به گواه تاریخ در عهد یکی از پادشاهان ایران زمین، مقرر بود شاه از مسیری عبور کند که بر سر راهش روستایی قرار داشت و چون آن روستا شکل و شمایل مناسبی نداشت، زیردستان پیش از عبور شاه دستور داده بودند که دیوارهای روستا را ماست مالی کرده تا زیبا و سفید جلوه کند و اصطلاحاً آبروداری شود!

این حکایت انگار هر بار گفته و خوانده شود هرگز تکراری نخواهد شد زیرا در هر صنف کسانی پیدا می شوند که با ماست مالی کردن به دنبال “سر و ته قضیه را هم آوردن” هستند تا رئیس و مدیری خوش خوشکشان شود و چه بسا از این رهیافت صله ای نیز به کف آرند! در این میان شاید بدترین نوع ماست مالی متوجه خبرنگاران و روزنامه نگاران باشد چرا که این طیف، وظیفه اطلاع رسانی و آگاهی بخشی (نه آگهی گیری) را به گردن دارند و پیامد هر گونه کوتاهی و ماست مالی کردن از نظر اخلاقی متوجه آنها خواهد بود.

غرض شعار دادن نیست اما باید گفت متاسفانه در حال حاضر شرایط به گونه ای پیش رفته است که گروه “خیلی اندکی” آگهی را بر آگاهی ترجیح داده و رسانه خود را به بنگاه اخبار سفارشی و پولی تبدیل کرده اند؛ البته جای گلایه ای نیست و خرده هم نخواهیم گرفت اگر چنین کنند چرا که اساساً مشکلات اقتصادی به این قشر اجازه رویاپردازی نمی دهد منتهای مطلب شرط انصاف است اگر در میان انبوه اخبار سفارشی، خبر یا گزارشی از بطن و دل جامعه کار شود؛ خبری که بابت انعکاس آن فاکتوری پرداخت نخواهد شد…باور کنید راه دوری نمی رود.

کیماس نوروزی پور-سردبیر