به گزارش هورنیوز حاشیه نشینی را بیش از هر امر دیگر به یک زندگی نباتی می توان تشبیه کرد، مردمان حاشیه نشین زنده هستند اما زندگی نمی کنند. حاشیه های شهر مملو است از افرادی که به دلایل مختلف مانند جنگ تحمیلی، از دست دادن اراضی کشاورزی در نتیجه احداث سد و خشکسالی مستأصل شده و برای رهایی از مشکلات به شهرها پناه آورده اند اما بی خبر از آنکه از چاله به چاه افتاده اند!

در تمام کشور حدود ۱۱درصد مردم در حاشیه ها زندگی می کنند اما این درحالیست که حدود ۳۰درصد مردم اهواز حاشیه نشین هستند آماری که خود به تنهایی پرده از عمق مشکلات این شهر بر می دارد.

با وجود اینکه مسئولان برای رفع این معضل در شهرهای کوچک و بزرگ استان راهکارها و تمهیدات بسیاری اندیشیده‌اند، اما ظاهرا این پدیده با نفوذ در دل و جان خوزستان قصد جدا شدن و دل کندن از حقیقت تلخ مهاجرت را ندارد.

همچنین ساخت سدها در خوزستان و به زیر آب رفتن روستاها باعث شد اغلب روستائیان ساکن در این مناطق که زمانی مشغول دامداری و کشاورزی بودند برای یافتن کار، به سایر شهرهای خوزستان از جمله اهواز مهاجرت کردند و برخی مناطق حاشیه نشین را ایجاد کنند.

اما رشد حاشیه نشینی در اهواز تنها اثرات منفی بر روی ساکنان این مناطق نگذاشته بلکه نقش بسیاری در عدم توسعه کلانشهر اهواز نیز داشته است. ساکنان مناطق حاشیه شهر اهواز به دلیل مشکلات ریز و درشت، خود را از پرداخت هرگونه عوارض مبرا می دانند و این بدان معناست که از عوارض پرداختی مردم در سایر مناطق باید برای حاشیه ها هزینه کرد.

سیدخلف موسوی شهردار اهواز نیز با اذعان به این امر گفت:وجود حاشیه نشینی در شهرهای استان به دلایلی از قبیل جنگ و بیکاری از مهمترین چالش های مدیریت شهری در استان خوزستان است. حاشیه نشینی هایی که با ساخت و سازهای غیرمجاز رشد کرده اند و بدون پرداخت هیچ عوارضی هم اکنون از شهرداری ها توقع خدمات دارند، دولت باید در بودجه ی خود بودجه ای به این موضوع اختصاص بدهد. ما ناچاریم عوارض نقاط مرکزی شهر را در مناطق حاشیه نشین هزینه کنیم و باید فکر اساسی در این خصوص صورت گیرد.

عمده حاشیه‌نشینان شهر اهواز در مناطق ۶ و ۵ شهرداری اهواز زندگی می‌کنند؛ یعنی پرجمعیت‌ترین و محروم‌ترین مناطق اهواز که شامل کوی علوی، خشایار، خیابان انقلاب، آهن افشار، کیان، ملاشیه، عین دو، مندلی، سه راه خرمشهر، شهرک رزمندگان، شهرک اهواز، کمپلو، لشکر سیاحی و گلدشت می‌شود.

معضل حاشیه نشینی می‌تواند کشور را با تبعات گسترده اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی و اقتصادی مواجه سازد، این ثمره سیاستگذاری‌های اشتباه است و در این باره عواملی مانند سوء مدیریت، تقسیم ناعادلانه بودجه و ثروت و همچنین توزیع نامناسب امکانات رفاهی و بهداشتی در روستاها و شهرهای کمتر توسعه یافته موثر بوده است.

سهم حاشیه نشینان از اعتبارات کشوری چیست؟

نماینده مردم اهواز در مجلس ضمن آنکه حاشیه نشینی در اهواز را بیشتر به دلیل مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی همچون مهاجرت روستاییان و شهروندان شهرهای همجوار به این کلانشهر می داند، گفت: تصاحب مزارع کشاورزان و زیرکشت بردن آنها از سوی صنایع کشاورزی عامل موثر دیگری است که در مهاجرت روستاییان و کشاورزان و افزایش حاشیه نشینی موثر بوده است و رفع مشکلات آنها مستلزم توجه جدی دولت و همکاری تمامی مسئولان استانی و کشوری است.

الباجی همچنین با بیان اینکه حتی ۵۰ درصد از برنامه های تدوین شده در جهت مدیریت حاشیه نشینی اهواز محقق نشده، گفت: خوزستان نباید با وجود ظرفیت های عظیم و منابع خدادادی نفت و گاز، صنعت و کشاورزی از محرومیت، شیوع امراض سرطانی، آلودگی هوا، حاشیه نشینی و مشکلات بهداشتی بی شمار رنج ببرد؛ هیچ وجدانی قبول نمی کند علیرغم تمامی این امکانات اهواز حتی یک نفر حاشیه نشین داشته باشد و بی توجهی نسبت به این معضل می تواند برای امنیت استان و نظام دردسر ساز باشد.

حاشیه نشینی در اهواز هدفمند است

همچننی نماینده مردم اهواز، کارون، حمیدیه و باوی در مجلس شورای اسلامی نسبت به گسترش حاشیه نشینی هدفدار در اهواز هشدار داد و گفت: عدم توسعه شهرستان ها باعث شده است سرریز مشکلات در اهواز تجمیع شود، این در حالیست که ۷۰ درصد منابع استان در این کلانشهر قرار دارد.

وی مهمترین معضل اهواز را حاشیه نشینی عنوان کرد و گفت: جنگ تحمیلی هشت ساله، بیکاری به ویژه در شهرهای منطقه زاگرس و کمبود آب در مناطق روستایی باعث مهاجرت روزافزون به اهواز شده است.حاشیه نشینی هدفدار در اهواز به سرعت و هدفدار روبه گسترش است که این مساله باید علامت سوالی برای مسئولان امنیتی باشد و در این باره چندین بار با وزارت کشور صحبت کردم اما انتظار دارم که در این زمینه فرمانداری پیگیری و برنامه ریزی کند.

این درحالیست که بررسی ها نشان می دهد درصدهای لایحه و قانون بودجه در سال های ۹۵ و ۹۶ یکسان است اما سقف مبلغ در دو سند متفاوت است. این مبلغ در قانون ۹۵، ۲۴ هزار میلیارد ریال در نظر گرفته شده است در حالی که در لایحه ۹۶ به ۱۳ هزار میلیارد ریال تقلیل پیدا کرده است. نصف شدن تقریبی این منبع مالی، کاهش حمایت های دولتی از شهرداری ها در خصوص بهسازی راه های شهری است که در شرایط کنونی که رکود بخش مسکن، درآمدهای شهرداری ها را متاثر کرده است، چنین تصمیمی در بودجه وضعیت شهرداری ها را بدتر خواهد کرد. در واقع با این تصمیم دولت، هزینه شهرداری های شهرهای کمتر از ۵۰ هزار نفر جمعیت در بهسازی معابر شهری، ۱۶۵۰ میلیارد ریال افزایش پیدا کرده است.

به عبارتی در بودجه سال ۹۶، کمک های مستقیم به شهرداری های تهران، کرج، مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز، اهواز، قم و کرمانشاه کاهش یافته که این رقم در اهواز معادل ۳۱٫۸ درصد می باشد.

بی شک شهرداری ها به دلیل فربه بودن بدنه، هزینه های جاری، پروزه های عمرانی و… به تنهایی قادر به رسیدگی به مناطق حاشیه ای نیستند از سویی دیگر هزینه کردن عوارض پرداختی مردم مناطق برخوردار در حاشیه ها نوعی حق الناس تلقی می شود. از همین رو لازم است تا دولت ها با در نظر گرفتن بودجه ای سالانه حداقل در ثابت نگاه داشتن آمار حاشیه نشینی اهواز گامی بردارند.