هورنیوز – آوایی که این روزها زیاد به گوش می رسد آوای دسته ها و هیئت هایی است که به رسمی قدیمی هر ساله وعده گاهی برای عاشقان امام حسین شده است.

هر کوچه و محله دسته عزاداری ای برای خود دارد با طبل و دهل و علم و هر حسینیه پر شده است از عزاداران سیاه پوش. از شیپور و طبل و پرچم سیاه گرفته تا لباس مشکی و … همین گوناگونی اقلام عزاداری بازاری درست کرده که به واسطه نام امام حسین روزی رسان کاسبان شده است.

این بازار مورد توجه خارجی ها به خصوص چینی ها قرار گرفته است.تا جایی که حتی تولید کننده های چینی به طراحی پرچم های منقوش به تصاویر کربلا و اسم ائمه هم روی اوردند و دارند کم کم بازار را تصاحب می کنند.

اما این واردات چه تاثیری بر بازار اقلام مذهبی که ریشه در اعتقادات ما دارد گذاشته است.در ادامه به بازارهایی که با ورود کالاهای خارجی به عزاداری ها ضربه خورده اند پردخته می شود:

طبل ها هم صدای چینی می دهند!

بر اساس آمار گمرک ایران، چین و ترکیه عمده واردکنندگان آلات موسیقی ضربی از قبیل طبل، دهل، سنج، قاشقک، ماراکاس و کسیلوفون هستند که در شش ماهه سال ۹۴، از این ادوات نزدیک به ۴۳ میلیون تومان از چین و ۱۱ میلیون تومان از ترکیه، وارد کشور شده است.

سهم چشم بادامی ها در واردات کالاهای عزاداری بیشتر از سایر کشور هاست. این برای اقتصاد کشور فاجعه است که در ایام عزاداری باید طبل های ژاپنی و سنج های ایتالیایی و پرچم های چینی نقش اساسی ایفا کنند.

متاسفانه اعتبار اجناس خارجی در بازار کالاهای عزاداری به حدی است که تولید کنندگان داخلی هم خود را پشت برند های خارجی پنهان می کنند.

علی شربیانی، عضو هیات رییسه اتحادیه صنف فروشندگان دستگاه‌های صوتی و تصویری، تلفن همراه و لوازم جانبی در مورد شایعه طبل‌های چینی گفته بود که: طبل‌ها دست‌ساز ایران است. ممکن است پوست‌های روی طبل را از سایر کشورها مثل مالزی، اندونزی و چین وارد کنیم اما این به مفهوم واردات طبل چینی نیست. به گفته شربیانی طبل‌ها اگر هم وارداتی باشند محصول کشورهای ژاپن و کره جنوبی و اغلب مارک یاماها را روی خود دارند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا طبل‌ها تقلبی نیستند، گفت: اگر تقلبی باشد هم به چین ربط ندارد. برخی از این طبل‌ها در داخل کشور تولید می‌شوند اما آرم «یاماها» یا سایر آرم‌ها را بر خود دارند.

نقش کربلا و اسم اهل بیت با دستخط چینی!

سلیمی رئیس اتحادیه صباغان و گل زنان نیز درهمین رابطه در برنامه امروز «پیک بامدادی» که از رادیو سراسری پخش شد، گفت:« شاید بیش از ۷۰ درصد بازار از دست تولید کنندگان داخلی رفته است. زیرا فقط یک پرچم وارد نمی شود. در اثر واردات یک پرچم، بافنده صدمه می خورد ، رنگرز صدمه می خورد، گل زنی که باید نقش بندازد روی پرچم صدمه می خورد، پایه ساز پرچم صدمه می خورد و همه این اصناف حجم بالایی را تشکیل می دهند. واقعا یک جا باید جلوی واردات آن گرفته شود متاسفانه یک جا شنیدم که واردات از طرق قانونی انجام می شود ولی به نظر من حجم بالایی از واردات غیر قانونی است. این فضا جلو برود ۲۰ سال دیگر ما هیچ تولید پرچمی نخواهیم داشت».

لباس مشکی وارداتی

پیراهن سیاه یکی از کالاهای پر فروش این روزها است که به لطف واردات بی رویه و قاچاق و همچنین حمایت نکردن از تولید کنندگان داخلی بازارش به دست ترک ها و چینی ها افتاده است.

یکی از بازاریان در این باه به«پیک بامدادی» می گوید: جنس ترک گران تر از جنس ایرانی است ولی از نظر کیفیتی چندان تفاوتی با تولیدات ایرانی ندارد اما بهتر خریده می شود. تا می گویی جنس ترک است خریدار شیفته جنس می شود. چینی ها از نظر کیفیت بی کیفیت تر است اما از لجاظ قیمت خیلی ارزان تر از اجناس ایرانی و ترک تمام می شود و مشتری خاص خودش را دارد. ما یک زمان بازار روس ها را در اختیار داشتیم و آنها به جای ترکیه به ایران می آمد فلذا در پلاسکو ارز بین فروشنده ها و خارجی ها رد و بدل می شد. ما یک مدت صادر کننده بودیم اما الان کاملا وارد کننده ایم.

درودیان عضو اتحادیه پیراهن دوزان و پیراهن فروشان، دیگر مهمان برنامه«پیک بامدادی» بود که در این رابطه چنین گفت:«چین و ترکیه برای بازار ایران برنامه ریزی کردند حتی کارتخوان ایرانی هم در ترکیه آوردند که ایرانی ها در پرداخت های خود با مشکل مواجه نشوند. یعنی اینقدر مشتری ایرانی آنجا زیاد هست که حتی کارتخوان ایرانی هم آنجا موجود هست».

در سال ۹۴، ۷۰ درصد پیراهن های مشکی موجود در بازار مربوط به چین بوده است اما علاوه بر این رغم بالا طبق اطلاعات منتشرشده، واردات ۹۵‌درصدی پارچه‌مشکی در آستانه محرم از کشور چین، تولیدکنندگان داخلی را از گردونه رقابت خارج کرده است.

 در همین رابطه، یک عضو هیات‌رئیسه کمیسیون اقتصادی مجلس با اعلام این مطلب که بیش از ۸۰‌میلیون‌متر پارچه مشکی موردنیاز کشور است که کمتر از یک‌میلیون آن در داخل کشور تولید شده و مابقی وارد می‌شود، گفت:«با نزدیک‌شدن به ایام محرم و افزایش تقاضا برای واردات پارچه‌مشکی واردات این کالا نیز افزایش داشته است، هرچند تولیدکنندگان داخلی معتقدند پارچه‌مشکی‌های تولید داخلی با هدفی غیر از چادرمشکی زنانه می‌تواند در سطح قابل قبولی ارائه شود، اما همچنان واردات در حوزه پارچه و پوشاک آماده، مجالی به تولیدکنندگان داخلی نمی‌دهد». فرید موسوی ادامه داد: «به‌گفته تولیدکنندگان پیراهن مشکی تولید داخل از کیفیت مناسبی برخوردار است، اما پیراهن و البسه وارداتی از چین، ترکیه و اندونزی به‌قدری بالاست که با وجود هزینه تمام‌شده تولید در ایران عملا تولید‌کنندگان داخلی را از چرخه رقابت خارج کرده است».

لباس خارجی بدون هدف فرهنگی می آید؟!

وقتی بازار لباس مشکلی محرم را تولید کنندگان چینی و ترکی به جای تولید کننده ایرانی قبضه می کنند نتیجه این می شود که برخی از این لباس ها مروج نماد های شیطان پرستی از آب در می آیند.

قبادی دبیر کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد معتقد است: «لباس های تحریف شده طی یکی دو سال اخیر توسط تعدادی از افراد سود جو وارد بازار ایران شده است اما تعداد آن بسیار محدود می باشد».

واردات محصولات عزاداری امام حسین جدای از اینکه دست تولید کنندگان ایرانی را می بندد، دست طراحان مذهبی و فرهنگی را هم برای تولید آثار فاخر می بندد. «حجت الاسلام کیاالحسینی» کارشناس مذهبی و مطالعات اقتصادی در همین زمینه می گوید:«برای بزرگداشت این فرهنگ و آئین و اینکه ان معنویت همراه با محصولات فرهنگی باشد و تاثیر آن در بین هیئات مناسب است هم به دلیل اقتصاد مقاومتی و هم معنویتی که در این نوع کالاها وجود دارد زیبنده است که از کالاهای تولید ملی استفاده کنیم».

استفاده از تولید داخلی، موجب تقویت اقتصاد کشوری می شود که نامش به اهل بیت گره خورده است بنابراین مفهوم اقتصاد مقاومتی ،دارای بار مذهبی و شرعی نیز هست و به همین دلیل باید مراسمات مذهبی ما هم مروج همین فرهنگ باشد.