هورنیوز – علی باقری معاون دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی با اشاره به این که یکی از خطوط قرمزی که رهبر انقلاب اسلامی بر تیم مذاکره کننده تکلیف نمودند، تدوین متنی بدون ابهام، صریح و روشن بود، اظهار داشت: «از اشکال‌های مهم و اصولی برجام وجود ابهام در بخش‌های مختلف این توافق است که استفاده از واژه‌های غیرمصطلح در معاهدات بین‌المللی درباره حقوق هسته‌ای ایران و نیز عدم استفاده از عبارت‌های صریح و روشن درباره تعهدات طرف مقابل به ویژه در زمینه برداشتن تحریم‌ها از جمله مهم‌ترین کاستی‌های متن توافق وین است».

باقری افزود:«بر اساس برجام که “حقوق هسته‌ای ایران” پس از “اجرای موفقیت آمیز برجام” و با رعایت دو شرط منجر خواهد شد، واژه‌های مورد استفاده در معاهده «ان پی تی» به ویژه مفاد ماده چهار این معاهده در متن برجام مشاهده نمی‌شود. از این رو بستر مناسبی برای دبه کردن طرف مقابل در آینده فراهم شده است».

وی در ادامه تصریح کرد: «خسارت بزرگ و نابخشودنی در این موضوع، اقرار طرف ایرانی به عدم برخورداری ایران از حقوق ان پی تی تا زمان احراز «اجرای موفقیت آمیز برجام» توسط طرف مقابل و منوط به رعایت چند ملاحظه دیگر از سوی ایران است که عملاً برخورداری ایران از حقوق هسته‌ای مانند سایر اعضای معاهده ان پی تی از نظر زمان و از نظر شرایط را موکول به قیودی مبهم از نظر کیفی و نامعلوم از نظر زمانی کرده است.»

 باقری با اشاره به این که یکی از خطوط قرمز مورد نظر رهبری انقلاب اسلامی، “تثبیت حقوق ملت ایران” بوده و معظم له تأکید داشته‌اند که “از حقوق ملت ایران حتی یک قدم هم نباید عقب‌نشینی بشود” اظهار داشت: «متأسفانه مروری بر متن توافق وین این واقعیت تأسف بار را نشان می‌دهد که در برجام  ۱۰۰ حق ملت ایران ضایع‌شده و ملت ایران از برخورداری از این حقوق که دیگر ملت های عضو معاهده ان پی تی از آن برخوردارند، محروم گردیده‌اند».

وی افزود: «در این میان ۲۰ مورد از حقوق ملت ایران تا ابد از آنها سلب شده، ۱۸ مورد از حقوق ملت ایران بدون سقف زمانی از آنها سلب گردیده است و در۴۰ مورد ملت ایران به مدت ۱۵ سال و در  ۱۶ مورد به مدت ۱۰ سال از حقوق طبیعی یک عضو عادی معاهده ان پی تی محروم شده است.»

عضو تیم مذاکره کننده سابقه هسته‌ای کشورمان با اشاره به مفاد بند دوم دیباچه برجام، گفت: «طرف ایرانی اذعان می‌کند که برجام به ایران “اجازه” داده تا از یک برنامه بومی و منحصراً صلح‌آمیز با هدف اعتمادسازی برخوردار باشد».

 باقری در تبیین این مهم تصریح کرد: «در آغاز برجام و توسط طرف ایرانی، حقوق هسته‌ای ایران نفی شده و هیأت ایرانی به نمایندگی از سوی ملت ایران تصریح کرده که فعالیت هسته‌ای ایران ناشی از “حق” نبوده، بلکه ناشی از “اجازه” (allow) چند قدرت جهانی است.»

وی با اشاره به این که بر اساس برجام، در سال هشتم طرف مقابل موظف به لغو تحریم‌هایی است که در چارچوب برجام در “روز اجرا” آنها را تعلیق کرده‌ و در مقابل نیز طرف ایرانی موظف به تصویب پروتکل الحاقی در مجلس شورای اسلامی است، اظهار داشت: «چنانچه به هر دلیلی از جمله تخلفات و نقض عهدهای طرف مقابل، مجلس پروتکل الحاقی را تصویب نکند، جمهوری اسلامی ایران موظف به استمرار اجرای پروتکل الحاقی خواهد بود، چرا که در برجام آمده است که “اجرای موقت پروتکل الحاقی توسط ایران باید تا زمان “تصویب” و نه “بررسی” این پروتکل توسط مجلس ادامه یابد”».

باقری افزود: «چنین وضعیتی به معنای آن است که بر اساس برجام، مجلس شورای اسلامی عملاً از حق تصمیم‌گیری درباره پروتکل الحاقی محروم شده است.»

معاون دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی با اشاره به این که تنها کشوری در جهان که توسط یک سند رسمی ایالات متحده آمریکا (سند NPR یا آرایش هسته‌ای آمریکا در سال  ۲۰۱۰) مورد تهدید حمله هسته‌ای قرار گرفته است، جمهوری اسلامی ایران است، گفت: «برجام پیشاپیش حق ایران برای استفاده از ظرفیت بالقوه ماده دهم معاهده ان پی تی را از ملت ایران سلب نموده و عملاً  شمشیر بالفعل و بالقوه کینه‌توزی و خصومت دشمنان ملت ایران را برنده‌تر از قبل کرده است، چرا که بر اساس برجام، ایران متعهد شده تا “تحت هیچ شرایطی” و “هرگز” از ظرفیت بالقوه مفاد این ماده از معاهده ان پی تی استفاده نخواهد کرد».

وی با اشاره به این که برخی با این توجیه که مذاکرات زیر نظر رهبری بوده و یا ایشان تصمیم‌گیر هستند، از خود در قبال واقعیت‌های تأسف‌بار برجام سلب مسئولیت می‌کنند، اظهار داشت: «این عده مانند مردم زمان حضرت موسی هستند که انتظار داشتند موسی و یا خدای موسی همه کارها را انجام دهد و آنها با راحت‌طلبی و عافیت‌جویی فقط خوشه‌چین دستاوردهای حاصل از تدابیر و اقدام‌های موسی و خدای موسی باشند. این در حالی است که رهبری در حکومت دینی، حرکت نظام را بر اساس اقناع افکار عمومی تنظیم می‌کند تا در جامعه در مسیر حوادث گوناگون حق را از باطل تمییز داده و از مسئولیت و تکلیف خود آگاهی یابد».

باقری افزود: «این نقش رهبری در نظام دینی از یک سو نشان دهنده مسئولیت سخت و سنگین حاکم اسلامی است و از سوی دیگر بیانگر عمق جایگاه و رفعت نقش مردم در نظام دینی است، اما این امر رافع مسئولیت نخبگان و توده‌های مردم نسبت به وظایف ملی و تکالیف شرعی خود در قبال نظام و انقلاب اسلامی نیست.»

معاون دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی باقری ادامه داد: «چنانچه مسیر مذاکرات هسته‌ای و موضوع برجام را از این منظر بررسی کنیم، رهبر انقلاب اسلامی بهترین، دقیق‌ترین، هوشمندانه‌ترین و مؤثرترین راهبردها و تاکتیک‌ها را برای هدایت جامعه انتخاب کردند تا مردم بهترین گزینه‌ها را برگزینند، چرا که خطوط قرمزی را که باید توسط دست اندرکاران امر رعایت شود، در جلسه‌های عمومی بیان فرمودند تا نخبگان و مردم، ضمن آگاهی از روند موضوع، رعایت آنها را از مسئولان مربوط مطالبه نمایند.»