به گزارش هورنیوز؛ طی سال های اخیر استان خوزستان نسبت به دیگر استان ها بیشترین اعتراضات کارگری به دلایلی اقتصادی را به نام خود ثبت کرده است. یکی از دلایل عمده این رخداد را باید حضور شرکت های پیمانکاری نیروی انسانی و شرکت های مشابه دانست.

این شرکت ها وظیفه پرداخت حقوق و مزایای کارگران را بر عهده دارند و معمولا این کار به صورت کامل و مطابق قانون کار انجام نمی شود و یا تاخیرهای زیادی انجام می شود.

البته این نحوه عملکرد شرکت های پیمانکاری را نمی توان تک بعدی نگاه کرد چرا که مجموعه دلایل مختلفی باعث بوجود آمدن چنین شرایطی می شود.

معمولا شرکت ها برای پیروزی در مناقصه سعی می کنند کمترین قیمت را اعلام کنند و دستگاه های کارفرما نیز بدون توجه به این موضوع و انجام یک کار کارشناسی عمدتا ملاک پیروزی در مناقصه را کمترین قیمت لحاظ می کنند.

با این وصف وقتی یک پیمانکار با قیمتی غیرواقعی و پایین برنده مناقصه می شود ناچار است در اولین اقدام از حقوق و مزایای کارگران تا حد ممکن بکاهد و یا با تاخیرهای چند ماهه پرداخت نماید.

مجموعه این عوامل نیز منجر به ناراحتی و اعتراض کارگران و البته سوء استفاده رسانه های معاند و ضد انقلاب می شود.

در ادامه این گزارش و برای آشنایی بیشتر با این چالش، به مشکلات کارگران شرکت آبفای خوزستان که از زبان آنها بیان شده و با آن مواجه هستند می پردازیم.

عدم پرداخت حق بیمه ۲ ماه اول سال ۹۶ توسط شرکت (نام شرکت نزد هورنیوز محفوظ است).

عدم پرداخت ۱۵ ماه حق بیمه سال های ۹۶ تا کنون توسط شرکت تیبا صنعت تاراز.

عدم پرداخت کامل حق بیمه در ماه هایی که حق بیمه پرداخت شده ازسال ۹۶ تاکنون توسط شرکت (نام شرکت نزد هورنیوز محفوظ است) که موجب می گردد در صورت بازنشستگی یا نقص عضو و یا از کار افتادگی و یا فوت محاسبه میانگین حقوق دو سال پایان خدمت به درستی صورت نگیرد و مستمری محاسبه شده رقم ناچیزی می شود.

عدم جمع پایه سنوات روزانه با مزد مبنا از سال ۹۲ تاکنون که از لحاظ قانونی هیچ ارتباطی با اجرا یا عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل ندارد و قانوناً باید محاسبه و پرداخت شود.

عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل بطور کامل و عدم صدور احکام پرسنل وعدم تعیین عناوین شغلی.

عدم پرداخت سنوات سالانه از سال ۹۶ تا کنون که با توجه به رای دیوان عدالت اداری سنوات سالیانه برابر یک حقوق کامل به همراه تمامی پرداخت های نقدی وغیر نقدی است و پرداخت یک پایه حقوق مربوط به کارگاه های است که طرح طبقه بندی مشاغل در آنها اجرا شده است.

عدم پرداخت حق لباس (دو دست لباس کامل در هر سال یک دست تابستانه و یک دست زمستانه) از سال ۹۵ تا کنون و پایین بودن مبلغ در نظر گرفته شده برای حق لباس پرسنل.

عدم پرداخت حق ۹ روز مرخصی مانده از سال ۹۶ تا کنون.

عدم صدور کارت شناسایی پرسنل

عدم افزایش هزینه ایاب و ذهاب با توجه به افزایش هزینه ایاب و ذهاب پرسنل بخش قراردادی شرکت از ۶۵ هزار تومان به ۱۱۰ هزار تومان.

عدم پرداخت ۳۰ هزار تومان هزینه ماسک و دستکش با توجه به پرداخت این مبلغ به پرسنل بخش قراردادی شرکت.

عدم صدور کارت های خرید اعتباری از فروشگاه های تحت قرارداد شرکت همچون پرسنل بخش قراردادی و کسر از حقوق در سه یا چهار قسط.

عدم صدور محرمانه فیش های حقوقی و یا اتوماسیونی نمودن فیش ها که مقدمات آن بطور کامل تهیه شده و تاکنون به انجام نرسیده است که با توجه به شیوع بیماری منحوس ویروس کرونا می بایست انجام شود.

عدم پرداخت پاداش پایان سال سالهای ۹۶ و ۹۷.

توقف ارائه خدمات بیمه تکمیلی کارکنان با توجه به عدم پرداخت مطالبات بیمه تکمیلی دی توسط شرکت.

مجموعه چنین مشکلاتی گلایه های جدی کارگران شرکت آبفای خوزستان هستند که قطعا بر روی کیفیت کار آنها تاثیر می گذارد در صورتی که اگر مدیران این شرکت کمی سختگیری به خرج می دادند هرگز چنین شرایطی بوجود نمی آید و مطالبات کارگران بر روی هم انباشت نمی شد.

در این راستا وظیفه اداره کل کار خوزستان و نقش کلیدی آن را نباید فراموش کرد چرا که این اداره می تواند اثرگذاری مهمی در جلوگیری از بروز چنین شرایطی داشته باشد. این اداره باید با مجموعه ابزارهای قانونی که در اختیار دارد تا حد امکان مانع فشار کارفرمایان و شرکت های پیمانکاری به کارگران زحمت کش شود.