به گزارش هورنیوز، رسیدگی فوری به کودکان بیمار آن هم در اورژانس یک بیمارستان کودک بدیهی ترین فعالیت مورد انتظار از پرسنل است؛ وقتی بیماری یک کودک نیاز به درمان یا معاینه فوری نداشته باشد، قطعا هیچ پدر و مادری به بیمارستان مراجعه نداشته و درمان کودک خود را در مطب های خصوصی و یا درمانگاه ها دنبال می کنند.

بیمارستان کودکان ابوذر در اهواز گویا هم با کمبود نیرو و هم کمبود مکان مواجه است؛ افتتاح ساختمان جدید بیمارستان ابوذر هم که در هاله ای از ابهام مانده و از سال گذشته با وجود اعلام خبرهای مکرر مبنی بر پیشرفت ۹۵ درصدی اما هنوز خبری از افتتاح آن نیست.

نجمه مادر ۳۵ ساله ای است که کودکش را برای ادامه درمان از حمیدیه به اینجا آورده اتا بلکه کودکش سلامتش را بدست بیاورد. دختر ۲ ساله ای که بعد از کلی نذر و نیاز خدا آنها داده اکنون ذره ذره در برابر چشمان مادر و پدرش آب می شود.

او می گوید: دخترم زینب دچار مشکل ریوی است الان چند روزی است که بین حمیدیه و اهواز در رفت و آمدیم و میان زمین و آسمان معلق مانده ایم. فضای بیمارستان کوچک است و پاسخگوی ما نیست. خود پزشک برای معاینه دخترم نمیاد. انترن ها را می گذارند که من به آنها اطمینانی ندارم آخر دختر من که موش آزمایشگاهی نیست که بخواهند روی او آزمایش کنند.

این مادر خوزستانی تصریح می کند: از روزی که دخترم را آوردم اینجا چیزی که به شدت توی ذوق می زد و ناراحت کننده بود بوی مشمئزکننده و گند فاضلاب حیاط بیمارستان است که حتی تا بوی اتاق هم پیچیده است.

نجمه می گوید: با وضعیت اصلاً به بیمارستان و تمیزی آن اطمینان ندارم، به خدا اگر مجبور نبودم نمی آمدم. تازه اتاق های اینجا هم چندان تمیز نیست و نیروی خدماتی دیر به دیر برای نظافت اتاق ها سر می زند چون آنطور که خودشان می گویند کمبود نیرو دارند.

و اما ساختمان فعلی بیمارستان ابوذر
در این بیمارستان یکی از کمبودهایی که به شدت به چشم می آید، کمبود نیروی خدماتی است؛ بیمارستان ابوذر در حالی که باید مانند دیگر اماکن بهداشتی و درمانی از تنظیف بسیار بدرخشد و برق بزند ولی برخلاف آنها اینطور نیست.

مرد جوان دیگری که خود را جواد معرفی می کند می گوید: من پسرم را چند روزی است که اینجا آورده ام اما متاسفانه انگار کسی پاسخگوی ما نیست. پزشک متخصص کودکان کم دارند و بیشتر کادر پزشکی انترن هستند، انگار دکترها صرف شان نمی کند که به اینجا هم سر بزنند. تنها بیمارستان تخصصی کودکان این استان این وضعیت اسف‌بار را دارد.

او می افزاید: وقتی از حیاط بیمارستان وارد می شوید اولین چیزی که به چشم می آید بوی تعفن فاضلاب است که واقعا حال آدم را بهم می زند. بوی فاضلاب تا درون ساختمان هم می آید.

این شهروند اهوازی بیان می کند: اینجا سرویس های بهداشتی هم تمیز نیست و رسیدگی درستی هم به آنها نمی شود، از همه برتر ساختمان قدیمی و کوچک بیمارستان است که با شلوغی آن فضای کافی برای حرکت نیست.

یکی از مراجعان این بیمارستان با اشاره به اینکه در حیاط بیمارستان هم بخشی از فاضلاب جاری است، می گوید: متأسفانه وضعیت تنظیف بیمارستان آن چنان مناسب نیست در حالی که کودکان سیستم دفاعی ضعیف تری نسبت به افراد بزرگسال دارند.

اورژانس اطفال بیمارستان ابوذر در تایم شب به شدت شلوغ و بارها شده که کودکان از این موضوع اذیبت شده باشند؛ به عنوان نمونه مادر کودکی که از شلوغی گلایه داشت، می گوید: پسر ۶ ساله من بیش از دو ساعت در اورژانس به انتظار چکاب و معاینه اولیه دکتر بود و این معطلی چند ساعته منجر به تشنج پسرم شدم.

یکی دیگر از نکات هم عدم رضایت رزیدنت ها از وضعیت خوابگاه، شیفت های طولانی و کار بسیار بود؛ هرچند آنها نمی خواستند همین کار را هم از دست بدهند و از بردن نام خود امتناع داشتند ولی رسیدگی به وضعیت این رزیدنت ها قطعا در بهبود ارائه خدمات به بیماران و همراهان تأثیر بسزایی دارد.

عاطفه که یکی از رزیدنت های بیمارستان است می گوید: خوابگاهی که ما در آن هستیم کوچک و قدیمی است و مناسب حال ما که دختر هستیم نیست. تازه فاصله آن هم با بیمارستان زیاد است.

او ادامه می دهد: شیفت های کاری ما طولانی و مراجعه کنندگان هم زیاد است و ما وقت کافی برای مطالعه و رسیدگی به بیماران نداریم و به خاطر کمبود کادر پزشکی مجبوریم کار چند نفر را انجام دهیم که اینطوری خستگی به تن ما می ماند و جانی برای درس خواندن نداریم.

مهرداد رزیدنت دیگری است که حرف های عاطفه را با سر تایید می کند. او می گوید: نه خوابگاه خوبی داریم، نه شیفت های کاری ما مناسب است، خوابگاه ما قدیمی و کهنه و فاصله آن با بیمارستان زیاد است به صورتی که من از آن سر شهر باید تا اینجا بیایم و اینطوری نیمی از وقتم در ترافیک های سنگین و طولانی خیابان ها تلف می شود.

مهرداد ادامه می دهد: چون پزشک کم داریم مجبوریم شیفت های طولانی بمانیم در حالی که پدرمان در می آید و خستگی به تن مان می ماند. بر هیچ کسی پوشیده نیست افراد شاغل در رده های شغلی مثل معلمی، پزشکی یا پرستاری نیازمند رضایت شغلی بالایی هستند تا برای جامعه هدف مقابل یعنی دانش آموزان و بیماران بیشتر مفید باشند. بنابراین عدم رضایت شغلی این رزیدنت ها در بیمارستان ابوذر قطعا در ارائه خدمات به بیماران که کودک هم هستند، تأثیر بدی دارد.

اما درپایان خطاب به رییس محترم دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، آقای نظری یادآور می شویم که ابوذر تنها بیمارستان تخصصی کودکان اهواز است.

بیمارستانی که صدها مادر و پدر با هزار امید و آرزو فرزندان دلبندشان را برای خوب شدن به اینجا می آورند تا بلکه مرهمی بر دردها و زخم هایشان گذاشته شود. روا نیست که چنین ناامید برگردند. از آن گذشته عدم رضایت کادر پزشکی نیز می تواند تاثیری منفی بر روند رسیدگی به بیماران داشته باشد به ویژه اینکه بیماران این بیمارستان کودکان هستند، موجوداتی ظریف و حساس.

از قدیم گفته اند هرچه بگندد نمکش می زنند وای به روزی که بگندد نمک. در حالیکه بیمارستان و مراکز درمانی باید مظهر و الگوی پاکیزگی باشند اما ناپاکی و وضعیت بد نظافت در آنها موجب سلب اعتماد مردم می شود، اعتمادی که میلیارد ها تومان برای کسب آن هزینه می شود نباید یک شبه و به خاطر موضوعاتی ساده سلب شود.

بنابراین باید به وضعیت فعلی هرچه سریعتر رسیدگی کرد تا اتفاق ناگواری رخ نداده است. از طرفی باید ساختمان جدید بیمارستان هرچه سریع تر افتتاح شود تا دیگر شاهد این مشکلات نباشیم.