سامان فرجی بیرگانی

هورنیوز – بهانه نوشتن این مطلب، تیتری است که از دوست عزیز مجتبی گهستونی به مناسبت۱۷مرداد و روز خبرنگار دیدم، وی نوشته بودند که روزنامه نگاران شریک خیانت افراد سودجو نشوند و از آنجا که مدتی است یک حرکت خیانت آمیز تحت پوشش یک مطالبه عمومی و زیست محیطی در حال اتفاق است برخود وظیفه دیدم تا با اشاره به رویدادهای پشت پرده برخی مسایل را گوشزد کنم.

داستان فعالیتهای زیست محیط در خوزستان داستان پر رنج احساس دلسوزی مردم عادی برای کارون و و توامان فرصت سازی برای افراد معامله کننده در پشت پرده و بازیگران فرصت طلبی که با فعالیتهای ودغدغه های محیط زیستی مردم خوزستان معامله می کنند تاخود را بالا بکشند و ای کاش وقتی که بالا می رفتند به درد استان و محیط زیست وکارون هم می خوردند.

مخاطب اصلی این مطلب در درجه اول مردم خوزستان هستند، در درجه دوم سازمانهای مردم نهاد زیست محیطی و سر آخر مسئولین محترم وزارت نیرو.

سال ۱۳۸۷ یکی از کارشناسان دلسوز سازمان آب و برق خوزستان که در آستانه بازنشستگی بود، اسنادی از وجود معادن نمک در مخزن سد گتوند را به اینجانب نشان داد، (ظاهرا قبلا کسان دیگری هم از این اسناد مطلع شده ونامه نگاریهایی کرده بودند) ایشان اجازه ی کپی برداری از اسناد را به من نداد اما این سرنخ دستمایه طرح سئوال و نوشتن مطالبی در اعتراض به وجود معادن نمک در سدگتوند شد که بارها از سوی مسئولین مربوط انکار می شد، منطقه مربوط به معادن نمک هم تحت تدابیر شدید حراستی توسط شرکت منابع آب و نیرو محافظت می شد و امکان اثبات وجود معادن نمک منوط به ارایه تصاویر و سنگ معدنی بود که افکار عمومی را روشن کند.

تا اینکه با کمک و از خودگذشتگی مردم بومی از راههای محلی و با استفاده از قایق و قاطر، من و مجتبی گهستونی به محل معدن نمک برده شدیم و از معادن نمک تصاویری را گرفتیم که اثبات می کرد حجم عظیمی از نمک در مخزن در آستانه آبگیری سد گتوند قرار دارد.

قبل از انتشار تصاویر جهت مشاوره به یکی از دوستان ظاهرا دلسوز یک انجمن تخصصی مرتبط و مدعی صیانت از آب مراجعه و آنها را نشان دادم، عضو انجمن مذکور از ماخواست هیچ اقدامی بدون هماهنگی او انجام ندهیم و با تعجب بعد از چند روز شخصی که داعیه زیادی در مورد صیانت از مسایل محیط زیستی وآب کارون داشت با من تماس گرفت و پیشنهاد مذاکره جهت وساطت و پرداخت حق السکوت داد، به شخص پیشنهاد دهنده که اتفاقا همیشه ژست روشنفکری وتخصص در حوزه ی آب و دلسوزی می گرفت گفتم آیا به نظر شما کوههای نمک و جنایتی که در گتوند در آستانه اتفاق افتادن است، چیزی قابل اغماض است و می شود بر روی آن معامله کرد؟ پاسخ جالبی داد و آن اینکه سدگتوند در هرصورت آبگیری می شود ، اما ماهم باید بنحوی بار خودمان راببندیم .

بنده با این موضوع مخالفت کردم وعکسهای معادن نمک قبل از آبگیری سد منتشرشد و رسوایی بزرگی برای مجریان سد رقم زد، چند وقت بعد شنیدم که این دوست به ظاهر دلسوز از طریق تماس گرفتن با سایر همکاران رسانه ای تا آخرین لحظه تلاش کرده بود تا با تصاویر معادن نمک معامله ای انجام دهد.

چندسال بعد دولت عوض شد و همان عضو مدعی ومتخصص و جمع چند نفره شان ، به سمت مدیریتی بالایی دست یافت وبا استفاده از امکاناتی که دراختیار داشت، توانست افرادی را تحت عنوان فعالان محیط زیستی معرفی وخط دهی کند افراد مذکور اغلب آدمهای بی خبر از همه جا و دلسوزی هستند، اما نمی دانند که اولا در بازی منافع جویانه آن شخص برای کسب قدرت گرفتار شده اند و با کارت آنها وکارت فعالان محیط زیست در پس پرده چه بازی هایی می شود .

از جمله این افراد شخصی مرتبط با یک کانون تبلیغاتی است که بدون هیچ صبغه وسابقه محیط زیستی، به عنوان سمپات عمل می کند و وظیفه برگزاری نشستها وخط دادن به سایرین را به عهده دارد وتوئیتش را دراختیار همان شخصی گذاشته که قرار است بامعامله کردن بر سر مسایل زیست محیطی استان پست بگیرد و همیشه لازم دارد تا یک جو سازی کاذب در خوزستان شکل بدهد تا در تهران ادعا کند که من می توانم این جو را فروبنشانم بشرطیکه فلان سمت را به من بدهید.
این شخص اخیرا توسط یک نماینده دور ششم مجلس لابی های خود را آغاز کرده و برای راضی کردن افراد و منتفذین و برخی رسانه ها دوره افتاده وجلسه می گذارد.

فعالان دلسوز محیط زیست در خوزستان ای کاش می دانستیم که در پس اغلب برنامه های زیست محیطی استان واعتراضات واجتماعات آنها، یک حرکت پیش فروش شده نهفته است واشخاصی پشت پرده چانه زنی می کنند و با اعتبار نام شما وخوزستان بازی خود را به پیش می برند تا پست وسمت بگیرند و به ریش من وشما بخندد.