بنده شخصا معتقدم با کوتوله‌های مدیریتی نمی‌توان تغییر چندانی به وجود آورد و این تغییر و تحولات فراوان در استان، دستاورد موثری نداشته و بسیاری از آنها اکنون از یادها هم رفته است . ارتباطات یکی از اصلی ترین زیر ساخت های رفتار سازمانی می باشد. هفتاد درصد از اوقات بیداری انسان ها صرف ارتباطات می شود. شصت درصد اشتباه مدیران ناشی از وجود ارتباطات غلط در محیط کار است.

معضلی به نام مدیریت کوتوله‌ها
مدیریت کوتوله ها؛ نوعی از مدیریت است که در آن مدیران، تملق‌گوی مدیران فرادست و تخطئه‌کننده زیردستان خود هستند تا بدین هر دو وسیله، جایگاه بادآورده خود را تثبیت نمایند.

در مبحث مدیریت، اصطلاحی تحت عنوان “مدیریت کوتوله‌ها” به مدیرانی اطلاق می‌شود که خود، فاقد شایستگی برای تصدی سمت مزبور بوده و به جای تشویق و ترغیب نیروهای مستعد و فراهم آوردن بستر رشد و موفقیت برای آن‌ها، موجبات ایستایی و عدم ارتقاء آنان را فراهم می‌آورند.

مدیران کوتوله برای سرپوش نهادن بر ضعف‌های خود اقدام به تحقیر زیردستان می‌نمایند تا با فروکاستن آنان، خود را برکشیده و بلندمرتبه وانمود نمایند.
این نوع از مدیران، تملق‌گوی مدیران فرادست و تخطئه‌کننده زیردستان خود هستند تا بدین هر دو وسیله، جایگاه بادآورده خود را تثبیت نمایند.

مدیر کوتوله را یارای تحمل افراد توانمندتر از خود نیست چرا که آنان را خطری بالقوه قلمداد می‌کند که هر آینه ممکن است برحسب شایستگی‌هایشان کرسی مدیریت وی را از آن خود نمایند؛ فلذا چنین مدیرانی اطرافیان خود را افرادی کوتاه تر از خود قرار می‌دهند.

در مدیریت‌هایی از این دست، ارتقاء افراد مجموعه، نه بر اساس شایستگی بلکه با توجه به میزان نزدیکی و وفاداری به مدیر صورت می‌گیرد و بدین‌ترتیب نوعی از “باندسالاری” سامان می‌یابد.

در فرهنگ اسلامی مدیران کوتوله، غاصب محسوب می‌شوند و روایات متعددی در نکوهش این طایفه وارد شده است به طوریکه رسول اکرم(ص) می‌فرمایند: “هر کس جلودار و مسئول عده‌ای از مسلمانان گردد، در حالی که می‌داند در بین مسلمین فردی بهتر از او وجود دارد، پس خائن به خدا و رسولش و مسلمانان خواهد بود”.

مرحوم شریعتی نیز چنین مدیرانی را نکوهش کرده و خطاب به افرادی که در مصادر امر قرار دارند می‌گوید: اگر نمی‌توانی خدمتی بکنی؛ برو تا خیانتی نکنی.

مدیران کوتوله اغلب در سیستم‌هایی که ضابطه، جای خود را به رابطه سپرده است فرصت ظهور و بروز می‌یابند و از این رو شاهد طیف گسترده‌ای از این سنخ افراد در بدنه مدیریتی کشورمان هستیم.

کلام آخر اینکه تا وقتی درب بر این پاشنه می‌چرخد و مناسبات مدیریتی بر پایه رانت و ناشایسته‌سالاری سامان می‌یابد؛ استان روی پیشرفت و سعادت را نخواهد دید که در اینجا جا دارد اشاره ای کنیم به تقسیم بندی انسانها از دیدگاه دکتر شریعتی:

۱ -آنهائی که وقتی هستند ، هستند و وقتی که نیستند هم نیستند
۲-آنهائی که وقتی هستند ،نیستند و وقتی که نیستند هم نیستند
۳-آنهائی که وقتی هستند ،هستند و وقتی نیستند هم هستند
۴-آنهائی که وقتی هستند ،نیستند و وقتی که نیستند، هستند!!!

نویسنده: محمد سرکوهکی