باردار شدن و بارداری ممکن است برای زنان شاغلی که بخشی از هزینۀ زندگی را تأمین می‌کنند، نگرانی‌هایی ایجاد کند. طول مدت مرخصی زایمان، دستمزد ایام مرخصی زایمان و همچنین وضعیت کاری آنها بعد از پایان مرخصی زایمان، دغدغۀ بسیاری از زنان باردار شاغل است.

در این راستا به جهت افزایش جمعیت و رفع نگرانی زنان طبق اصلاحیۀ قانون تنظیم جمعیت خانواده مصوب ۲۰ خرداد ۹۲ مجلس، مرخصی زایمان برای زنان باردار شاغل از شش ماه به نه ماه افزایش پیدا کرده است. با این حال، تنها برخی از نهادهای دولتی نسبت به اجرای این قانون اقدام کرده‌اند و عموماً شرکت‌های خصوصی تنها با شش ماه مرخصی زایمان موافقت می‌کنند. زنان بارداری که نوزاد خود را با شیر مادر تغذیه خواهند کرد، در اواخر دورۀ بارداری خود می‌توانند از این مرخصی استفاده کنند. شرکت‌های خصوصی نیز موظف هستند با این مرخصی موافقت کنند.

بر این مبنا معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در مصاحبه ای درباره پیگیری‌های انجام شده در این معاونت برای مرخصی زایمان، گفت: در زمینه مرخصی ۶ و ۹ ماهه روند فرسایشی طی شده که برخی از دستگاه‌ها در این زمینه تنها به مرخصی ۶ ماهه اکتفا کرده و مدت ۹ ماه را در نظر نمی‌گیرند.

به گفته وی، این موضوع فعلا در دیوان عدالت اداری در حال رسیدگی است و جلساتی هم برای رفع موانع اجرایی و بودجه‌ ای برگزار شده است.

از سوی دیگر در اردیبهشت ۹۴، دیوان عدالت اداری رأی وحدت رویه درباره اعطای مرخصی زایمان به زنان شاغل را صادر کرد. این یعنی اینکه پس از این، زنان کارمند هنگام زایمان به طور عادلانه از فرصت ۹ ماهه مرخصی استفاده خواهند کرد.

این قوانین بنا نهاده شد اما در عمل بسیاری از زنان باردار کار خود را از دست می دهند زیرا چنان چه بخواهند از این مرخصی استفاده کنند فرد دیگری در طول مدت نه ماه جایگزین می شود؛ به خصوص آنکه شرکت های خصوصی در پی کسب سرمایه بیشتر هستند و سعی می کنند تا کمتر از نیروی زنانه استفاده کنند؛ دیده شده در بسیاری موارد شرط استخدام عدم ازدواج! و یا بارداری زنان است.

بر این اساس نیاز است تا با حمایت بیشتر از حضور زنان در جامعه، دولت امتیازی به شرکت های خصوصی ارائه کند که این قانون را در دستور کار خود قرار می دهند و به جهت حفظ جایگاه شغلی زنان، از حضور مجدد زنان نیز استقبال شود. بنابراین امنیت شغلی زنان باردار در این باره نیز تامین شود تا زنان تحصیلکرده ای که امروزه در سنین بالا ازدواج میکنند جهت ترس از دست دادن شغل، فرزندآوری خود را به تعویق نیندازند و آیندگان ما با مادران سن بالا و تک فرزندی مواجه نباشند.