به گزارش هورنیوز ؛ روزهای ابتدای بهمن، بیش از هر چیز، خاطره معطر سال‏های دوردست را در کوچه اذهان می ‏پراکند و ابهت و شکوه آن حماسه را که از اندیشه و کلام تو رویید، بر سر زبان‏هامان جاری می‏کند.

هنوز این ملت، مشتاق آن نگاه پر از ایمان و تبسم پر از امیدت بر پله های هواپیماست؛ وقتی به سیاحت سیمای مطمئن تو، بر منبر بهشت زهرا می‏ نشینیم، حرارت همان روزهای بزرگ در دل‏هامان زنده می ‏شود.

تو از جنس خودمان بودی؛ دردمند، داغ فرزند دیده، رنج تبعید و آوارگی کشیده، ولی با قلبی همیشه متلاطم برای ایران!

داستان تو، داستان مردی است که روزگاری در کوچه ‏های خاک خورده خمین و شهادت پدرش به دست عمال خان، خیلی زود، اندیشه کودکی‏اش را به بلوغ و بالندگی رساند.

کودک آن سال‏های دور، در پیچ و خم زندگی پربارش، بزرگ مردی پروراند که امام مهربان و رهبر فرزانه و منجی تمام عیار ملت شد.

اکنون، پس از تمام آن سال‏های دور و دراز، هنوز عشق به امام امت، لای بنفشه‏ های متولد بهمن ماه می‏پیچد و کوله دعاگویی ملت را به پای آن پیر فرزانه می‏ریزد.

دکتر اسدالله چراغی