هورخبر –  در بین ورق‌های تقویم، گاه به روزهایی برمی‌خوریم که مشاهده آن یادآور خاطراتی است که ما را به لحظه‌ای درنگ در خصوص آن روز وا می‌دارد و سومین روز خرداد در تقویم ما ایرانیان از این مزیت برخوردار است.

رزمندگان سلحشور اسلام در عملیات آزاد سازی خرمشهر با دستان خالی با اتکا و امید به خداوند بسیاری از متجاوزان عراقی را به هلاکت رسانده و ۱۹ هزار نفر از آنان را به اسارت درآورند.

تلاش ها و مجاهدت های رزمندگان در این روزها پیام «ایثار و مقاومت» برای جهانیان دارد چرا که تمام جهان پشت عراق بودند، تجهیزات و امکانات آنان را فراهم می کردند و از پیروزی خود نیز مطئمن بودند اما آنان از رمز رزمندگان ایران اسلامی چیزی نمی دانستند، آنان از ایثار، مقاومت، ایستادگی با دستان خالی و جانانه در راه خدا شهید شدن درکی نداشتند.

بنا به اظهارات راویان دفاع مقدس، در پی عملیات بیت‌المقدس که نیمه شب دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱ آغاز شد، چند هدف عمده مهم و تاکتیکی از جانب نیروهای ایرانی دنبال شد.

مهمترین اهداف عملیات بیت المقدس، بیرون راندن نیروهای متجاوز به پشت مرزهای بین‌المللی، نشان دادن برتری قدرت سیاسی، نظامی و اجتماعی جمهوری اسلامی، انهدام نیروهای متجاوز در منطقه بین غرب کارون تا خط مرزی و در نهایت آزادسازی خرمشهر از اشغال متجاوزان بود.

در این نبرد نابرابر علاوه بر پایان بخشیدن به ۱۹ ماه اشغال بخشی از حساس‌ ترین مناطق خوزستان و آزادسازی خرمشهر، ضربه‌ای سنگین به توان رزمی و روحی نیروهای عراقی وارد آمد.

این فتح بزرگ، دفاع مقدس را وارد مرحله نوینی کرد و ایران در موضع قدرت قرار گرفت.

همچنین این پیروزی ارزشمند، آمریکا و سایر قدرت‌ها را سخت به وحشت انداخت و آنان که از پیروزی نهایی ایران اسلامی سخت بیمناک بودند، به تجهیز و تقویت بیش از پیش رژیم صدام پرداختند.

سوم خرداد سالروز فتح خرمشهر از جایگاه بسبار والایی برخوردار است و هر ایرانی آزاده از یادآوری آن احساس غرور می‌کند.

آزادسازی خرمشهر از جمله مهم‌ترین اهداف عملیات بیت المقدس بود. خرمشهر پس از ۵۷۸ روز اشغال با دلاوری مردان خدا و در عملیات غرورانگیز بیت المقدس نه فقط از چنگ رژیم بعثی عراق به فرماندهی صدام حسین بلکه از چنگال دشمنان ایران زمین و غاصبان قسم خورده این تربت مطهر، از سراسر جهان بیرون کشیده شد.

سوم خرداد ۶۱ دست خدا بر سر خرمشهر و دست شیاطین خونخوار استعمارگر جهانی در دست رژیم بعثی عراق بود. آنها به توپ و تانک و تجهیزات نظامی خود می‌نازیدند و خیال خام برای تصرف خاک پاک خونین‌شهر در سر داشتند.

هنوز پس از گذشت چند دهه از آن واقعه، دشمنان قسم خورده ایران دهانشان از پیروزی آن روز دلیرمردان جبهه حق باز مانده و چشم طمعشان پس از گذشت سال‌ها از این خاک برداشته نشده است و نقشه‌های شوم‌شان را هر روز با رنگ و رویی تازه به میدان می‌آوردند.

آن روز مردان میدان‌های جنگ که برخی‌شان هنوز پشت لب سبز نکرده بودند از جان دادن خود در کف میدان، برای حفظ عِرض و ارض وطن، به باور قلبی رسیدند و نگذاشتند ذره از خاک میهن به یغما برود.