هورنیوز – کیماس نوروزی پور : تهران، ورزشگاه پیر آزادی و جمعیتی مملو از شوق که از چندین ساعت پیش خود را به ورزشگاه رسانده بودند و حالا همه آن شور و شوق در دقیقه ۳۴ با گل بوضیاف به ناامیدی محض و سکوت تبدیل شده بود. در آن دقیقه همه هواداران پرسپولیس و همه ایرانیان فوتبال دوست، دست یابی به اولین قهرمانی آسیا را برای پرسپولیس کاملاً از دست رفته می دیدند.

هیچ امیدی برای بازگشت نبود آنهم در برابر تیم گردن کلفت و خرپولی مثل الدحیل! اما آنجا که پای اراده و انگیزه و البته تعصب در میان باشد هر اتفاقی ممکن خواهد بود. درست در همان لحظاتی که ناامیدی برای سرخ ها به اوج رسیده بود این تیم که حتا به اندازه یک تیم کامل بازیکن در اختیار نداشت توانست با سه گل تیم میلیون دلاری الدحیل را از پیش رو بردارد. گذشته از همه شادی و غروری که نتیجه این دیدار برای همه به ارمغان آورد، بازگشت پرسپولیس به این “شاه بازی” درس های زیادی را به ما آموخت. مشق سه شنبه شب تیم بچه های پایین، بهترین درس و الگو برای دولت بود تا به آنها نشان دهد نه تحریم و نه پنجره بسته نمی تواند مانعی باشد برای دستیابی آنها به آنچه می خواهند.

در حقیقت پرسپولیس امروز، نمادی از کل کشورمان است، کشوری که با تحریم های زیادی مواجه است و پنجره های بسته بسیاری را در مقابل خود می بیند، اما قصه پرسپولیس با دولتی ها فرق داشت. آنها علی رغم همه مشکلاتشان در خط سیر همیشگی که از این تیم سراغ داریم حرکت کردند و به نتیجه مطلوب رسیدند. این تیم به دولت و همه کسانی که ضعف و کم کاری خود را پشت تحریم ها پنهان می کنند ثابت کرد در سخت ترین شرایط هم می توان بهترین عملکرد را داشت.

شاید لازم باشد فیلم این بازی بارها و بارها برای مقامات دولتی نمایش داده شود تا به خوبی ببینند تحریم شده های پایتخت چگونه توانستند در عمل و نه در شعار بدون توجه به همه محدودیت ها به بهترین نتیجه دست پیدا کنند. دیروز اگر پرسپولیس بازنده بازی بود کسی بر این تیم و بازیکنانش خرده نمی گرفت چرا که همه به خوبی از وضعیت این تیم و حریف “تا خرخره در پول” آن به خوبی آگاه بودند اما بازیکنان و مربی این تیم تصمیم گرفتند راه دشوارتر و بزرگتری را انتخاب کنند، راهی که دل میلیون ها ایرانی که دل در گرو این تیم دارند را شاد می کرد.

این بازی درس دیگری هم داشت؛ درس صبر و استقامت و آرامش برای تماشاگرانی که حوصله و آستانه طاقتشان با کوچکترین اتفاقی لبریز می شود. تماشاگران پرسپولیس در بازی با الدحیل الگوی خوبی برای همه تماشاگران پرخاشگر این فصل از فوتبال لیگ برتر بودند که در بسیاری از بازی ها دست هایشان بجای تشویق مشت هایی بود برای پرتاب سنگ!