به گزارش هورنیوز طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، نرخ خودکشی در دنیا سالانه حدود ۸۰۰ هزار نفر است و۴۰ ثانیه یک نفر به علت خودکشی کشته می‌شود. براساس اعلام همین منبع، نرخ خودکشی ۱۲- ۱۱۱ نفر در هر یکصد هزار نفر جمعیت است و بیشتر مرگ‌ومیرهای ناشی از خودکشی در کشورهای آسیایی رخ می‌دهد.

خودکشی، پدیده شومی که در دهه اخیر به وضوح  دیده می‌شود و با یک جست‌وجو درفضای رسانه‌ها  به آمار و طرق عجیب و غریب خودکشی پی خواهید برد. در واقع خودکشی عملی عمدی است که باعث مرگ فرد می‌شود و اغلب به دلایلی چون یاس ، ناامیدی، اختلالات روانی، افسردگی، مصرف مواد مخدر ، نوشیدنی های الکلی، مشکلات اقتصادی، اجتماعی، عشق‌های نافرجام، سخت‌گیری‌ها و بی توجهی‌های والدین مربوط می‌شود.

در خوزستان نیز پدیده شوم خودکشی قشر جوان جامعه  را مورد سیطره خود قرارداده است  به گونه ای که در آمار و اخبار های روز حداقل با یک خبر خودکشی مواجه می‌شویم و با مطالعه متن خبر متوجه می‌شویم که قربانی جوانی در رنج سنی  ۱۳ تا ۳۰ سال بوده است.

تهدید به خودکشی را جدی بگیرید

دکتر شکراله سلمان‌زاده در همایش رو جهانی پیشگیری از خودکشی میزان خودکشی موفق در استان خوزستان ۴ نفر در ۱۰۰ هزار نفر است که از آمار جهانی بسیار کمتر است. انگیزه بیشتر افرادی که در خوزستان اقدام به خودکشی می‌کنند کاملا قابل پیشگیری است. افراد معمولا به خاطر مشکلات خانوادگی دست به این اقدام می‌زنند و اگر خانواده‌ها توجیه شوند و رفتارهای جوانان خود را رصد کنند و آنان را درک کنند و مهارت‌های زندگی را به جوانان یاد دهند، می‌توانند از بسیار از خودکشی‌ها پیشگیری کنند.

سلمان‌زاده ادامه داد: خودکشی یکی از علل اصلی مرگ در جوانان و نوجوانان است؛ بدین ترتیب عمر مفیدی که باید به جامعه خدمت کنند از دست می‌رود از این جنبه نیز ضربه اقتصادی بزرگی به جامعه تحمیل می‌شود از همین رو باید تهدید به خودکشی را جدی گرفت.

مسجد سلیمان در صدر آمار خودکشی استان

مدیرکل امور اجتماعی استانداری خوزستان در همین راستا اظهار داشت:  در سال ۸۰ به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر، سه نفر خودکشی می‌کردند که این آمار در سال ۹۳ به ۵٫۷ نفر رسید.

در خصوص آمار خودکشی در شهرستان‌ها نیز گفت: مسجدسلیمان بیشترین آمار خودکشی را دارد البته این آمار به دلیل این که تنها به یک تا دو سال مربوط می‌شود، باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.

یکی از محوری ترین برنامه های  کشورهای توسعه یافته  آموزش مهارتهای زندگی در مدارس میباشد به نحوی که فرد مهارتهای مهمی همچون کنترل خشم و کنترل هیجانات و راههای مقابله با مشکلات زندگی کیفیت برقراری ارتباط با دیگران را فرا می گیرد  و از آموزه های  مدرسه در زندگی بهره می گیرد ولی متاسفانه این روند در آموزش وپرورش ما بسیار کمرنگ می باشد بطوریکه  اکثر آموخته های فارغ التحصیلان مدارس استان ، غیرکاربردی می باشند  وجوابگوی نیازهای زندگی نیستند.