به گزارش هورنیوز پایان دومین ماه سال ۹۶ مصادف با انتخابات پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا در سراسر کشور است؛ شوراهایی که به‌خصوص در شهرها، در دوره چهارم خود تقریبا در سراسر کشور دچار تنش‌ها و حاشیه‌های زیادی بودند.

در شهر اهواز نیز، این دوره بسیاری از چهره های سرشناس و ناشناس خود را واجد صلاحیت دانسته و بیش از ۷۵۱ نفر در این ماراتن مهم شرکت کردند.

نامزدهایی که به پشتوانه جناح های سیاسی، قومی و طایفه ای برای حضور در انتخابات شورای شهر آماده می شوند. در قانون شوراها از وظایف مهم این نهاد مردمی که با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شوند، بررسی و شناخت کمبودها، نیازها و نارسایی‌های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و رفاهی حوزه انتخابیه و تهیه طرح‌ها و پیشنهادهای اصلاحی و راه‌حل‌های کاربردی در این زمینه‌ها جهت برنامه‌ریزی و ارائه آن به مقامات مسئول ذی‌ربط، از وظایف ذاتی این نهاد تلقی شده است.

اما در هیچ کجای وظایف قانونی شوراها از سیاست نام برده نشده و مدیریت کلان شهری در همه ابعاد عمرانی و … به این نهاد مدنی سپرده شده است.

بدون شک، انتخابات شوراها بیشتر از این‌که انتخاباتی سیاسی باشد، انتخاباتی اجتماعی و تأثیرگذار در روزمرگی‌های مردم است، بنابراین سیاسی نگاه کردن به شوراهای شهر و روستا آفت و سمّی خطرناک برای جامعه و مردم است. با این وجود هر روز شاهد آن هستیم که لیست های سیاسی تهیه شده در مرکز به مردم شهر اهواز تبلیغ و یا حتی تحمیل می شود.

البته خطر بزرگ دیگری هم شورای شهر را تهدید می کند و آن هم نگاه طایفه‌گرایانه در نوع انتخاب کاندیداها توسط برخی از بزرگان و معتمدان محلی است که این نیز آفت و سمّی خطرناک محسوب می‌شود.

با این وجود رخداد تازه ای که در عرصه انتخاباتی شوراهای شهر استان به وقوع پوسته جوانه زدن ائتلاف کاندیداهای مستقل خوزستان است که به نظر می رسد درصدد کنار گذاشتن لیست های سیاسی، جناحی و طایفه ای است تا با انتخاب نامزدهای اصلح، متخصص و کارآمد راه برای توسعه شهرهای استان هموار کنند.

واقعیت این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جاست که مردم به شورای شهر و شهرداری اعتماد کمی دارند و این، به دلیل ضعف شوراست که نتوانسته در بعد نظارتی و حتی قانون‌گذاری خود موفق عمل کند و نکته مهمی که جلب توجه می کند، این است که مردم باید در انتخابات آتی شوراها دقیق و عالمانه و با قید شایسته‌سالاری، انتخاب خود را انجام بدهند.

رأی دادن به طایفه ها و باندهای سیاسی، زیبایی های ظاهری، پول و ثروت و مردم فریبی ها، اصل شوراها را زیر سئوال می‌برد و مردم را به همین روزی می اندازد که می بینید.»