده ها را بیدار کند.

وی ادامه داد: سونامی های دیگری هم مثل سونامی سرطان که مولود نامبارک نابودی و آلودگی محیط زیست است و نیز سونامی بیکاری در راهند. این دو سونامی هم متاسفانه موج اول و مخرب‌شان از خوزستان شروع خواهد شد و اگر به موقع چاره اندیشی نکنیم با فاجعه ای به مراتب بزرگتر از سونامی محیط زیست مواجه خواهیم شد.

مختاری با بیان این که می توانم به خود در مورد بیکاری به ویژه بیکاری دانش آموختگان دانشگاهی به واسطه اشتغال به امر معلمی دانشگاه و هفت سال مدیریت مستقیم در این حوزه، اجازه اظهارنظر بدهم، افزود: براساس آمار رسمی هم اینک سالانه حدود ۲۵۰ هزار دانشجو از دانشگاه های استان دانش آموخته می شوند. اگر ۴۰ درصد این افراد شاغل یا ساکن استان های همجوار باشند، سالی حدود ۱۵۰ هزار دانش آموخته خوزستانی به خیل جوانان جویای کار استان اضافه می شوند.

رییس پارک علم و فناوری خوزستان ادامه داد: در بهترین حالت سالی بیشتر از ۲هزار نفر از این افراد جذب دستگاه های دولتی می شوند. یعنی در پایان کار دولت فعلی در خوشبینانه ترین حالت بیش از ۵۹۰ هزار دانش آموخته بیکار خواهیم داشت و اگر دانش آموختگان بیکار فعلی را به این جمع اضافه کنیم حاصلش فاجعه به معنای دقیق و واقعی آن خواهد بود.

وی افزود: بر اساس گزارش مرکز آمار ایران برای ایجاد هرشغل برای دانش آموختگان دانشگاهی حداقل می بایست ۱۶۲ میلیون تومان هزینه شود. یعنی در چهارسال آینده حداقل باید حدود صدهزارمیلیارد تومان برای اشتغال دانش آموختگان خوزستانی هزینه کرد. البته می شود با آمار و استانداردها بازی کرد مثلا مبنای غلط فعلی “دو ساعت کار در هفته” به عنوان معیار اشتغال را به دو ساعت کار در ماه و یا در سال تبدیل و مشکل بیکاری را از بیخ و بن ریشه کن کرد.

مختاری ادامه داد: حال اگر نخواهیم آمارسازی کنیم یا با آمار دروغ بگوییم چه راهکاری برای اشتغال این گروه بزرگ وجود دارد؟ آیا با اقتصاد به شدت نفتی و دولتی خوزستان که ریشه ای صد ساله دارد می توان برای این همه جوان جویای کار ظرفیت سازی نمود؟ آیا با اقتصاد مبتنی بر مزیت نسبی می توان در دنیایی که سال‌هاست مبنای اقتصادش خلق مزیت است رقابت کرد و دوام آورد؟ آیا با سرازیر کردن تسهیلات بانکی به صنایعی که دانش بری آن ها با کمی ارفاق در حد صفر است، می توان مشکل اشتغال را حل کرد؟ صادقانه از خود بپرسیم آیا مشکل خوزستان و نرخ بیکاری بالای آن در حال حاضر به خاطر عدم تخصیص  ۲ درصد درآمد مناطق نفت خیز است یا ۳ درصد ارزش افزوده؟

وی خاطرنشان کرد: هرچند دیر است اما اگر امروز این واقعیت ها و خیل عظیم دانش آموختگان جوان دانشگاه ها را بپذیریم و آن ها را فرصتی بزرگ و تکرار ناشدنی برای آینده خوزستان بدانیم، ضروری است که با آینده نگری و برنامه ریزی مناسب زمینه استفاده حداکثری از این سرمایه عظیم انسانی را فراهم آوریم.

رییس پارک علم و فناوری خوزستان تاکید کرد: این مهم در چهارچوب نگرشی جدید به مقوله اشتغال و اقتصاد از سوی نخبگان و مدیران ارشد استان عملیاتی خواهد شد؛ در غیر این صورت در بر همان پاشنه ای خواهد چرخید که تاکنون چرخیده است و ما باز هم فرصتی بزرگ را به تهدیدی بزرگتر تبدیل خواهیم کرد.