علی ربیعی وزیر کار، رفاه و تامین اجتماعی با اشاره به شرایط خاص کنونی کشور برای ایجاد شغل گفت:«کشور دارای شرایطی خاص است که از چند جهت این شرایط برای کشور ایجاد شد. تحولات جمعیتی کشور به گونه ای بوده که دهه ۶۰ ای ها در دهه۸۰ جواب نگرفتند و نتوانستند سرکار بروند. در دنیا هم اینگونه است و نسل هایی که بعد از جنگ جهانی بودند یک سری خصوصیات خاص را دارند که در ایران نیز این خصلت هست. این ها خصوصیات خاصی دارند، انتظار از زندگی شان خاص است و اطلاعات شان از دنیا واقعا متفاوت است. تعداد زیادی از دهه شصتی ها در دهه ۸۰ وارد دانشگاه شدند. هم آنهایی که در دهه ۸۰ جواب کار نگرفتند و هم آنهایی که در این دهه وارد دانشگاه شدند در حال حاضر و در دهه ۹۰ دارند وارد بازار کار می شوند.

او در ادامه به بعدی دیگر از شرایط کشش بازار کار اشاره کرد و گفت:« از سوی دیگر کشور دچار رکود مزمن و طولانی شد. رکود طولانی موجب شد متوسط رشد کشور منفی شود که سر جمع آن بالا نیست. باید ۲۰ الی ۳۰ سال تلاش مداوم کنیم تا متوسط رشد جامعه را به بالای ۶ درصد برسانیم. همین رکود بی سابقه موجب شد در دوره ای با نوعی بیکاری تجمیعی رو به رو شویم. آخرین آمار که مربوط به بهار ۹۵ و ۹۶ توسط مرکز آمار منتشر شد، نشان می دهد که ۷۰۰ هزار شغل در کشور ایجاد شده است اما خودش را نشان نمی دهد.»

وزیر کار در واکنش به این سوال که آیا ایجاد یک میلیون شغل در سال شدنی است یا خیر؟ پاسخ داد:«من ادعا نمی کنم که ۷۰۰ هزار شغلی که ایجاد شده شغل کامل یا به تعبیری شایسه است.من همچین ادعایی نمی کنم ولی در تمام دنیا که شرایط ما را دارند شغل، شغل است. به طور مثال تعداد شغل‌های ایجاد شده بنابر دفترچه های تامین اجتماعی در یکی از استان هایی که رفتم ۲۲ هزار شغل بود که ۱۴ هزارتای آن دفترچه تامین اجتماعی گرفتند. منتهی شرایط طوری است که آنقدر بیکاری زیاد شده که این ایجاد شغل ها دیده نمی شود. در هر خانه ای که وارد می شوید ۳ الی ۴ نفر بیکار هستند. قدیم دختر ها کمتر میل به کار داشتند که در حال حاضر تمایل به کسب و کار توسط دختران افزایش پیدا کرده است. نرخ مشارکت برای دختران که در واقع احساسی است که افراد برای پیدا کردن شغل دارند زیاد شده و میزان شغلی که ایجاد می شود پاسخگو نیست.»

او اضافه کرد:« با برنامه ریزی می توانیم پاسخگوی این نرخ مشارکت باشیم. تقریبا سال گذشته رشد خوبی را در صنعت، کشاورزی و خدمات داشتیم. رشد اقتصادی به هر حال رشد است. انرژی و نفت موثر بود و در بخش تولید خودرو نیز برای افزایش رشد کشور موثر بوده است اما باید بدانیم که رشد اقتصادی اثر ملموسی را به سرعت در زندگی مردم ندارد. این را باید گفت.»

مشکل مهارتی کشور

وزیر کار در ادامه توصیه خود به آنهایی که دنبال شغل می گردند را به این شکل مطرح کرد:«جنس سیاست گذاری در این رابطه باید به گونه ای باشد که جامعه در آن درگیر شود. همیشه مسئله در کشور بهره وری بوده است ولی خود آدم هایی که بتوانند توانا شوند واقعا یک مسئله در کشور بوده است. در دوران صنعتی شدن کشور، جامعه پرمهارتی نشد برای همین از نظر مهارت مشکل داریم. در حال حاضر با این افرادی که رو به رو شدیم مشکل مضاعف شد. این نسلی که به دانشگاه رفت تعاملش برای کسب مهارت در جامعه بسیار ضعیف شد. زمانی که به کارآموزی تکیه می کنیم خیلی از افراد نقد می کنند اما باید این افراد مهارت کسب کنند تا بتوانند کار درست انجام شود.باید توجه داشت که نیروی کار آماده کسب شغل نیست. باید مهارت یاد گرفته شود تا کار به طور راحت تر پیدا شود.»

ربیعی با اشاره به کاهش قدرت خرید مردم گفت:«در شهرهای بزرگ قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده است به همین ترتیب استراتژی حداقل دستمزد را در کشور اتخاذ کردیم. در چهار سال تلاش کردیم بیشتر از تورم دستمزد رشد پیدا کند. در هیچ دوره ای این اتفاق نیفتاده است.»

او بیان کرد:« یک عده ای همچنان فکر می کنند شغل یعنی استخدام اما دیگر دوره آن تمام شده است. باید بدانیم شغل به مثابه استخدام دولتی را دیگر خیلی اندک خواهیم داشت. باید بدانیم شغل به مثابه استخدام دولتی تمام شده است. من زنی کم سواد اما پر مهارت را دیدم که پانزده نفر را شاغل کرده بود. من در یکی از کشور ها مشاهده کردم همین که یک نفر پرنده دارد و فالی را انتخاب می کند خودش یک شغل است. مشکل ما این است که این ها را بیمه نمی کنیم.»

ربیعی در تحلیلی از شغل کاذب گفت:« مفهوم شغل کاذب اشتباه شده است. شغل کاذب یعنی شخصی به جای ۱۰ ساعت کار کردن ۲ ساعت کار کند. البته قبول داریم که در این دوران نتوانستیم رشدی را داشته باشیم که تولید را راه اندازی کند و به سمت استخدام نیروی کار برویم. به همین ترتیب یک برنامه ای را داریم که دولت جا های پرکشش بازار نسبت به اشتغال را تحریک کند. مانند پوشاک.»