هورنیوز – چه شد که کره شمالی به یکباره به سمت میز مذاکره رفت؟ این سوالی است که ذهن بسیاری از ناظران و افراد پیگیر مناسبات کره شمالی را به خود مشغول کرده است. در حالی که هر روز خبر آزمایشات هسته ای و موشکی و همچنین تهدیدها به زدن خاک امریکا از سوی کره شمالی می رسید، چرا به یکباره پرچم سفید بالا می رود و در حرکتی تاریخی کیم جونگ اون با رئیس جمهور کره جنوبی دیدار می کند.

اصولا اینگونه از روسای کشورها انسانهای جالبی هستند. بسیاری از مردم و رسانه ها دوست دارند بدانند در سر آنها چه می گذرد و چه روشها و برنامه هایی برای حکومت خود داشته و دارند. رهبر کره شمالی نیز یکی از آنهاست. در حالی که چندی پیش لفاظی های دو طرفه ترامپ و کیم جونگ اون به تهدید و بزرگ جلوه دادن دکمه هسته ای رسیده بود و رهبر کره شمالی مستقیما خاک امریکا را هدف موشکهای خود قلمداد میکرد اکنون به فاصله اندکی سران دو کره با هم دیدار کردند و به نظر می رسد بزودی دیدار مرد موطلایی کاخ سفید با رهبر کره شمالی محقق خواهد شد.

هر چند بسیاری از کارشناسان، تحریمهای فلج کننده و شرایط بغرنج کره شمالی را دلیل کوتاه آمدن اون می دانند ولی در حال حاضر نمی توان به شکل واضحی از دلیل این موضوع سخن گفت. حتی نمی توان از کوتاه آمدن اون سخن گفت. زیرا که باید منتظر ماند تا به کم و کیف گفت و گوها و توافق ها پی برد تا بتوان نظر قطعی صادر کرد.
شاید بخشی از دلایل این موضوع به بررسی های روانشناسانه نیاز داشته باشد.

چشم انداز دیدار اون با این

اما حال باید پرسید چه چشم اندازی وجود دارد؟ آیا روند صلح و آشتی میان کره شمالی با نیمه جنوبی اش و همچنین با امریکا روند بی حاشیه ای را مانند آنچه در ابتدا داشت، پیش خواهد برد؟

باید یادآور شد که با توجه به سابقه توافقات گذشته کره شمالی و آمریکا و چرخه باطل توافق و بازگشت به وضعیت پیش از توافق، نباید انتظار داشت که این دور از مذاکرات هم به نتیجه کاملا شگفتی دست یابد. امریکا با توجه به روحیات ترامپ تیم او و نگاهی که بحران کره دارند، یک خواسته اصلی دارد.خواسته اصلی آمریکا خلع سلاح هسته ای کره شمالی است. آیا این خواسته قابل دسترسی است؟ با توجه به اذعان کره شمالی و توافقی که بین دو کره شکل گرفت، به نظر می رسد کیم جونگ اون قصد داشته باشد به این درخواست جامه عمل بپوشاند ولی بدون شک در مقابل این درخواست طرف مقابل شروطی نیز دارد. این درخواست قابل دستیابی است مشروط به آنکه ایالات متحده نیروهای نظامی هسته ای و متعارف خود را از شبه جزیره بیرون بکشد و تضمین های امنیتی به کره شمالی بدهد.

ابهام ها و شک و تردید در آینده این دیدار به این خاطر است که بعید است که ایالات متحده آماده عقب نشینی کامل در برابر خواسته‌های کره شمالی باشد. به نظر می رسد که در روزهای آینده و با تداوم جلسات مذاکرات دو کره، شکلی از توافق بین کره جنوبی و کره شمالی و همینطور بین کره شمالی و ایالات متحده بدست آید اما این توافقات بسیار کمتر از انتظاری است که امنیت متقابل را تامین کند و با شکل بزرگنمایی که در رسانه های جهان بازتاب داده می شود، هماهنگ و متناسب باشد.

اون و ترامپ به چه می اندیشند؟

یکی از تردیدهای موجود این است که کره شمالی به احتمال زیاد گفت و گوهای خود با کره جنوبی و امریکا را از همدیگر تفکیک کند و خواستار روند مجزایی در این شرایط باشد. کره شمالی می تواند به رئیس جمهور همسایه جنوبی خود تضمین دهد که هیچ حمله و تهدیدی از سوی آن متوجه کره جنوبی نخواهد بود و همچنین این مسئله را روشن کند که اگر تنش و تشنجی بیین کره شمالی و امریکا شکل گیرد، کره جنوبی هدف هیچ موشکی برای تهدید امریکا نخواهد بود و در این بین خواستار قرارداد صلحی باشد که در سالیان گذشته بی نتیجه مانده است. اما در مقابل خواستار این خواهد بود که این مسئله دو طرفه باشد. یعنی در شرایط مشابه، از خاک کره جنوبی برای تهدید و حمله به کره شمالی استفاده نشود. همین نکته می تواند تردیدها در رسیدن به صلح پایدار را افزایش دهد. زیرا که بعید است کره جنوبی بتواند مستقل از مشورت و همکاری امریکا این قول را به شمالی ها بدهد.

اما یکی از دلایل اصلی تغییر روش پیونگ یانگ می تواند تصمیم بر تغییر چهره دیپلماتیک و بالا بردن شان و پرستیژ بین المللی باشد. این احتمال هم وجود دارد که کره شمالی تصمیم گرفته باشد که با وارد شدن به گفتگوهای فشرده و وقت گیری با کره جنوبی و ایالات متحده، عدم آمادگی واقعی آن دو کشور را برای رسیدن به صلح با کره شمالی و تن دادن به خواسته های امنیتی آن اثبات کند و موقعیت دیپلماتیک خود را بهبود ببخشد.

اخبار دیدار دو مرد خاص در روزهای آینده جزو اخبار پربازدید حوزه بین الملل خواهد بود. رسانه های جهانی بی تابانه انتظار چنین روزی را می کشند تا دیدار کیم جونگ اون با ترامپ و صحنه دست دادن این دو را تیتر یک رسانه خود کنند. این روز بزودی اتفاق خواهد افتاد. تابو شکسته شده است. اما همه روندهای پس از این دیدار را نمی توان به سادگی پیش بینی کرد. پیچیدگی این بحران عمیق را باید در نظر گرفت و واقع بینانه به آن نگاه کرد.