هورخبر –  امنیت ملی بزرگ‌ترین دغدغه هر نظام سیاسی است که با عناصر اقتصادی، ایدئولوژیک، فرهنگی، اجتماعی و نظامی پیوند خورده است. اهمیت این موضوع در میان کشورهای در‌حال‌توسعه دو‌چندان است زیرا برقراری و تقویت امنیت در کشورهای در‌حال‌توسعه امر پیچیده‌ای است و همواره نظام‌های سلطه می‌خواهند حاکمیت این کشورها را در اختیار خود داشته باشند.

بنابر اسناد و نظریه‌های امور بین‌الملل، حفظ موجودیت و امنیت ملی کشور بنیادی‌ترین هدفی است که دولتمردان و رؤسای کشورهای مختلف درصدد تحقق آن هستند و این مهم را درقالب افزایش مشارکت سیاسی ملت به اشکال مختلف از‌جمله حضور در انتخابات جست‌وجو می‌کنند. موضوعی که با پیروزی انقلاب اسلامی ایران عینیت یافت و مردم با مشارکت درانتخابات مختلف سهم خود در تعیین سرنوشت سیاسی کشور را عهده‌دار شدند.

اگر بپذیریم که انتخابات قاعده‌ای برای مشروعیت و ثبات نظام سیاسی مستقر، تمامیت سرزمینی و مصالح عمومی کشور است، آنگاه می‌بینیم که تبعات برگزاری انتخابات پرشور آزاد و امن علاوه بر تقویت ثبات داخلی در عرصه‌ خارجی نیز کارگشاست و به افزایش قدرت ملی، ارتقای مشروعیت و اعتبار بین‌المللی، افزایش قدرت چانه‌زنی به‌منظور تسهیل دستیابی به منافع ملی می‌انجامد و کمک شایانی به مقبولیت بین‌المللی نظام می‌کند. بر همین اساس است که دشمنان نظام اسلامی مدام بر طبل عدم مشارکت در انتخابات می‌کوبند زیرا به‌خوبی به این مسأله واقف هستند که یکی از مهم‌ترین پیام‌های انتخابات ایران در تعیین مسئولان قوای مجریه، مقننه و سایر نهادها ـ که به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم در اختیار مردم است ـ ثبات و امنیت پایدار جمهوری اسلامی ایران است که به جهانیان مخابره می‌شود.

برنامه دشمنان به‌منظور کاهش مشارکت مردم در انتخابات
طرح‌های دشمن در کاهش مشارکت مردم در انتخابات با اهداف کلان انجام می‌شود و به‌ اقتضای ماهیت، شرایط متفاوت است و بعضا به صورت مجزا یا به صورت ترکیبی به کار گرفته می‌شود تا حضور مردم در پای صندوق‌های رأی را تحت‌الشعاع قرار دهد. موارد ذکر شده از جمله مهم‌ترین اقداماتی است که در ادوار مختلف انتخابات دستمایه دشمنان قرار گرفته و با هشیاری مردم و مسئولان اجرایی انتخابات اعم از نامزدها یا نهادهای مجری خنثی شده است:

۱. نفی ماهیت اجتماعی انتخابات: با توجه به این‌که اهمیت انتخابات به کاربست قدرت اجتماعی در حوزه‌ مدیریت سیاسی برمی‌گردد، دشمن تلاش می‌‌کند انتخابات را در کشور مقوله‌ای صوری نشان دهد که نمی‌تواند سرنوشت سیاسی را تحت‌تأثیر قرار دهد. در این فضا، مباحثی از این قبیل شایع می‌شود که همه‌چیز از قبل شکل گرفته و انتخابات بی‌تأثیر است. در مقابل این سیاست، باید تاریخ تحول جمهوری اسلامی و نقش سازنده‌ دوره‌های مختلف انتخابات در آن تبیین شود تا این‌که مشخص شود در جمهوری اسلامی، اداره‌ جامعه به انتخاب مردم متکی بوده و هست. به عبارت دیگر، انتخابات منصه‌ ظهور اراده و قدرت مردم است و این رویکرد اجتماعی باید برجسته شود.

۲. نفی ضرورت: در این رویکرد، تلاش می‌شود رأی افراد غیرضروری نشان داده و چنین شایع شود که به‌قدر کفایت دیگران حضور دارند و لذا نیازی به مشارکت ما نیست. بعضا نیز این عدم ضرورت به‌دلیل نبود ‌فرد یانامزد خاصی توجیه می‌شود. درهر‌حال باید دانست مشارکت حد و مرز ندارد و لذا حضور بیشتر به واقعی‌تر شدن نتایج کمک می‌کند. لذا راهکار مقابله با این سیاست، نشان دادن نقش افراد درکلان انتخابات است. این موضوع باید تبیین شودکه هر‌فرددرانتخابات ارزش خاص خود را دارد.

۳. نفی سلامت: در این رویکرد سعی می‌شود تا فرآیند انتخابات نفی و در مجموع، اقدامی ناقص یا یک‌سویه ترسیم شود که نمی‌تواند اراده‌ عموم را نشان دهد. در مقابل این رویکرد، لازم است شفافیت حقوقی و قاطعیت مدیریتی در اجرای قانون ملاک باشد تا هیچ‌کس نتواند حریم حق‌الناس را نقض کند. در مجموع، اتخاذ سیاستی مبتنی بر قانون‌گرایی، عدالت، انصاف و شفافیت،می‌تواند ابزارهای دشمنان را در فضای مجازی و عینی، ناکارآمد سازد. برخلاف سایر نظام‌های سیاسی برآمده از انقلاب‌ها در نقاط مختلف جهان، نظام جمهوری اسلامی ایران مفتخر است بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی اقدام به برگزاری انتخابات برای تعیین نوع نظام سیاسی و تعیین نمایندگان ملت در ساختار سیاسی تازه تاسیس کرد و از آن پس تاکنون که نزدیک به ۴۰سال از عمر آن می‌گذرد، بیشترین مراجعه را به آرای عمومی ملت داشته و تمام نهادهای اساسی کشور را از این طریق سازمان داده و تثبیت کرده و همچنان بر ادامه این مسیر پافشاری و اصرار می‌ورزد.

با نگاهی به مقوله انتخاب در کشورمان و مقایسه آن با سایر کشورها می‌توان نتیجه گرفت حضور وسیع و مشارکت اجتماعی سیاسی گسترده مردم در لوای قانون‌مداری و در پرتو وحدت و انسجام ملی، تأثیرات بی‌بدیلی را در مناسبات کشور دارد و صرف‌نظر ازپیامدهای داخلی که در کمترین حالت انتقال مسالمت‌آمیز قدرت از یک گروه به گروه دیگر است و راه را برای اجرای سیاست‌های متفاوت و سازنده هموار کرده و اجرای ایده‌ها و برنامه‌های جدید را به منظور افزایش نفوذ در حوزه‌های مختلف به‌دنبال دارد، باعث ایجاد اعتماد درمیان شرکای خارجی،توسعه اعتماددرداخل نظام سیاسی،افزایش کارآمدی نظام سیاسی وتوسعه همبستگی داخلی می‌شود وبرآیند این تحکیم ستون‌های مردم‌سالاری دینی درارتقای اقتدار ملی کشوردیده می‌شود. علاوه بر این انتخابات در جمهوری اسلامی ایران ازنظرمیزان مشارکت مردمی یک نمونه بی‌نظیر درسطح منطقه وجهان است وهمین امر باعث شده تا کشورمان از توطئه‌های مختلف سربلند بیرون بیاید وکشورهای دوست ودشمن موظف به کرنش در مقابل اراده ملت ایران شوند.

نقش مشارکت مردم در ثبیت جایگاه ایران در نظم نوین منطقه‌ای
بی‌تردید ترویج سیاست ایران‌هراسی یکی ازسیاست‌های جدی دشمنان و رقبای منطقه‌ای و بین‌المللی کشورمان در مناسبات بین‌المللی بود تا با توسل به آن از جمهوری سالامی ایران تصویری خطرناک و برهم زننده نظم و ثبات در منطقه و جهان ارائه دهند؛ سیاستی که پس از اتفاقات منطقه‌ای و عیان شدن چهره جنگ افروزانه آمریکا و جنایت‌های رژیم‌صهیونیستی در غزه محکوم به شکست شد از همین‌رو مناسبات جهانی نیازمند باز تعریف است و تغییر آرایش نظم جهانی سرعت گرفته و همه عوامل دست به دست همه داده تا انتقال قدرت از غرب به شرق تسهیل شود و در این میان نمی‌توان از نقش سازنده ایران چشم‌پوشی کرد بر همین اساس، جمهوری اسلامی ایران به‌منظور ایفای نقش مؤثر در نظم نوین جهانی باید تمرکز ویژه‌ای بر قدرت نرم و دیپلماسی عمومی خود کند و مشارکت بالای مردم در انتخابات نقش بی‌بدیلی در این فرآیند دارد و بر تقویت مشروعیت و مقبولیت نظام سیاسی، ارتقای منزلت و پرستیژ بین‌المللی کشور، افزایش ضریب امنیت و مصونیت کشور در مقابل بیگانگان و تحکیم موقعیت والای ایران در افکار عمومی جهان صحه می‌گذارد و نتایج ارزشمند آن نقش تعیین‌کننده‌ای در عرصه سیاست خارجی و تأمین امنیت و منافع ملی و همچنین افزایش قدرت تأثیر‌گذاری ایران بر معادلات و تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی دارد و به همین دلیل است که رهبر انقلاب و دلسوزان واقعی کشور دعوت به انتخابات را بدون در نظر گرفتن برد و باخت گروه‌ها و جناح‌های سیاسی مد نظر داشته و اصل حضور پرشور مردم در انتخابات ۱۱اسفند را پیروزی ملت تلقی کرده و بر آن تاکید دارند.