هورنیوز – وقتی که چند سال پیش یک مستند با عنوان «من روحانی هستم» تهیه شد، انتظار می رفت که مخالفان حسن روحانی به این شیوه جدید مواجهه با رقیب ادامه دهند اما موج انتقادها از این مستند و هزینه هایی که در قبال آن ایجاد شد آنچنان زیاد بود که هرچند در ادامه دولت یازدهم با انتقادهای بی شماری را متوجه حسن روحانی کردند اما فیتیله این سبک مواجهه و نقادی با رقیب را پایین کشیدند.

حالا اما در دور جدیدی از فعالیت منتقدان، دوباره آنها به سیاق سابق بازگشتند. کتاب می نویسند، مستند می سازند، کلیپ تولید می کنند و از فضای مجازی و امکانات چندرسانه ای بهره می گیرند. این یعنی آنکه روحانی روزهای سختی را پیش رو دارد. او درحالی سه سال از ریاست جمهوری اش باقی مانده که صف مدافعانش کوتاه تر شده و صف منتقدانش هر روز بلندتر می شود. حالا منتقدان در تازه ترین اقدام یک کتاب منتشر کردند با عنوان «حسن روحانی در یک نگاه».

این کتاب ظاهراً اجازه چاپ نگرفته و به صورت «پی دی اف» در فضای مجازی انتشار یافت و حکایتگر زوایای پنهان و البته امنیتی یک پروژه دیگر علیه رئیس جمهوری مستقر است. کتابی که اتفاقاً از سوی جدی‌ترین مخالفان دولت همچون حمید رسایی بازنشر هم داده می‌شود و یادآور کتاب جنجالی «شنود اشباح» به قلم رضا گلپور علیه سید محمد خاتمی و دولت اوست.

کامران غضنفری نویسنده این کتاب، سابقه همکاری با نشریه ۹ دی را در کارنامه خود دارد و نویسنده کتاب «رازهای قطعنامه» است؛ کتابی که تلاش می‌کند شکست‌های جنگی ایران در سال ۶۷، ورود امریکا به جنگ و در نهایت پذیرش قطعنامه از سوی امام(ره) را ناشی از توطئه کسانی بداند که در همان زمان، جزو سران کشور و مورد وثوق امام(ره) بودند.

غضنفری در کتاب «حسن روحانی در یک نگاه» ادعاهای عجیبی را درباره رئیس جمهوری اسلامی ایران مطرح می‌کند که احتمال همکاری با ساواک، مجتهد نبودن و در نهایت زمینه سازی برای براندازی جمهوری اسلامی به نیابت از امریکا را شامل می‌شود.

او همچنین از نمایندگان مجلس خواسته است که طرح عدم کفایت رئیس جمهوری را پیگیری کنند. نکته قابل تأمل اینکه با وجود انتشار این اتهامات درشت، خبری از برخورد احتمالی با وی منتشر نشده است. اگر چه معاونت حقوقی رئیس جمهوری هم واکنشی به این کتاب نداشته اما جای مدعی‌العموم هم در این ماجرا هنوز خالی است.

سال ۸۱ وقتی کتاب «شنود اشباح» منتشر شد، برخی جریان‌های همسو با نویسنده از تخریب رقیب خرسند بودند، اما چند سال بعد وقتی گفته شد نویسنده به اتهامات امنیتی بازداشت شده است، مدیر مسئول روزنامه کیهان هم از وی تبری جست و به فارس گفت که «گلپور بعد از انتشار «شنود اشباح»، عازم لبنان بوده و در همین سفر نسبت به ارتباط احتمالی وی با موساد تردید پیدا شده است.» حالا به نظر می‌رسد.

فارغ از محتویات کتاب و میزان انطباق آن با واقعیت، بحث اصلی بر سر این است که آیا واقعا این ماجرا از جای خاصی هدایت می شود؟ آیا واقعا افرادی که این کار را انجام می دهند شناسنامه هنری خاص خود را دارند؟

هزینه چنین اقداماتی البته به حساب جناح اصولگرا نوشته نمی شود، چنانکه طیف اعتدالگرا وشخصیت های شناخته شده و ریشه دار جناح چنین اقداماتی را هرگز تأیید نمی کنند.

سخنان صاحب نظرانی همچون عباس سلیمی نمین که گفته است: «از کنار آن باید گذشت» که نشانه ای است برای این ماجرا که اصولگرایان بنا ندارند فاکتور این ماجرا را از جیب خود بپردازند. باید منتظر ماند و دید شناسنامه افرادی که این اقدامات را انجام می دهد رسانه ای می شود یا آنکه همچنان با آثار این چنینی روبرو خواهیم بود.