هورنیوز – حسین دهباشی سازنده فیلم‌های تبلیغاتی حجت‌الاسلام روحانی در سال ۹۲ که منجر به ریاست‌جمهوری او شد، در گفت‌وگویی که اخیراً انجام داده زوایای جالبی از این فیلم‌های تبلیغاتی و به طور کلی سناریوی تبلیغاتی حجـت‌الاسلام روحانی در سال ۹۲ افشا کرده است.

او در بخشی از این گفت‌وگو می‌گوید: “هیچ کس تصور نمی‌کرد آقای روحانی رئیس‌جمهور شود بنابراین کسی اطراف او نبود چون  کسی احتمال نمی‌داد رئیس جمهور شود لذا من رئیس تبلیغات شدم؛ چون کسی طمع در این نداشت که با آقای روحانی عکس یادگاری داشته باشد چون تصور نمی‌کرد اقبالی داشته باشد.”

دهباشی همچنین با این بیان که متن‌های سخنرانی حجت‌الاسلام روحانی را در سال ۹۲ می‌نوشته است، خاطرنشان می‌کند:  ۲۷-۲۸ جمله طراحی شده بود که قرار بود آقای روحانی بگوید. مثلاً جمله‌ی “هم چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد هم چرخ زندگی مردم” را من طراحی کرده بودم و می‌خواستیم به هر صورت که شده آقای روحانی بگوید.  همچنین من جمله‌ی “من سردار نیستم، وکیلم” را طراحی کرده بودم که آقای روحانی کمی آن را اصلاح کرد و گفت: “من سرهنگ نیستم، حقوقدانم” این جملات برای  من بود.

دهباشی همچنین به روز حضور حجت‌الاسلام روحانی در گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دو اشاره می‌کند و می‌گوید: در این برنامه بنایمان این بود که وقتی مقابل آقای عابدینی(مجری) قرار گرفت، هرچه عابدینی می‌گوید رها کنیم و به تلویزیون حمله کنیم.

سازنده فیلم تبلیغاتی روحانی در سال ۹۲ همچنین تاکید می‌کند که برخی موارد به نظر او ابتدا ضدتبلیغ می آمده ولی بعدا فهمیده اشتباه  کرده است.

دهباشی معتقد است که اصرار بر «کلید» خوب نبود و به جوک تبدیل شد؛ او همچنین روایت می‌کند که حجت‌الاسلام روحانی  “وقتی منزل بودیم و صحبت می‌‌کردیم، اشاره  کردند با رنجیدگی به برخی افراد و می‌گفتند کار «خیلی لوس»ی بود”.

مسئول تبلیغات ستاد روحانی در سال ۹۲ در ادامه نکته بسیار مهمی راجع به جملاتی که حجت‌الاسلام روحانی در فیلمی که در ماشین نشسته و جملاتی راجع به جامعه می‌گوید، بیان کرده است. او اولاً می گوید که روحانی پیشنهاد من در این زمینه را قبول کرد، ابتدا میخواستیم خودش پشت فرمان بنشیند ولی  گفت که خیلی وقت است پشت فرمان ننشسته لذا من پشت فرمان نشستم.

دهباشی درباره این جمله روحانی در آن فیلم که می‌گفت “من سالهاست که وقتی بین منزل و اداره تردد می کنم و مردم را می بینم و چهره‌ها را مطالعه می‌کنم می بینم چقدر گرفته و چقدر عبوس است و خنده در چهره‌ها نیست”؛ تاکید می‌کند که این جمله هم متعلق به روحانی و واقعی نبوده بلکه این جمله را خودش (دهباشی) به او یاد داده است تا بگوید.

وی در بخش دیگری از این گفت‌وگوی خود رسما تاکید می‌کند که روز به روز و با سیطره رسانه‌ها ادمهایی انتخاب می‌شوند که به شومن و بازیگرد نزدیک‌تراند تا یک سیاستمدار.

دهباشی نهایتاً تاکید می‌کند که اگر سال ۹۲ دوباره بازمیگشت شاید اساساً فیلمی برای روحانی نمی‌ساخت!