هورنیوز – هنوز چند ماهی از انتخابات ۹۶ نگذشته بود که سیاسیون برای برپا داشتن خیمه انتخاباتی دیگر کمر همت بستند. هر چند برخی به افقی دورتر یعنی انتخابات ۱۴۰۰ خیره شده و زبان به تحلیل گشودند اما در مقابل هستند افرادی که با نگاه به روزهای نزدیک تقویم سیاسی، شیوه جای گیری مهره‌هایشان در صندلی های سبز مجلس را در دستور کار خود قرار داده اند.

بدون شک چپ نشینان اردوگاه سیاست که از سال ۹۲، توانسته‌اند پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و تا حدودی مجلس دهم را به نام خود سند بزنند، قصد ندارند به راحتی بازی را به رقیب اصولگرای خود واگذار کنند. از همین رو است که با قطعیت می‌توان گفت که اصلاح طلبان، انتخابات آتی را با ویژه برنامه هایی پیگیری خواهند کرد.

مجلس، نزدیک ترین هدف انتخاباتی اصلاح طلبان است. مجلس دهم پس از پیروزی روحانی در دور اول، محک خوبی برای سنجش قدرت اصلاح طلبان شد و مردم تهران ۳۰ صندلی سبز را پس از سال ها از اصولگرایان گرفته و تقدیم اصلاح طلبان کردند،تا اهالی امید با سرلیستی محمدرضا عارف جواز حضور در خانه ملت را دریافت کنند.

اما شیرینی این پیروزی در مجلس چندان دوام نیاورد، کم رمق شدن لیست امید در مجلس،جدایی یاران امید و فعال نبودن عارف عواملی بودند که دست به دست هم دادند تا کارنامه فعالیت دو ساله فراکسیون امید با انتقاداتی همراه شود. این انتقادات تا جایی پیش رفت که این روزها، زمزمه‌هایی از تغییر استراتژی اصلاح طلبان برای مجلس یازدهم به گوش می رسد.

عبور از عارف و چراغ سبز به جهانگیری

«بهترین سرلیست برای انتخابات سال ۹۸ مجلس شورای اسلامی آقای جهانگیری خواهد بود.آقای جهانگیری با توجه به موقعیتی که در دولت دوم آقای روحانی نسبت به دولت اول دارد و از سوی دیگر جزء یکی از کاندیداهای جدی اصلاح‌طلبان برای انتخابات ۱۴۰۰خواهد بود، بهتر است از سکوی مجلس وارد حریم ریاست‌جمهوری شود.» این پیشنهاد زمانی جایگاه خاص در تحلیل‌ها به خود می‌گیرد که بدانیم عبدالله ناصری مشاور ارشد رئیس دولت اصلاحات و عضو بنیاد باران آن را بیان کرده است.

در واقع پس از انتقادهایی که به عملکرد عارف در مدت فعالیت به عنوان رئیس فراکسیون امید وارد شده است، دور از ذهن نیست که اصلاح طلبان چهره جدیدی را وارد انتخابات مجلس کنند و با خودشان بگویند«چه کسی بهتر از جهانگیری». فردی که هم پرونده سیاسی خوبی را از خود به جای گذاشته است و هم در مناظره های انتخاباتی چنان درخور ظاهر شد که برخی او را لایق ریاست جمهوری معرفی کردند.

دوگانه لاریجانی-جهانگیری؛راهی برای به حاشیه راندن تندروها

و اما لاریجانی، مرد پارلمانی که با تکیه چندین دوره‌ایش بر صندلی ریاست مجلس، ثابت کرده است، چینش مهره‌های مجلس بدون توجه به نقش او امکان پذیر نیست.

همین نقش اول لاریجانی در مجلس و نگاه مثبت اصلاح طلبان به فیلسوف سیاستمدار، این احتمال را پر رنگ می‌کند که اصلاح طلبان برای قدم گذاشتن در وادی انتخابات مجلس، از ظرفیت های لاریجانی غافل نخواهند شد. حرکت جهانگیری در کنار علی لاریجانی که این روزها با مشی اعتدالی خود حضور تندروهای اصولگرا را کم و کمتر کرده است، می‌تواند استراتژی جدیدی برای فعالیت‌ اصلاح طلبان در مجلس باشد.

اصلاح طلبان که مدت‌هاست از هم نشینی با لاریجانی بهره برده‌اند، از این تعامل در مجلس نیز استقبال خواهند کرد. در واقع شکل گیری دو گانه‌ای به نام جهانگیری-لاریجانی مسیر مجلس را برای اصلاح طلبان هموارتر خواهد کرد،چه آنکه شم پارلمانی لاریجانی در کنار تجربه اقتصادی و سیاسی می‌تواند دریچه جدیدی را برای اصلاح طلبان و اصولگرایان اعتدالی بگشاید.

اما در سوی دیگر کارزار سیاست، نباید فراموش کرد که تلاش برای تلاقی جهانگیری و لاریجانی به ذائقه تندروهای اصولگرایی خوش نخواهد آمد، چه آنکه هم تیم شدن این دو چهره اصلاح طلب-اعتدالی ثمری جز حاشیه نشینی گعده‌هایی همچون جمنا و جبهه پایداری با خود به همراه نخواهد آورد.

به عبارت دیگر باید گفت که جهانگیری می‌تواند همچون برگ برنده‌ای برای اصلاح طلبان در انتخابات ۹۸ نقش آفرینی کند.بازیگری که علاوه بر سرلیست شدن، از چنان توان سیاسی برخوردار است که می‌تواند با ایجاد دوگانه خود و لاریجانی، دست تندروهای اصولگرا را از مجلس کوتاه و نقاط اشتراک اصلاح طلبان با علی آقای لاریجانی را پر رنگ تر کند.