به گزارش هورنیوز؛ بارها و بارها شنیده و دیده و خوانده ایم که بسیاری از خوزستانی ها از مدیران و مسئولین گرفته تا مردم عادی از دردی به نام مدیران پروازی که وجودشان مانند سمی برای استان است، می نالند و حضورشان را به باد نقد می گیرند.

شاید به جرات بتوان گفت که هیچ استانی به اندازه خوزستان درگیر چالش و معضلی ناتمام به نام مدیران پروازی نیست.

مدیر پروازی اساسا میل شدیدی به مدیریت دارد و شش دانگ هوش و حواسش برای گرفتن صندلی جمعِ جمع است اما حاضر نیست اهل بیتش از رنج و محنت زندگی در خوزستان نصیبی ببرد و صرفا شیرینی و حلاوت مدیریت در این استان است که او را به جنوب غربی کشور و در کنار آبهای نیلگون و نفتخیز خوزستان کشانده است.

مدیران پروازی معمولا حقوق های نجومی می گیرند و پس از تکیه زدن به صندلی مدیریت، عزل و نصب هایی را انجام می دهند که آنها نیز غیربومی و پروازی هستند و دریغ از اندک نگاهی به استعدادهای جوانان مستعد بومی در خوزستان.

این نوع مدیران که در بسیاری از پتروشیمی های خوزستان دیده می شوند به مشکلات منطقه توجهی ندارند و بعضا مسئولیت های اجتماعی را ندادیده می گیرند و اگر هم بنا باشد در منطقه سرکشی داشته باشند با فواصل زمانی بسیار برای خالی نبودن عریضه است که همین امر نیز موجب اعتراض بسیاری از مدیران در سطح شهرستان و استان شده و می شود.

حضور مدیران پروازی در پتروشیمی های استان خوزستان را به هر شکلی که بررسی کنیم به هیچ نتیجه مثبتی نمی رسیم چرا که این افراد صرفا راه فرودگاه امام خمینی (ره) یا مهرآباد تا صندلی مدیریتشان در پتروشیمی را می شناسند؛ آنها کمترین آگاهی از مشکلات جغرافیای منطقه ندارند و حضوری صرفا تک بعدی دارند که هرگز خود را وارد و همراه جرایانات اجتماعی استان نمی کنند در صورتی که اگر همین مدیران از نیروهای توانمند است خوزستان انتخاب می شدند مطمئنا بخش زیادی از مشکلات منطقه و شهرهای استان برطرف می شد.

مدیریت جزیره ای و جداگانه برخی از پتروشیمی ها که در دستان مدیران پروازی است باید هرچه زودتر پایان یابد چرا که مشکلات استان خوزستان با مدیرانی آفتاب مهتاب ندیده ای که سر سوزنی از مشکلات این استان اطلاعی ندارند حل نمی شود.

پایگاه خبری هورنیوز بنا دارد برای آگاهی هم استانی های عزیز تک تک مدیران پروازی حاضر در پتروشیمی های استان خوزستان را معرفی و جزئیات حضور آنها را در قالب سلسله گزارش هایی بررسی نماید.

ادامه دارد…

کیماس نوروزی پور