به گزارش هورنیوز  افزایش هزینه های زندگی آن قدر سنگین هست که شانه های نحیف مردانی که حداقل دو شیفت کار می کنند نتواند به تنهایی تحملش کند و نیاز باشد حتی خانم هایی که تمایل چندانی به کار در بیرون از خانه ندارند هم درگیر کند. اما آیا شغل هایی که برای بانوان وجود دارد بر اساس شایستگی و توانمندی ها و حفظ عفت آنان است؟

متأسفانه همیشه این‌طور نیست، گاهی ناهنجاری‌های اجتماعی و دلایل شخصی همچون بی‌سرپرستی و یا بد سرپرستی، فقر و … باعث می‌شود تا این جنس لطیف و شکننده را وارد بازار کاری کاملاً مردانه و زمخت کند تا چندین برابر ساعات استاندارد یک مرد کار کند و در عوض حقوقی شاید معادل ۳ / ۱ او را هم دریافت نکند.

طبعاً این موضوع دست‌آویزی برای افراد سودجو می‌شود تا از آن در جهت منافع خود با کمترین هزینه بهره ببرند.

بارزترین مصداق برای این کار استفاده از نیروی انسانی ارزان و کم‌توقع از قشر بانوان است. شاید کمتر کسی پیدا شود که در سال‌های اخیر به آگهی‌های مختلف تحت عناوین زیر برخورد نکرده باشد…

به یک منشی خانم، یک تایپیست خانم، یک کارگر خانم، یک فروشنده خانم، یک بازاریاب خانم، نیازمندیم! تمام این آگهی‌ها هم تقریباً یک قالب مشابه دارند.

به‌طور مثال”به یک بازاریاب خانم جهت کار در یک شرکت خصوصی مسلط به کامپیوتر با فن بیان بالا، آراسته و ترجیحاً مجرد نیازمندیم…و بعد یک شماره تلفن اعتباری و همین…نه آدرس و اطلاعات دقیقی از نوع شرکت و محل آن…و نه اسم و آدرس دقیق‌تری از مالک شماره تماس و هرروز هم بر تعداد این آگهی‌ها افزوده می‌شود.

پرواضح است که این مؤسسات و افراد سودجو خیلی بیشتر از مسئولین مربوطه وخامت وضع بیکاری و هجوم افراد بیکار را به سمت شغل‌های کاذب را دریافته‌اند و البته این حساسیت و نا به سامانی در بین زنان طالب کار ملموس تراست که دست‌آویزی برای رونق چنین آگهی‌هایی شده و گاها شغل پیشنهادی درشان یک زن نیست …!!!

اما سؤالاتی که ذهن ما را در مواجه با این آگهی به خود معطوف کرد و علت اصلی این نوشتار شد؛ این است که به‌راستی مسئولین چقدر از وجود این آگهی‌ها در سطح شهرها خبردارند؟

اصلاً چه نظارتی بر نصب این آگهی‌ها صورت می‌گیرد!!؟ آیا حساسیت شرایط لازم برای تصدی شغل که در آگهی‌ها درج‌شده جایی را برای نگرانی مسئولین ایجاد نمی‌کند…!!

مثلاً اینکه آراستگی و وضعیت تجرد یا تأهل یک خانم چرا باید یکی از پیش شرط های شرط‌های استخدام دریک شرکت باشد!!؟؟

یا این سطح از ارتباط عمومی به را کدام پست لازم است!!؟؟

و سؤال بعد اینکه آیا آمار دقیقی وجود دارد که اعلام کند روزانه چه تعداد از زنان و دخترانمان که تشنه کار هستند با این شماره‌های مندرج در آگهی‌ها تماس می‌گیرند و درنهایت سر از چه محیط‌هایی درمی‌آورند و چقدر ازلحاظ شخصیت و رفتار و دیدگاه متأثر از این محیط‌های شغلی کاملاً غیررسمی و نامتعارف می‌شوند!!!
و آیا نمی‌شود با حمایت نهادها و مسئولین مربوطه با یک اشتغال‌زایی خانگی بسیار ساده جلوی یک رخداد دردناک اجتماعی که همان استثمار زنان می‌باشد را گرفت..!!!؟

مسئله ای که به‌مراتب در درازمدت عواقبی جبران‌ناپذیر برای خانواده و بعد هم جامعه دارد!!؟

اصلاً چرا باید نصب این آگهی‌ها به این صورت در مکان‌های عمومی تبدیل به یک موضوع عادی شده باشد؟؟؟

چه کسی و کسانی و با چه مجوزی حق نصب این آگهی‌ها رادارند..؟؟
به‌راستی چه کسی مسئول این نظارت دقیق است..!!؟

از تمام این سؤالات اولین و تنها جوابی که به ذهن می‌رسد اینکه آن‌قدر خلأ نظارت وجود دارد که این مؤسسات و افراد سودجو توانسته‌اند با خیال راحت حجم عظیمی از این آگهی ها را با یک قالب غیرمتعارف در مکان های عمومی نصب کنند و اتفاقاً امروز متأسفانه شاهد حضور تعداد زیادی از بانوان در شغل‌های بسیار نامناسب همچون منشی‌گری و فروشندگی در محیط‌های مردانه و با ارتباطات نامناسب هستیم…!!

حضور زنان در عرصه های اجتماعی و اقتصادی باید به نحوی باشد که ارزش و بهای زنان کاسته نشود  و همچنین برای زنانی که به علت فقر یا سرپرست خانواده بودن و … مجبور به داشتن شغل های کاذب هستند چارچوب قانونی  وجود داشته باشد که حداقل شرایط مناسب محیطی برایشان ایجاد شود.

و اما پیشنهاد ما این است که اگر تمام نهادها با همکاری یکدیگر و ناشناسایی پتانسیل‌های انسانی و غیرانسانی یک منطقه نمی‌توانند برای تمام افراد جویای کار اشتغال‌زایی خانگی و یا کلان کنند حداقل منطقی‌ترین پیشنهادی که برای خروج از این معضلی که به‌زودی اثرات مخربی را بر پیکره جامعه خواهد گذاشت به ذهن می‌رسد اینکه با دخالت وزارت کار و امور اجتماعی و این موضوع تنها به دفاتر کاریابی واگذار شود و شرایط و اطلاعات هردو طرف متقاضی و عرضه‌کننده شغل در لیست آنان ثبت شود تا دیگر تا همه‌چیز مسیر کاملاً رسمی خود را طی کند و شاهد این قبیل آگهی‌های گاه خوفناک در سطح شهرها نباشیم.

البته ناگفته نماند که همه برنامه‌ها نمی‌تواند مسیر خود را از بالا به پایین طی کند گاهی که حساسیت موضوعاتی در بخش هایی ملموس‌تر است اداراتی مثل اداره کار و رفاه اجتماعی شهرستان باید در قالب گزارش های ارسالی به مدیران فوق این مسائل را عنوان کنند تا هرچه سریع‌تر با مجوز رسمی ترتیب اثر داده شود و با متخلفین درزمینه نصب آگهی‌های بدون مجوز که پیشنهاد دهنده شغل‌های نامتعارفی هستند برخورد شود.