هورنیوز – ولی ا … سیف رییس محترم بانک مرکزی بعد از مرور ماجرای ثامن الحجج و میزان و کاملا بری کردن خود از این دو پرونده جمله ای جالب گفت:” این دولت توانست جلو اختلال گسترده اینگونه فعالیت های غیرمجاز را سد کند“

مهمترین پرونده ساماندهی نهادهای غیرمتشکل پولی در دولت فعلی ادغام تعدادی نهاد مالی به مشکل خورده تحت عنوان یک موسسه مالی به نام کاسپین بوده است. بانک مرکزی، بدون مطالعه و با عجله تعدادی موسسه پر مشکل را کنار هم گذاشت و بدون تعیین تکلیف اموال موسسات پیشین به طرزی کاملا مشکوک، ولی ا … سیف مجوز موسسه جدید کاسپین را صادر کرد.

اکنون مشکل آن موسسات نه تنها حل نشده بلکه هیچ کم از یک بحران کامل امنیتی ندارد. در بعضی از استان ها کار به خشونت کشیده است و هر روز صبح روبروی بانک مرکزی جناب سیف افتخار دیدن تجمع سپرده گذاران معترض کاسپین را دارند و حکما از کنترل “اختلال گسترده “خیلی هم خوشحالند. یک مشکل مالی با سرانگشت تدبیر مقامات محترم بانک مرکزی به یک کلاف در هم پیچ امنیتی تبدیل شده است.

سیف که آشکارا در حال خالی کردن شانه از زیر بار مسئولیت است. ۱۹ فروردین ۹۶ برای اولین بار در کنار نام موسسات، کلمه بانک را هم ذکر کرد و گفت:” بانک ها و موسساتی که به سپرده ها سود بیشتر می دهند، ریسک بیشتری دارند” وی همچنین چند روز بعد اذعان داشت “اعطای مجوز توسط بانک مرکزی به منزله ضمانت سپرده نیست.“

هر دوی این اظهارات بدیهی و صحیح اند ولی سوال اصلی آن است که چرا حالا باید این حرف ها گفته شود. بیش از دو سال است که بسیاری از اقتصاددانان با صدای بلند از بحران بانکی حرف می زنند و هشدار می دهند، اما بانک مرکزی تا دو ماه پیش، سال ۹۵ را بهترین سال در تاریخ ظارت بانکی ایران می دانست و تازه تر رییس جمهور هم گفته بود، اصلا چیزی به نام بحران بانکی وجود ندارد. اگر این حرف های بر شمرده در بند اول، دو سال قبل و یا یک سال قبل گفته می شد به عنوان یک جهت دهی صحیح به انتظارات در بازار قابل تحسین بود اما حالا هیچ معنایی به جز رها کردن و کنار کشیدن و “من نبودم” ندارد.

حتی اگر یکی دو موسسه دچار مشکل بودند باز هم می شد حرفهای جناب سیف را تحمل کرد و با خود خیال کرد که به هر حال این یکی دو موسسه و بانک از زیر اجرای فرامین نظارتی شانه خالی کرده اند اما حالا که کل نظام بانکی دسته جمعی در یک وضعیت هستند و موضوع ابدا به یکی دو موسسه سایز کوچک محدود نیست، خوش بین ترین فرد هم درک می کند کمیت سیاست گذاری پولی در ایران تا چه حد لنگ است.

وقتی همه فریاد می زدند که سپرده گذاری ۲۵۰۰۰ میلیارد تومان پول بی زبان در بازار بین بانکی در سال ۹۴ بدون نظارت بر تغییر رفتار بانکها صحیح نیست، مقامات بانک مرکزی از پیروزی طرح “کاهش غیر دستوری نرخ سود” دفاع می کردند. وقتی همه فریاد می زدند کاهش نرخ سود تسهیلات و سپرده با دور هم نشستن مدیران بانک ها حاصل نمی شود و بدون جراحی ترازنامه هیچ چیز درست نخواهد شد، مدیران بانک مرکزی می گفتند تنها یکی دو بانک از نرخ سود اعلامی تخلف کرده اند که اصلاح خواهد شد. وقتی گفته شد افزایش سرمایه بانک ها از محل بدهی بانک به بانک مرکزی صوری، بیهوده و بی ارزش است، سخنگوی دولت محکم گفت که توان تسهیلات دهی بانک ها با این حرکت چند برابر شده است. حالا که وخامت وضع برای خودتان هم آشکار شده و شدت اعسار پیش چشمتان آمده و سپرده گذاران کاسپین هیچ جا دست از عبای رییس جمهور نمی کشند تازه یادتان افتاده که بگویید:” اعطای مجوز توسط بانک مرکزی به منزله ضمانت سپرده نیست. “

بانک مرکزی هنوز هم -دستکم در عالم رسانه ها – اصرار دارد نه تنها چیزی به نام بحران بانکی وجود ندارد، بلکه با کمی اصلاح در روش نظارت و رونمایی از مدل جدید نظارتی وضع از این حال خوش امروز، هم بهتر خواهد شد.

دیروز مشکل در چند موسسه بود و با همت بانک مرکزی به بحران کاسپین تبدیل شد ولی این دو مینویی است که به زودی دیگر موسسات و حتی بانک های کشور را در بر می گیرد، بطوریکه هم اکنون صدای بحران در موسسات مالی آرمان و دلفان شنیده می شود، بطوریکه اخبار حاکی است از تجمع سپرده گذاران این دو موسسه. بی تدبیری در بانک مرکزی، دو مینوی ورشکستگی بازار پول و از دست رفتن هزاران میلیارد تومان از سرمایه مردم در بر داشته است.