هورنیوز – با حضور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در جلسه شورای اشتغال استان خوزستان، زمینه ای فراهم شد تا بار دیگر مسأله بسیار مهم اشتغال در استان خوزستان بصورتی گسترده رسانه ای شود و این سوآلات پاسخ داده نشده که؛ ‘در استانی چون خوزستان با ظرفیتهای بیشمار اشتغالزائی چرا باید نرخ بیکاری بالا باشد و با وجود اینهمه بیکار بومی چرا باید حتی برای برخی مشاغل ساده نیروی غیربومی جذب شود؟’ دوباره مطرح گردند.

در همین جلسه یکی از نمایندگان خوزستان در مجلس از افزایش ۳ درصدی نرخ بیکاری از سال ۹۵ تا سال جاری خبر داد و این در حالی است بنا به نقل استاندار، استان از افزایش روزانه تولید نفت به ۳ میلیون و ۷۰۰ بشکه برخودار بوده است و تازه این تنها یکی از ظرفیتهای بیشمار این استان زرخیز برای غلبه بر بیکاری است، ظرفیتهایی که تقریباً تمام دست اندرکاران اجرائی کشور از گذشته تا حال بر آنها واقفند و اگر این ظرفیتها فعّال شود نه تنها مشکل بیکاری استان که مشکل بیکاری کشور مرتفع خواهد شد.

وزیر تعاون، کار و رفاه در همین جلسه به تصویب اجرای طرح ۵۵۰ هزار هکتاری زمینهای کشاورزی خوزستان در اولین سفر رئیس جمهور به استان اشاره کرد که به عنوان یکی از ظرفیتهای استان و جهت رفع نقایص گزارش وزیر اجمالاً به آن اشاره می کنیم تا دریابید که بی عرضگی و یا غرضهای سیاسی در بلااستفاده ماندن ظرفیتهای تولیدی و اشتغالزائی استان می تواند چه زیانهائی به استان و کشور وارد کند.

طرح ۵۵۰ هزار هکتاری مورد اشاره وزیر در حقیقت طرح ۸۰۰هزار هکتاری توسعه کشاورزی خوزستان است که در پی سفر مقام معظّم رهبری به استان در سال ۱۳۷۵ و به توصیه ایشان برای بهره برداری بهینه از ظرفیتهای آبی و خاکی بی نظیر استان، توسط کارشناسان وزارتخانه های ذیربط و سازمان برنامه و بودجه تهیه شد و پس از تأیید وزرای مربوطه، در ۳۰ مرداد ۷۶ جهت اجرا به رئیس دولت اصلاحات ابلاغ و وی نیز با قید اقدام سریع، اجرای فوری آنرا از نجفی، رئیس سازمان برنامه و بودجه وقت خواستار شد. امّا در تمام طول دولت اصلاحات اجرای این طرح عامدانه مسکوت ماند و هیچ اقدام مؤثری برای شروع اجرای آن به عمل نیامد و پس از ۷ سال، تنها یک درصد از اعتبارات این طرح تخصیص داده شد، که جذب همین اعتبار مختصر نیز با ابهام روبرو بود .

این طرح که زمان پایان آن سال ۱۳۹۰ پیش بینی شده بود در صورت اجرا می توانست ضمن ایجاد ۳۰۰ هزار شغل و ریشه کنی بیکاری دراستان و استانهای مجاور، تولیدات کشاورزی، دامی، شیلاتی و مانند آن را نیز چند برابر کرده و با افزایش رونق اقتصادی و رفاه و آرامش مردم، بسیاری از ناهنجاریهای ناشی از بیکاری و فقر را برطرف کند.

با ارزیابی نتایج قصور یا تقصیر در عدم بهره برداری بموقع از این طرح می توان میزان خیانتها و بلکه جنایات تمام عاملان تأخیر در اجرای اینگونه طرحها را چه در دستگاههای اجرائی و چه در نهادهای نظارتی برآورد کرد و به تمام کسانی که در مسند قدرتند و در انجام وظایف خود کوتاهی می کنند در این مورد هشدار داد.

منبع: نورخوزستان – طاهر موسوی زاده