هورنیوز – آخرین کرسی را هم از دست داد، فعلا نه در بهشت جایی دارد، نه پاستور. تا اطلاع ثانوی محمدباقر قالیباف را باید عضو مجمع تشخیص مصحلت نظام بدانیم او قرار است زیر سقفی روزهای آینده سیاست ورزیش را طی کند که هم ابراهیم رئیسی رقیب اصولگرایش در آن حضور دارد هم رقبای دیرینه ترش مثل محمود احمدی نژاد و محسن رضایی.

اما آیا سکوت و گوشه نشینی سیاسی در مجمع تشخیص مصلحت نظام تنها آینده سیاسی سردار خواهد بود؟ کناره گیری اجباری محمدباقر قالیباف از انتخابات ریاست جمهوری نقطه پایان حضور او در عرصه انتخابات خواهد بود؟ کدام صندلی سیاسی قرار است سردار را میزبان شود؟ آیا او به دنبال بازسازی چهره سیاسی خود خواهد رفت؟ و … سوالاتی از این نوع که همه پیش روی نام محمدباقر قالیباف گذاشته می شود.

رونمایی از یک راه سیاسی جدید

«هرجا بنده کار کرده‌ام در دو جریان سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا از بنده دلخور بودند.»«بعد از هر اتفاقات سیاسی در انتخابات رفتارم تغییر پیدا نکرده است.» این دو جمله تنها موضع گیری سیاسی محمدباقر قالیباف در مراسمی بود که در آن هم از تندیس اش رونمایی کردند و هم سخنرانان پشت تریبون از خدمات او روایت گری کردند.

قالیباف اما با همین دو جمله سیاسی به نوعی هم خود را در قامت یک «مظلوم سیاسی» به نمایش گذاشت و در گمانه ای دیگر قالیباف سیاسی جدید را رونمایی کرد. چهره سیاسی که گویی فراتر از دو جریان سیاسی چپ و راست حرکت کرده آنقدر که به دلخوری آنها هم بیانجامد. اما آیا این جملات آغاز مسیری است که قالیباف بعد از انتخابات کلید زده است.

همین چند وقت پیش بود که او از تز سیاسی خود رونمایی کرد، او بلافاصله بعد از انتخاباتی که مجبور به کناره گیری شده بود و بازی انتخابات را به ابراهیم رئیسی واگذار کرده بود زبان به گلایه از اصولگرایان باز کرد و مسیر فعلی اصولگرایی را به نقد کشید. او آینده اصولگرایی را در بازتعریف ساختاری و گفتمانی این جریان دانست و تاکید کرد با چهره های فعلی اصولگرایان ره به جایی نمی برند، او از نواصولگرایی جدیدی سخن گفت. نه فقط سنتی های اصولگرا را به نقد کشید که همین رفقای اصولگرایش که از دهه ۸۰ پا به میدان سیاست گذاشت بودند و در ردیف نوامدگان سیاسی تعریف می شدند را هم به تیغ انتقاد کشید. گویی قالیباف آمده که خود را نه در دایره قدیمی ترها نه در دایره جدیدترها تعریف کند.

قالیباف که پیش تر هم در تلاش برای دور شدن از وجهه نظامی اش به سمت حزب سازی و قرار گرفتن در محوریت تصمیمات سیاسی اصولگرایان پیش رفته بود حال گویی بعد از چند دوره ناکامی سیاسی بدش نمی اید همان مسیر گذشته را دوباره طی کند اما نه بر سبک و سیاق پیشین. او می خواهند جریانی جدید در دل اصولگرایان باشد

قالیباف در مسیر لاریجانی

گویی قالیباف همچون علی لاریجانی به این نکته رسیده‌ که ماشین اصولگرایی همان‌طور که محسن رضایی و محمدرضا باهنر هشدار داده بودند در حال سقوط است و برای نجات خود باید مسیر میان بر و جدیدی را انتخاب کنند. طرح سیاسی شهردار سابق تهران هم مشابه همان کاری است که لاریجانی‌ و همراهانش کردند؛ «تاسیس حزب»

شاید قالیباف همچون دیگر سیاسیون نسل دوم جناح راست فهمیده که گره‌های کور افتاده بر کلاف در هم تنیده اصولگرایان با روش فعلی باز نخواهد شد و او در این شلوغ بازار جریان اصولگرا نه می‌تواند نُتی به نُت‌های اصولگرایان بیفزاید و نه آنکه راهی برای غالب شدن صدای سازش در این ارکستر وجود دارد. شاید از همین روست که شهردار تهران همچون رییس مجلس می‌خواهد با راه‌اندازی حزب، سرنوشت سیاسی‌اش را در هیاهوی فریادهای « انا رجل» از رفقای اصولگرایش جدا کند.

مجلس یازدهم میزبان یاران قالیباف می شود؟

اما بازی حزبی قالیباف به سال ۹۸ خواهد رسید؟ جایی که انتخابات مجلس قرار است با رقابتی شدیدتر بین دوجریان اصولگرا و اصلاح طلب برگزار شود، اصلاح طلبان قرارشان را بر حضور قدرتمند در انتخابات گذاشته اند و اصولگرایان هم زمزمه های انتخاباتی را برای پارلمان یازدهم آغاز کرده اند. شاید بازی حزبی قالیباف در همین نقطه آغاز شود.

گرچه او پیشتر هم تلاش کرده بود در قالب ائتلاف با دیگر اصولگرایان برخی همراهان سیاسی اش را راهی پارلمان کند اما بعید به نظر نمی رسد قالیباف اینبار مسیری متفاوت را برای بهارستان طی کند. آنهم بعد از پشت کردن اصولگرایان به او و کنار گذاشتن از انتخابات ریاست جمهوری شاید قالیباف اینبار خود را در قالب جریان راست تعریف نکند و با همان نگاه سیاسی جدیدی که این روزها از آن حرف می زند وارد گود رقابت شود «یک قالیباف نواصولگرا و متقاوت»

با این وجود اصولگرایان به قالیباف جدید با تردید نگاه می کنند، نه فقط رفقای اصولگرای سردار که قدیمی ترها هم با تردید به این وجهه جدید قالیباف می نگرند و با کنایه آن را نشات گرفته از سرخوردگی انتخاباتی او می دانند. آنگونه که برخی چون پرویز کاظمی از پایان عمر سیاسی قالیباف می گوید یا حتی محمدعطریانفر یک سیاسی اصلاح طلب تاکید می کند «برادرمان آقای قالیباف واقعا یک شخصیت سیاسی نیست. یک سیاست‌مرد و سیاست‌مدار نیست. چرا نیست؟ به ‌دلیل همین عملکرد توهم‌آمیز و پر از خطا، آدم به این واقعیت تلخ می‌رسد که این بنده خدا در قضیه انتخابات بازی خورده. بالاخره وقتی کسی دو بار در یک رقابت و آزمون سیاسی شکست می‌خورد، پیامش این است که ظرفیت رأی او همین‌قدر و حداکثر پنج ‌میلیون است. به چه دلیل خود را دوباره به افکار عمومی ارائه می‌کنی که مجددا دچار آسیب شوی؟ این حداقل اولین خبط سیاسی آقای قالیباف است.»