به گزارش هورنیوز چندی پیش بود که آرمان شیشه گر، باستان شناس محوطه تاریخی “جوبجی” برای ادامه فعالیت های باستان شناسی به منطقه جوبجی شهرستان رامهرمز رفت و جلوی کانال آبی که قرار است از دلِ این محوطه مهم باستانی رد شود، دست به گمانه زنی زد؛ اما حالا و پس از یک سال همان جا گندم کاشته شده و مورد کشت و زرع قرار می گیرد.

کاوش های هیئت باستان شناسی به سرپرستی دکتر آرمان شیشه گر در منطقه جوبَجی رامهرمز در استان خوزستان در سال ۸۶ منجر به کشف آرامگاهی شد که در آن دو تابوت متعلق به دو زن عیلامی از نزدیکان پادشاه ایلامی نو یعنی «فرزند این دد» وجود داشت که همراه آنها برخی اسباب و زیورآلات دفن شده بود.

میراث‌فرهنگی استان خوزستان با مشکلات بسیاری روبه‌رو است. یکی از مهم‌ترین این مشکلات ضعف اقدامات اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری این استان است که موجب ایجاد مشکلات بی‌شماری برای آثار باستانی و محوطه‌های تاریخی خوزستان شده است.

ندا عزیزه کارشناس موزه داری و میراث فرهنگی درهمین خصوص می گوید: به طور کلی به دلیل ضعف اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان خوزستان بسیاری از سرمایه‌گذاران و نهادهای مختلف موفق شده‌اند در حریم حفاظت محوطه‌های تاریخی مجوز ساخت‌وساز کارخانه‌ها، ساختمان‌های مسکونی و… را دریافت کنند، میراث‌فرهنگی استان خوزستان نیز یا با مالکان و متقاضیان مجوز ساخت‌وساز در حریم محوطه‌های تاریخی همکاری کرده یا پس از مخالفت کوتاهی تسلیم می‌شود.
وی افزود: بسیاری از آثار باستانی در استان تاریخی خوزستان حریم حفاظت ندارند و حتی جندی شاپور و بسیاری از محوطه‌های تاریخی شاخص استان، دارای حریم محافظت نیستند که باز هم دلیل آن به سهل‌انگاری اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان خوزستان بازمی‌گردد.
اگرچه تمام تقصیرها بر گردن این اداره نبوده و نهادها و افرادی که به ساخت‌وساز در حریم محوطه‌های تاریخی اقدام کرده‌اند نیز مقصرند، چراکه سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری نمی‌تواند به تنهایی مسئولیت تمام میراث‌فرهنگی استان خوزستان را بر عهده بگیرد و همه سازمان‌های دولتی و خصوصی باید با آن همکاری کنند و به طور کلی در زمینه میراث‌فرهنگی تمام مردم باید حساس باشند و احساس مسئولیت کنند.
از مهم‌ترین دلایلی که مردم در حریم میراث‌فرهنگی استان خوزستان به ساخت‌وساز یا کشاورزی می‌پردازند، نبود آگاهی و اطلاعات مناسب است. مردم می‌خواهند با کشاورزی امرار معاش کنند و درباره میراث‌فرهنگی نیز اطلاعات کافی ندارند.
عزیزه گفت: این آگاهی‌رسانی وظیفه سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری است اما من معتقدم در این سازمان دغدغه میراث‌فرهنگی وجود ندارد.
به طور کلی این آگاهی در هیچ نهاد و سازمانی در کشور وجود ندارد به طوری که چندی پیش یکی از نمایندگان شوش در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد ثبت جهانی شوش مانع توسعه آن شده در صورتی که این امر باید موجب توسعه آن شود و نباید به عنوان مانع به آن نگاه کرد. به طور کلی ما از میراث‌فرهنگی آگاهی نداریم و اگر هم داشته باشیم نمی‌دانیم چگونه باید با آن رفتار کنیم.
با این همه تلاش‌هایی برای حفاظت از میراث‌فرهنگی استان انجام‌شده و نمونه‌های بسیاری وجود دارند که اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان خوزستان به راستی درباره آثار باستانی درحال تخریب تلاش کرد مالکان خصوصی را راضی کند تا آثار تاریخی در مالکیت خود را مرمت کنند. به عنوان نمونه بسیاری از خانه‌های تاریخی اهواز دارای مالکان خصوصی بوده و درحال نابودی هستند اما این مالکان خارج از کشور بوده و به هیچ عنوان اهمیتی به این خانه‌ها نمی‌دهند. یکی از آنها «متل قو»‌ است که اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان خوزستان بارها تلاش کرد مالک آن را به استان خوزسان دعوت کرده و با او مذاکره و چاره‌ای پیدا کند اما مالک آن هیچ حساسیتی نسبت به این خانه تاریخی از خود نشان نمی‌دهد.
بسیاری از مسائل حقوقی میراث‌فرهنگی پیچیده‌اند و به راحتی قابل حل و فصل نیستند. حتی درباره زمین‌های فروخته شده که در حریم محوطه‌های تاریخی واقع شده‌اند نیز نمی‌توان به راحتی کاری از پیش برد.
یکی دیگر از آثار باستانی «معین‌التجار» است که آن هم در دست یک مالک خصوصی بوده و مذاکره برای مرمت این اثر را قبول نمی‌کند. خانه نفیسی در استان خوزستان نیز از دیگر نمونه‌های آثار تاریخی درحال تخریب با مالک خصوصی بی‌توجه است، گویی مالکان خصوصی قصد دارند این آثار تخریب شوند. به نظر من بهترین راهکار تشکیل کارگروهی حقوقی است تا مسائل حقوقی این بناها را حل و فصل کند.