هورنیوز – قیمت پی وی سی به مرز ۲۴ هزارتومان در هرکیلو و در بازار تهران رسید، قیمتی که به نظر می رسد می تواند سرنوشت صنایع پایین دست را وارد کما کند. تولیدکنندگان بسیاری که در بازار پروفیل و لوله و اتصالات فعالیت می کنند و روزانه حداقل به خرید ۱۰ تن پی وی سی نیازمند هستند، حال می توانند تنها ۱ تا ۳ تن پی وی سی بخرند. در بورس کالا هم هفته گذشته ۴۰ درصد پی وی سی عرضه شده وارد سیستم مچینگ شد. به نظر می رسد بازار با فشار بیشتر قیمت ها و رسیدن قیمت های پایه به مرز ۲۰ هزارتومان در بورس کالا، وارد چالش های بسیاری شده است که مهمترین آن عدم توان خرید در صنایع پایین دست و تعطیلی واحدهای تولیدی است.

بازار پی وی سی هم با رشد دلار و هم رشد قیمت در بازارهای جهانی، فشار مضاعفی را در بازار ایران تحمل می کند و همچنان انتظارها از رشد قیمت دلار، نگرانی فعالان این حوزه را افزایش داده است، این در حالی است که پتروشیمی های پی وی سی ساز و یا پلی اتیلن و پلی پروپیلن سازها به دلیل افزایش بیش از حد قیمتها، فروش در بازار داخل را ترجیح می دهند و حاضر به کاهش حاشیه سود خود نیستند.

از سوی دیگر با قیمت گذاریی از سوی شرکت ملی صنایع پتروشیمی مواجه هستیم که در شرایط عادی می تواند پاسخ گوی بازار باشد، اما تغییری در این قیمت گذاری مشاهده نمی شود، حتی بررسی کارشناسی و یا تخمین سودی متعارف از سوی شرکت ملی صنایع پتروشیمی در بازار پتروشیمی ایران وجود ندارد!

به نظر می رسد حاشیه سود برای پی وی سی سازها به حدود ۹۰ درصد رسیده باشد، نگاهی به قیمت اتیلن و کلر نشان می دهد که قیمت تمام شده پی وی سی حدودا کمتر از ۱۰ هزارتومان در هر کیلو است، اما حالا قیمت پی وی سی در بازار داخلی ایران ۲/۵ برابر از ابتدای سال تاکنون افزایش داشته است، اتفاقی که بی سابقه است و در هیچ کجای دنیا شاهد آن نیستیم.

از این رو اکثر کارشناسان بازار معتقدند؛ نحوه قیمت گذاری پلیمرها در ایران شفافیت ندارد، از سوی دیگر سود این شرکتها نسبت به قیمت خوراک، یوتیلیتی و … متعارف نیست، گرچه قیمت گذاری دلاری است، اما خوراک شرکتها اکثرا با تخفیف و با تاخیر پرداخت می شود، یوتیلیتی ریالی است، حقوقرکارگران ریالی پرداخت می شود و قطعا هزینه شرکتها مشخص است، اما نهاد یا سازمانی به دریافت سود غیرمتعارف شرکتها ورود نمی کند. البته برخی از کارشناسان معتقدند که شرکت ملی صنایع پتروشیمی با توجه به اینکه در قیمت گذاری محصولات پتروشیمی بی طرف نیست، نمی تواند به درستی قیمت گذاری محصولات را انجام دهد، به نظر می رسد با توجه به اینکه سالها نحوه قیمت گذاری محصولات شفاف نشده است،

این نظریه تا حدودی قابل استناد باشد، مثلا افرادی در قیمت گذاری محصولات دخیل هستند که خود در شرکتهای پتروشیمی عضو هیات مدیره هستند و این شائبه همواره مطرح است که آیا نرخ گذاری های هر هفته شرکت ملی صنایع پتروشیمی واقعی است؟

پتروتحلیل