هورنیوز – افزایش بهای نان متوقف شد،‌ اما روشن نشد در شرایطی که همه هزینه ها بالا رفته، چگونه نانوا باید سفره اش کوچکتر شود.از سوی دیگر نان قوت غالب عامه مردم است و حتی تامین کننده پروتئین مورد نیاز.

دولت خود بهتر می داند که افزایش قیمت نان در این شرایط عمل پر مخاطره ای می باشد. دولت با فشار بر قشر نانوا،‌ در واقع دارد وظیفه حاکمیتی خود را به او منتقل می کند.

نانوا چه می تواند بکند؟ در جایی که امکانش هست… قیمت را بالا می برد یا اگر نتواند قیمت را بالا ببرد، کیفیت نان را پایین می آورد…

دولت چگونه قیمت آرد را کنترل می کند؟ با مخلوط کردن انواع گندم اعم از مرغوب یا نامرغوب و چیزهای دیگر، آردی بی کیفیت را تحویل نانوایی ها می دهد.

در سطح جامعه چه اتفاق می افتد؟ نانوایی آزادپز رواج پیدا می کند… در بالای شهر نان سفید و مرغوب و با پخت خوب به مردم عرضه می شود و در جنوب شهر نانی تیره رنگ و نامرغوب و با پخت متوسط یا بد.

مسئولین از تدبیر خود راضی هستند… با کاهش کیفیت آرد و اجبار نانوا … بهای نان را کنترل کرده اند… از سوی دیگر هر چه گندم نامرغوب داخلی بوده، برای این که شعار خودکفایی بدهند، با گندم مرغوب داخلی مخلوط کرده اند.

در عمل چه اتفاق می افتد… ضایعات نان نامرغوب به شدت بالا می رود وبه تبع آن مصرف گندم کشور افزایش پیدا می کند…

دولتمردان در تلویزیون حاضر می شوند، مردم را مقصر می دانند که چرا اسراف می کنند و نان را دور می ریزند و چرا نانوا نان خوب نمی پزد….

دولت بهای نان را کنترل و با تثبیت آن بر سر عامه مردم منت گذاشته است که نرخ تورم را کنترل کرده ام و هنوز یک رقمی است. … اما اتلاف نان زیاد می شود و در مجموع نابرابری ها تشدید شده و به اقتصاد ایران زیان وارد می شود.

آیا بهتر نبود که گندم نامرغوب صرف مثلا خوراک دام شود و کمبود گندم از طریق واردات تامین می شد.