به گزارش هورنیوز نکته پنهانی که در ماجرای رگ سفید وجود دارد و از چشم اغلب رسانه ها و خبرنگاران خوزستانی به ویژه اهوازی ها دور مانده، امکان بروز چنین حادثه ای در اهواز است. ۲۴۵ چاه نفتی در حریم اهواز وجود دارد که هر کدام به خودی خود خطری بالقوه برای ساکنان این شهر است.

کافی است تا کوچکترین حادثه ای از جنس حادثه رگ سفید در هر کدام از این چاه ها رخ دهد، آنگاه می توان تصور کرد که چه فاجعه عظیم انسانی رخ خواهد داد و چه تلفاتی به بار می آید. اگر حادثه ای با ابعاد و عظمت رگ سفید در هر کدام از چاه های نفتی رخ دهد هیچ کس نمی تواند پاسخگوی حجم اتفاقات رخ داده در این شهر باشد.

این نکته را هم باید به یاد داشت که از یک طرف بسیاری از چاه های نفت ایران به ویژه در منطقه خوزستان نیمه دوم عمر خود را سپری می کنند و از طرف دیگر بسیاری از تأسیسات و تجهیزات میادین و چاه های نفت فرسوده است و عمری به قدمت خود چاه ها دارند و این مسئله ضرورت توجه جدی و چاره اندیشی برای احتمال تکرار حادثه ای از جنس رگ سفید را نشان می دهد. علاوه بر این بسیاری از این چاه ها بر خلاف آمایش سرزمین احداث شده اند و بسیاری از آنها فاصله اندکی با شهر دارند. (مثال چاه های منطقه غیزانیه) اما این همه ماجرا نیست.

از آنجایی که عمق چاه هایی که اکنون در ایران حفر می شود بیش از ۵ هزار متر است و این چاه ها دارای گاز نیز هستند، اگر انفجاری در عمق چاه های نزدیک شهر اهواز رخ دهد حتی احتمال وقوع زمین لرزه نیز دور از ذهن نیست، به این دلیل که بافت خاک اهواز اکثر رسوبی است و علاوه بر این در برخی مناطق به دلیل ازبین رفتن سفره های آب زیرزمینی با فرونشست و نشست زمین و فرسایش خاک روبرو هستیم. بنابراین اگر حادثه ای با ابعاد رگ سفید در این مناطق رخ دهد می توان پیش بینی کرد که چه حادثه ای رخ می دهد و چه تبعاتی خواهد داشت!

داستان به اینجا هم ختم نمی شود؛ از آنجایی که اقتصاد کشور ما متکی و وابسته به نفت است همواره این احتمال وجود دارد که شاهد این دست حوادث باشیم. در واقع به نظر می رسد هیچ چیز نمی تواند مانع اشتهای سیری ناپذیر وزارت نفت برای توسعه فعالیت های نفتی و افزایش بهره برداری از میادین نفتی باشد. به ویژه اینکه اکنون دو سال از برداشتن تحریم ها می گذرد و ایران سیاست افزایش تولید نفت را در پیش گرفته و با توجه به این حقیقت فعالیت های توسعه ای نفت نه تنها کمتر نمی شود بلکه با شدت بیشتری ادامه پیدا می کند.

چندین سال است که میدان نفتی زیر منطقه فرودگاه اهواز کشف شده است و از همان زمان شرکت ملی مناطق نفت خیز تلاش کرده است تا با انتقال این فرودگاه از محل فعلی خود به مکان دیگری اقدام به احداث دکل کند. و همین نکته از دید مسئولان و رسانه های خوزستان پنهان ماند. فرودگاه اهواز دقیقا در دل شهر و نقطه ثقل تجاری و کاری آن است. در حقیقت در نزدیکی فرودگاه اهواز مناطق مسکونی زیادی وجود دارد و از قدیم در کنار آن ساکن شده اند. کوی پیروزی، کوی جواهری، زیتون کارمندی، شهرک نفت، کوی نفت و کوروش مناطقی هستند که فاصله اندکی با فرودگاه اهواز دارند. حالا اگر حادثه رگ سفید با آن ابعاد در این میدان رخ دهد شاهد اتفاق و فاجعه ای انسانی خواهیم بود. فاجعه ای به مراتب بزرگ تر از رگ سفید. جان بسیاری از انسان ها قربانی اشتهای سیری ناپذیر و منفعت طلبی نفتی ها خواهد شد.

خوزستانی ها و اهوازی ها دل چندان خوشی از نفت ندارند. نه پول حاصل از فروش نفت به جیب خوزستانی ها می رود، نه نفتی ها عوارض آلایندگی را می پردازند. به همه اینها فلرهای نفتی را هم باید اضافه کرد که متهم اصلی بحران بیماری های تنفسی چند سال اخیر هستند. اشتغال غیر بومی هم از نفحات و برکات طلای سیاهی است که تنها دودش نصیب خوزستانی ها می شود.