به گزارش هورنیوز داستان کمبودها و مشکلات امروز خوزستان به قصه هزار و یک شبی تبدیل شده که رد پای هرکدام از دولت ها و مسئولانی که برای مدت کوتاهی به این استان آمده و سپس برای همیشه به مرکز بازگشته اند، مشهود است.

اگرچه بازگویی مشکلات استان دیگر برای بسیاری لوث و حتی عادی شده اما مردم خوزستان روزها و هر لحظه با آن درگیر هستند، در این میان اما، مسأله آلودگی هوا و هجوم ریزگردها به طور مستقیم بر تنفس و جان شهروندان تأثیر دارد.

سالهاست که خوزستان درگیر آلودگی ناشی از صنایع و بی توجهی دولت ها در قبال حل معضل ریزگردها است و شاید نخستین و ابتدایی ترین راه برای کاهش این آلودگی ها کاشت نهال، ایجاد کمربند سبز در حاشیه شهر و تثبین شن های روان است.

تنها ۱۵ درصد از اعتبارات بیابان‌زدایی اختصاص یافت

خداکرم جلالی رئیس سازمان  جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری در جریان بازدید از طرح نهال‌کاری در شن‌زارهای روان شهرستان باوی اظهار داشت: در کل کشور حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار هکتار عرصه‌های بحرانی بیابانی و ۱۰ میلیون هکتار نیاز به اجرای طرح‌های آبخیزداری است و هم اکنون برای تثبیت شن در هر هکتار از شن‌زارها حدود ۲ میلیون تومان مورد نیاز است.

جلالی با بیان اینکه استان خوزستان حدود ۱۰ درصد عرصه‌های بحرانی و بیابان کشور را در خود جای دارد، گفت: علاوه بر اعتبارات استانی از کمک‌های پروژه‌های نفتی نیز برای تثبیت شن و بیابان‌زدایی استفاده می‌شود.

وی در مورد منشأ کانون‌های بحرانی شن‌های روان،‌گفت: در برخی مناطق خوزستان قبلاً‌ به وسیله تالاب‌ها و هورها از آب پوشیده بود که بعد از احداث سدهای مختلف و همچنین خشکسالی‌های اخیر سطح این تالاب‌ها به محلی برای گرد و خاک تبدیل شده‌اند و برای هر منطقه راه‌حل جداگانه‌ای است.

رئیس سازمان  جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری گفت: همچنین چرای بی‌رویه دام در مراتع باعث از بین رفتن پوشش گیاهی و فرسایش خاک می‌شود که با قرق کردن می‌توان برخی از این کانون‌های بحرانی را تثبیت کرد.

وی گفت‌: به عنوان مثال در شهرستان امیدیه و هندیجان در استان خوزستان به دلیل احداث سدهای بالادست حقابه تالاب‌ها از بین رفته و کانون‌های بحرانی ایجاد شده است.

عدم همکاری شرکت های آلاینده در احداث کمربند سبز

ابراهیم نوشادی معاون برنامه ریزی و توسعه شهرداری اهواز به هورنیوز گفت: طبق بند دال ماده ۱۷۲ قانون توسعه پنجم ایجاد کمربند سبز با منابع دولتی توسط شهرداری صورت گیرد اما پیرو آلودگی ۷ شهر از جمله اهواز آئین نامه هایی برای مشارکت شرکت ها و سازمان ها نیز وضع شد.

وی ادامه داد: میزان کمربند سبز اهواز ۷هزار و ۲۰۰هکتار است که باید کامل سراسر شهر ایجاد شود از همین رو تقسیم کاری بین تمام دستگاه ها و شرکت ها ایجاد شد. سهمیه شهرداری اهواز ۸۰۰ هکتار بود که در طول این مدت ایجاد شد.

نوشادی با اشاره به اینکه انتظار می رفت شرکت های آلوده کننده هوا مانند نیشکر و صنایع فولاد، در این مقوله همکاری کنند، یادآور شد: شرایط شهر اهواز به دلیل استقرار صنایع آلاینده و ریزگردها خاص است و باید برای ایجاد فضای سبز بیشتر در آن تلاش کرد.

مدیران بی توجه طرح، لیاقت مسئولیت ندارند

علی ناصری عضو شورای شهر نیز در همین خصوص گفت: کمربند سبز اهواز در شورای سوم به تصویب رسید اما از آن زمان تاکنون تنها شهرداری به تعهداتش عمل کرده در صورتی که دستگاه دیگر مانند نفت، فولاد و…. موظف به انجام تعهدات خود در این خصوص هستند.

وی افزود: چرا مدیران این دستگاه ها به وظایف خود عمل نمی کنند، این طرح علاوه بر ایجاد اشتغال، باعث کاهش آلودگی ها خواهد شد و مدیرانی که در این خصوص به تعهداتشان عمل نکنند، لیاقت این مسئولیت را ندارند.

بی شک یکی از عوامل بی میلی دستگاه ها و شرکت ها در انجام این پروژه هزینه بالا و در چشم نبودن این طرح است، بررسی عملکرد سازمان ها در سال های گذشته نشان داده است که مدیران به دنبال اجرای پروژه هایی هستند که با صرف هزینه ای کمتر اثرات ظاهری بیشتری داشته باشد حال آنکه این توهمی بیش نیست و در نهایت این مردم هستند که با تحلیل مسائل صورت گرفته نمره در شأن هر دستگاه را به آنها می دهند.

امروز نام خوزستان و به ویژه کلانشهر اهواز با آلودگی هوا و هجوم ریزگردها گره خورده است که همین امر تأثیر منفی در جذب سرمایه گذار، افزایش مهاجرت از استان و شیوع بیماری های ریوی و تنفسی داشته است از همین رو لزوم توجه جدی مسئولان به کاهش اثرات آلودگی یکی از ضروریات است.