هورنیوز – کیماس نوروزی پور – نزدیک به ۲ سال از ماجراهای سریالی شورا و شهرداری اهواز می گذشت تا اینکه بالاخره منصور کتانباف صندلی شهردار را پس از برکناری، با رای اکثریت اعضای شورای شهر اهواز به موسی شاعری سپرد.

حضور موسی شاعری به عنوان شهردار اهواز با همه ی اما و اگرها و بیم و امیدهایی که پیرامون انتخاب وی وجود داشت، حداقل این فرکانس مثبت را مخابره می کرد که دوره ای از آرامش و ثبات بیشتر در این شهرداری از راه رسیده است اما این امید تنها پس از حدود ۲ ماه رنگ باخت و همچون غباری کنار رفت تا بار دیگر هیبت لرزان و پرحاشیه شهرداری و شورای شهر اهواز خودنمایی کند.

برای درک بیشتر آنچه امروز مابین شهرداری و شورای شهر اهواز می گذرد کافی است گفت و گوهای رد و بدل شده و خبرهایی که از سوی این دو نهاد منتشر شده و می شود را مرور نماییم تا به اختلافات بوجود آمده پی ببریم.

«حسین حیدری» یکی از اعضای شورای شهر اهواز چند روز پیش در مصاحبه ای گفت: «دوستان اوضاع شهر اهواز و شهرداری اهواز خوب نیست و از هم گسیخته و به هم ریخته است هیچکس رغبت بکار ندارد . امیدواریم اعضای محترم شورا فکری کنند و با یک تصمیم درست این اوضاع را سامان دهند و آرامش را به شهرداری برگردانند.»

«مهران باباپور» نائب رئیس شورای شهر اهواز نیز در جلسه ای خطاب به شهردار عنوان کرد: «فضا را به گونه ای متشنج کرده اید که هیچ کدام از اعضای شورا جرات انتقاد را ندارد.»

طرح چنین صحبت ها و نقدهایی از سوی اعضای شورای شهر نسبت به عملکرد شهردار اهواز آنهم در این مدت کوتاه که از انتخاب وی می گذرد تاسف بار و ناراحت کننده است چرا که این نقدها بیش از آنکه نشان دهنده ضعف شهردار باشد آیینه تمام نمای ضعف شورای شهر و نشانگر عدم تصمیم گیری صحیح این نهاد مردمی است.

منطق حکم می کند که ۲ ماه زمان چندان مناسبی برای قضاوت قطعی عملکرد شهردار یک کلانشهر مانند اهواز که مشکلات متعددی را از پیش رو دارد، نیست آنهم شهرداری که با رای قاطع اعضای شورای شهر انتخاب شده است.

قطعا طرح پرسش از شهردار و پاسخ خواستن از وی حق مسلم اعضای شورای شهر است اما آنچه مابین شهردار و شورای شهر دیده می شود چیزی فراتر از طرح سوال است و بوی اختلاف می دهد؛ برای دانستن این که چرا اعضای شورای شهر اهواز این چنین برافروخته شده و نقدهای تندی را متوجه شهردار می سازند، تنها و تنها باید از خود آنها پرسید اما قطعا ترسیم یک بن بست دیگر از سوی شورا و شهردار برای آینده شهر اهواز چیزی نیست که به نفع اهواز و شهروندان آن باشد.

در هر حال باید منتظر ماند و دید سرنوشت همکاری «موسی شاعری» و شورای شهر اهواز به کجا می انجامد؛ آیا بازهم شورای شهر مانند مدیران باشگاه های فوتبال حاشبه خلیج فارس باور به تغییر مربی دارند یا برای رسیدن به نتیجه و ماحصل تصمیمی که گرفته اند صبر پیشه می کنند؛ امیدواریم شورای شهر با صبوری بیشتر و سعه صدر، فرصت بیشتری را پیش روی موسی شاعری قرار دهد تا در نهایت منجر به منفعت عمومی شهر اهواز شود.