به گزارش هورنیوز، تا جایی که به یاد داریم معمولا نماینده های خوزستانیِ در مجلس، اهل هیاهو نبوده و در نتیجه چندان مورد توجه رسانه های کلان قرار نمی گرفتند و اگر هم خبر یا عکسی از آنها منتشر می شد حاشیه هایی مانند چرت زدن، وقت فروشی و امثالهم بود که نه تنها سودی برای موکلانشان نداشت بلکه خیال وزرا و رقبای آنها را نیز راحت می کرد؛ در این بین هر از گاهی برخی از آنها نطق هایی ایراد می کردند که البته پس از آن نطق اتفاق خاصی رخ نمی داد!

از قضا بیشتر این نماینده های خوزستانی در کمیسیون های مهمی مانند انرژی حضور پیدا می کردند اما باز هم اتفاق خاصی در خوزستان رخ نمی داد و بیکاری و مهاجرت و دیگر دغدغه های خوزستان و خوزستانی ها همچنان به قوت خود باقی می ماند.

در بین همه نماینده هایی که از خوزستان به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کرده اند شاید بتوان گفت هدایت الله خادمی تنها کسی بود که به اندازه بخش عمده ای از همکاران فعلی و پیشین خود در تلوزیون دیده شد، حرف زد، اسم شهرش را در ساختمان بهارستان صدا زد و وزیر و وکیل به ایذه و باغملک آورد و البته تنها کسی هم بود که بخاطر حضور چندین ساله در عرصه هایی مانند فولاد و حفاری تخصص لازم را برای حضور در کمیسیون انرژی دارا بود.

با ورود خادمی به مجلس به یک باره اسم ایذه و باغملک بیش تر از هر دوره ای بر سر زبان ها افتاد و البته بخاطر تسلط او به حوزه نفت بیش از هر زمان دیگری خبرهای مختلف پیرامون نفت و کمیسیون انرژی به گوش می رسد.

وزیر الوزرای دولت روحانی اینبار با نماینده ای سر و کار داشت که از خانواده نفت بود پس باید خود را آماده دوئل با این نماینده می کرد؛ زنگنه به خوبی می دانست که خادمی چم خم نفت را به خوبی می داند و با آن آشنا است پس نمی توانست به سادگی او را قانع کند بنابراین برای به حاشیه بردن او، با استفاده از فرمول “بگم بگم” خوراکی مناسبی برا رسانه ها و فضای مجازی تهیه کرد تا ضربه ای کاری به اعتبار و البته حرف های خادمی وارد سازد که می توان گفت تا حدودی نیز در این مسیر موفق بود چرا که با انتشار میزان حقوق و محل سکونت هدایت الله خادمی فضای مجازی فوراً به آن واکنش نشان داد.

البته آنچه در این میان از سوی وزارت نفت ناگفته ماند این بود که هدایت الله خادمی سال های زیادی در استخدام وزارت نفت بود و چندین سال نیز مدیرعامل شرکت حفاری شمال بود که با توجه به حقوق های بالای وزارت نفت دریافت حقوق های ۲۰ یا ۳۰ میلیونی و یا بیشتر چندان عجیب نیست هرچند که اجحاف و تفاوت فاحشی که بین حقوق کارکنان نفت و جایی مانند آموزش و پرورش وجود دارد، به هیچ عنوان نمی تواند مورد قبول باشد.

به هر روی حال که وزارت علیه نفت بنا را بر شفاف سازی گذاشته، بهتر آن بود که درباره استخدام نماینده های مجلس توسط این وزارت خانه نیز کمی ایراد سخن می کرد چرا که این کار در حقیقت آن نماینده ها را به کارمندان وزارت نفت تبدیل کرد و دغدغه اصلی شان دغدغه های وزیر نفت شد!

به نظر می رسد اینکه نماینده ای که پیش از ورودش به مجلس شورای اسلامی در استخدام نفت بوده و حالا به مجلس راه پیدا کرده ایرادی ندارد بلکه ایراد کار آنجا است که نماینده های مشغول به خدمت در حین خدمت، به استخدام نفت درآمده و کارمند این وزارت خانه تبدیل شوند.

کیماس نوروزی پور