خوزستان نیازمند نگاهی نو
هورنیوز – به رسم هر ساله این توفیق را داشتم که به اتفاق خانواده ایام نوروز را در خوزستان سپری کنم، مسافرتی که بر خلاف انتظار با نگرانی و تعجب آغاز شد و با ناراحتی به پایان رسید، نگرانی و ناراحتی برای سرزمین و قومی که تمدن ساز و فرهنگ پرور بوده است.
وقتی در آخرین روز سال گذشته وارد خوزستان شدم اولین نکته منفی که دیدن آن مرا آزار داد و متعجب و نگران کرد برچیده شدن پل روگذر مواصلاتی مسیر اندیمشک به اهواز در تقاطع شهرستان شوش بود، وقتی علت را آنهم در چنین ایام پرترددی پرسیدم به این جواب رسیدم که شوش با این پل کور شده! از ناراحتی خنده ام گرفت چرا که شوش خاستگاه اولین تمدن‌های بشری و از اولین شهرهای دنیا با قدمتی افزون بر ۸ هزار سال که صدها جنگ و یورش سپاه روم و … نتوانست آن را کور بکند و همچون نگینی در تمدن بشری می‌درخشد ، حالا با یک پل روگذر کور شده؟!
از آنجا گذشتم و وارد اهواز مرکز استان شدم که مشکلات به نوعی دیگر خودنمایی می کرد که به اختصار به دوسه مورد که در دیگر شهرها هم صادق است می پردازم امید که گوش شنوایی باشد و توجه به این استان زرخیز و تکریم و احترام اقوام مختلف ساکن در آن می بایست در دستور کار مسئولین استانی و کشوری باشد.
در اهواز اولین چیزی که نظر هر شخص را به خود جلب می کند شکاف طبقاتی و تبعیض رفاهی و معیشتی بین افراد است مثلا از یک سو ماشین‌های مدرن و روز دنیا که حتی کمتردر پایتخت می‌توان آنها را دید و قشر ناچیزی از جامعه که توان استفاده از آن را دارند و غرق در ثروت هستند و در سوی دیگر فقر و اعتیاد و بی ولی عده ای دیگر و گروه کثیری هم مابین این دو قشر در تلاش برای یک زندگی کاملا معمولی، شکاف طبقاتی در این سال‌ها که روز به روز هم بیشتر می شود برای تمام اقشار تبعات منفی را به دنبال خواهد داشت.
مورد دیگری که در ماه‌های اخیر هم بسیار سروصدا کرد ولی برای مسئولین تهران‌نشین مهم نبود مسئله کم آبی در خوزستان از یک طرف و احتمال انتقال آب اهواز به خارج استان از سوی دیگر بود. رودخانه کارون عریض‌ترین و پرآب ترین رودخانه کشور، سال به سال کم عرض تر و کم آب تر می‌شود جالب اینکه خود من امسال و سال قبل برای یک استحمام ساده با قطع آب در نزدیکی سال تحویل مواجه بودم آن‌وقت آقایان می‌خواهند آب اهواز را در یک حرکت غیرمنطقی و غیراصولی انتقال دهند که حتی ممکن است امنیت ملی در خوزستان بخاطر تبعات بسیار آن به مخاطره افتد و باید این مورد را هشداری جدی تلقی کرد.
در کنار کم آبی و مشکلات آن، موج ریزگردها و آلودگی هوا که سال‌هاست مردم خوزستان با آن درگیر هستند و جدا از لطمات و صدمات و ناراحتی‌های مقطعی، آثار منفی آن بر روی افراد احتمال دارد در طولانی مدت رخ نشان دهد و برای رفع آن فقط شعار می‌دهیم و حرکت تاثیرگذاری صورت نمی‌گیرد و شرایط به شکلی است که متاسفانه برای مردم دیار جنوب انگار عادی شده و با آن کنار آمده اند که این هم خود نکته تاسف‌باری است.
از دیگر موارد می توان به عدم پرداخت به موقع حقوق و دستمزد به پرسنل آنهم با تاخیر چند ماهه از سوی شرکت‌ها و سازمان‌ها و بعضا شهرداری‌های استان اشاره کردکه به همان شکاف طبقاتی و فقر موجود می‌افزاید و رهاوردهای منفی بسیاری را به دنبال خواهد داشت. نکته دیگری که در ایام نوروز رخ داد و عامل ناراحتی و کدورت‌های بسیاری شد اقدام و برخورد نابجا و نادرست صداوسیما به قوم بزرگ و سلحشور عرب ایران و خوزستان بود.
هرچندکه بی احترامی به اقوام مختلف خوزی به اشکال مختلف کم سابقه نبوده است و همین مسئله باعث تجمعات و درگیری‌ها و مشکلاتی شد که هنوز هم ادامه دارد و دشمنان ایران اسلامی و خلقی‌ها و تجزیه‌طلب‌های لندن نشین از این آب گل‌آلود مشغول ماهیگیری شدند و به گواه دوست و دشمن تمام اقوام خوزی اعم از لر و بختیاری و دزفولی و عرب و شوشتری به اسلام و ایران و انقلاب با تمام وجود ادای دین کرده اند و هر لحظه برای سربلندی نام ایران و دفاع از آن آماده جانفشانی هستند و نکته آخر که ایام نوروز تمام خوزستانی‌ها و خصوصا اهوازی‌ها را به تلخی و ناراحتی کشاند فاجعه قهوه خانه محله کیان اهواز بود که ۱۱ انسان بی گناه را در جهل و فقر فرهنگی خود سوزانید و خوزستان را عزادار کرد. ضعف فرهنگی ، اختلافات قومی و بین قومی و عدم انسجام استانی، کم شدن روحیه گذشت و مهربانی و نوع دوستی آنهم در سرزمینی که مهد فرهنگ و تمدن است واقعا چرا ؟
چرا از روزگار شکوفایی خود روز به روز فاصله می گیریم؟ چرا فقط می خواهیم شعار بدهیم و همه چیز را خوب جلوه داده و از زیر بار مسئولیت و انتقاد و جواب فرار کنیم؟ خوزستان با سرمایه و پتانسیل بسیار بالا در تمام زمینه ها همانند طول تاریخ و بهتر از امروز می تواند بازوی اصلی سربلندی ایران عزیز باشد که هست، از سربلندی و رفاه اجتماعی خوزستان تمام مردم ایران منتفع می شوند، خوزستان نیازمند ترحم نیست نیازمند کمی توجه است.
خوزستان نیازمند احترام ظاهری و شعاری نیست ولی بی احترامی را برنمی تابد چون بواسطه خون شهدا خود محترم است، خوزستان نیازمند نگاهی نو و در خور نام بلند خوزستان است. مسئولین لشکری و کشوری می بایست نسبت به خوزستان تعهد بیشتری داشته باشند و نباشد که شرمنده شهدا و فرهنگ و تاریخ و اصالت غنی آن شوند ، همه با هم خوزستان را دریابیم.
روزنامه همدلی