به گزارش هورنیوز برای همگان مشخص است که آمار بیکاری در خوزستان متناسب با صنایع و  جمعیت موجود در استان نیست و نرخ بیکاری در این استان ثروتمند لحظه به لحظه درحال افزایش می باشد. بنا به گفته خود مسئولان، استان خوزستان با احتساب نفت رتبه دوم و بدون نفت رتبه چهارم تولید ناخالص ملی را به خود اختصاص داده است، ولی متاسفانه  در رتبه دوم بیکاری کشور قرار دارد.

چندی پیش  مرکز آمار ایران گزارشی منتشر کرد که بر مبنای آن نرخ بیکاری در خوزستان از ۱۰.۷ به ۱۴.۹ درصد رسیده است و این به معنای آنست که وجود ظرفیت عظیم انسانی، طبیعی و ذخایر بدون وجود یک مدیریت صحیح و همه جانبه هیچ کدام از قفل های مشکلات جامعه را نخواهد گشود.

با این وجود مدیرکل تعاون کار و رفاه اجتماعی استان خوزستان در گفتگو با ایرنا با ادعای تحقق بالای آمار اشتغال در خوزستان گفت: بر اساس آماری که اعلام شده است در سال ۱۳۹۲ میزان تعهد اشتغال استان ۶۰ هزار و ۵۲ شغل بود که ۵۵ هزار و ۸۴۸ تعهد اشتغال محقق شد.
وی گفت:در سال ۱۳۹۳ میزان تعهد اشتغال استان ۳۷ هزار و ۴۹۴ بود که اشتغال ۳۹ هزار و ۸۴۳ شغل محقق شد و در سال ۱۳۹۴ نیز میزان تعهد اشتغال خوزستان ۲۰ هزار و ۷۵۴ بود که میزان تحقق اشتغال به ۲۶ هزار و ۴۸۴ رسید.
محمدپور افزود: در سال ۱۳۹۵ میزان تعهد اشتغال خوزستان ۱۹ هزار و ۱۲۷ شغل بوده است که ۲۳ هزار و ۹۷۹ شغل تحقق یافت.
وی افزود: از تمامی دستگاه ها و شرکت های استان خواسته شده است که آمار اشتغالی را که ایجاد می کنند اعلام کنند و استاندار خوزستان نیز مقرر کرده است امسال همه دستگاه ها آمار اشتغالی را که ایجاد کرده اند را اعلام کنند.
مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی بیان کرد: در سال ۱۳۹۲ به سه هزار و ۳۹۷ نفر متقاضی مشاغل خانگی تسهیلات پرداخت شده که میزان پرداختی بیش از ۱۵۰ میلیارد ریال بوده است و در سال ۱۳۹۳ نیز به یک هزار و ۱۱ نفر متقاضی تسهیلات پرداخت شد که میزان پرداختی به این تعداد نیز ۴۴ میلیارد و ۸۰۰ میلیون ریال برآورد شده است.
وی افزود: در سال ۱۳۹۴ به دو هزار و ۸۰۸ نفر متقاضی تسهیلات مشاغل خانگی در استان پرداخت شد که میزان پرداختی ۱۱۷ میلیارد ریال بوده است و در سال ۱۳۹۵ نیز به دو هزار و ۶۲۶ نفر تسهیلات پرداخت شد که میزان پرداختی ۱۱۴ میلیار ریال اعلام شده است.

در این میان توجه به یک نکته حائز اهمیت است و آنکه چرا باوجود تعداد بالای بیکاران در خوزستان هرسال از میزان تعهد به اشتغال کاسته و از ۶۰هزار تعهد در سال ۹۲ به ۱۹هزار تعهد شغلی کاهش یافته است؟ آیا این امر به منزله عدم قدرت چانه زنی مسئولان استانی و ناکارآمدی اداره کار استان نیست؟