به گزارش هورنیوز – می خواهم از شهری برایتان بگویم که دو هزار سال تاریخ دارد. شهری که در گذشته نه چندان دور نام ایران را در جهان طنین انداز می کرد و جهان را از عظمت اش به شگفتی وا می داشت. شهری که به خاستگاه اولین ها شهرت دارد؛ اولین فرودگاه، اولین زمین چمن فوتبال، اولین بیمارستان و…

این شهر به عنوان عروس شهرهای ایران شهره گشت اما در سال های اخیر بی توجهی و بی تدبیری مسئولان دولت و نیز مدیران محلی این شهرستان باعث شد که هر روز زیرساخت های قدیمی آن، ضعیف و ضعیف تر شود تا جایی که این شهر با سیل مهاجرت نخبگان در دو دهه اخیر رو به رو شد و به مرور قدرت اقتصادی قشرهای جامعه، ضعیف و بلای بیکاری و کلکسیونی از چالش ها در این شهر نمایان شد.

هر مسئولی در انتخابات وعده های رنگین داد و مردم نجیب این شهر را به بازی گرفت! آری از مسجدسلیمانی برای شما می گویم که این روز ها درگیر زلزله شده و به ساکنان این شهر آسیب جدی وارد کرده تا جایی که زنگ خطر برای مسئولان نواخته شد. مسئولان به هوش باشند که باید همین امروز نسبت به این زنگ خطر توجه کنند نه فردا و فرداها. آقایان مسئول! بیش از ۲۰ روز است که مردم مسجدسلیمان به مصیبت زلزله دچار شده اند؛ 9000 واحد مسکونی آسیب دیده و روند کارشناسی به سختی در حال طی شدن است و همین امر باعث ایجاد نارضایتی ساکنان این شهر شده است. 

بسیاری از ساختمان های اداری تخریب شده و روند کند خدمات در شهر مردم را کلافه کرده است. از سوی دیگر، باید برای احیای سیستم فرسوده آموزشی با توجه به فرارسیدن فصل مدارس اهتمام جدی شود. به راستی چرا تا کنون برخی مقامات هیئت دولت از شخص رییس جمهوری گرفته تا اعضای کابینه به این شهرستان سفر نکرده اند؟!

 کم توجهی به مردم محروم مسجدسلیمان و پایتخت نفتی خاورمیانه تا کی قرار است ادامه داشته باشد… مگر این مردم فداکار در جنگ تحمیلی خانواده های خود را تقدیم انقلاب نکردند؟! مگر این شهر تاریخی بارها مورد حملات رژیم بعث قرار نگرفت آقایان مسوول! تبعیض تا کی؟! کم توجهی به مردم نجیب و با اصالت این خطه تا کی قرار است ادامه یابد. آقایان هیئت دولت حتمن می دانند اگر زلزله سه ثانیه دیگر ادامه داشت، فاجعه انسانی هولناکی در این شهرستان رخ می داد. آقایان مسوول! این را بدانید که چنانچه بلایای طبیعی همچون قبل تکرار شود، در تاریخ نام شما برای همگان ثبت خواهد شد! چون مردم شهری که به مملکت خود افتخار می کردند و خدمت، به علت بی تدبیری برخی مسولان به بدترین شکل جان خود را از دست می دادند. بله! این قصه مردمانی است که در راه آبادانی مملکت خود تلاش کم نظیر کردند اما خیری از مسوولان شان در شهرستان و استان و کشور ندیدند! آقایان مسوول! پیشنهاد می دهم با توجه به استخراج نفت و گاز از صد سال گذشته تا کنون و خالی شدن زیر این شهر، نیاز مبرم است که در یک برنامه زمان بندی و با نظارت های ملی، در جابه جایی بخش هایی از شهر اقدام شود. همین امروز نیز دیر است. باید همه بسیج شوند و تمام موانع هم برداشته شود تا خدای ناکرده شاهد فاجعه انسانی نباشیم که آن روز دیگر فرصت جبران نیست. هرجند، بیش از این هم برای هیات دولت درنگ جایز نیست.

ایمان سعیدی