یادداشت

هورنیوز – به گزارش مجتبی گهستونی سرانجام معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری کشور به خوزستان سفر می کند تا خود از نزدیک با گستره تاریخی خوزستان و تنوع آن در حوزه های سه گانه آشنا شود.

سرکار خانم زهرا احمدی پور از ابتدای انتصابش کوشید با وظایف محوله خود بر اساس چهارچوب کاری سازمان متبوعش منطقی و واقعی روبرو شود. چرا که به گفته خودش شرایط و ویژگی های سکانداری سازمان میراث فرهنگی کشور را داشت. به همین دلیل نخستین از ایشان انتظار می رود که خوزستان را با دیدی بسیار باز بنگرد و سخنانی که همکاران او درخوزستان برایش خواهند گفت را به خوبی آنالیز کند و نگاه پرسشگرانه خود را برای حلاجی کردن امور به همراه داشته باشد.

دلیل آنچه که در بالا گفته ام این است که رئیس فعلی سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری کشور فردی آشنا به تاریخ و پیشنه باستانی آن لبه طور کامل نبوده و هرچقدر هم که مطالعه کرده باشد و از اطرافیان خود مشاوره گرفته باشد باز هم درازای تاریخ خوزستان ناگفته های بسیار دارد. پس انتظار می رود که با خوزستان به همان قدر اهمیت داده شود که تاریخ خوزستان اهمیت دارد.

از زمان انتصاب رئیس سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری کشور تا به امروز ایشان تا حدودی در جریان اهمیت و همچنین اوضاع خوزستان قرار گرفتنه اند چرا که اگر غیر این بود شاید اولویت این سفر به استان دیگری تعلق می گرفت. حال که این سفر انجام می شود از وی درخواست می شود جدا از بازدیدهایشان جمع بندی خود را قاطعانه با همکارانشان، رسانه ها و تشکل های غیردولتی در میان بگذارند.

بی شک شرایط نگران کننده امروز محصول یکی دو سال گذشته نیست و ریشه در سالهای متمادی دارد. به همین دلیل قصد انتقاد به شخص خاصی را ندارم اما ذکر چند نکته را هم خالی از لطف نمی بینم.

در سفری که ایشان به شوش، معبد چغازنبیل و شوشتر و برخی نقاط دیگر در خوزستان خواهند داشت با مشکلات بی کرانی مواجه می شوند که مشاوران و کارشناسان و در نهایت مدیران متعهد می توانند به ترسیم وضعیت موجود بپردازند تا در نهایت درباره آن چاره اندیشی شود وگرنه با پنهان کردن و رنگ جلا زدن به آن دردی دوا نمی شود.
در این سفر از زهرا احمدی پور معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری کشور درخواست می شود به مواردی که به برخی موارد (تاکید می کنم که اینها فقط برخی مسائل هستند) که در پائین این نوشتار به آن اشاره می شود توجه داشته باشند:

وضعیت خوزستان در زمینه تملک محوطه های باستانی

ضعف میراث فرهنگی خوزستان در انتقال سند محوطه های باستانی که در اختیار دستگاههای دیگر است. مثل جندی شاپور که در اختیار جهاد کشاورزی، ایوان کرخه و چغازنبیل در اختیار منابع طبیعی، محوطه ۴۰۰ هکتاری در اختیار سازمان زمین شهری
ضعف میراث فرهنگی خوزستان در پیگیری برای راه اندازی دادسرای ویژه جرائم علیه میراث فرهنگی از طرف دستگاه قضایی
نبود ردیف مالی برای سایت های جهانی مثل پایگاه سازه های آبی تاریخی شوشتر، چغازنبیل و شوش.
نبود مشوق های مالیاتی برای خانه های تاریخی
ضعف شدید میراث فرهنگی خوزستان در تجهیز یگان حفاظت و متاسفم که بگویم بسیاری از واقعیت های حوزه یگان گزارش نمی شود.

ضعف شدید میراث فرهنگی در ارتباط گیری با تشکل های مردم نهاد به خصوص در حوزه میراث فرهنگی. به جرات تاکید می کنم که یکی از دوره های بسیار بد و فلاکت بار در بسیاری از مواقع برای ارتباط برقرار کردن با تشکل های کارآمد و کیفی در همین دوره است.

چرا در اداره کل میراث فرهنگی خوزستان هیچ ردیف بودجه ای برای موزه ها وجود ندارد.

چرا در اداره کل میراث فرهنگی خوزستان هیچ کارشناس موزه ای جذب نشده است.

ضعف شدید میراث فرهنگی در حمایت و ساماندهی مجموعه دارانی که با خون دل آثار با ارزشی جمع کردند اما به دلیل بی توجه ای ها برخی دل سوخته اند و برخی از آنها حتی دق کردند و مردند.

وجود مدیرانی با چند سمت در شهرهای مختلف.

وجود جایگاه نمایندگی به جای اداره میراث در برخی شهرهای توانمند. با این حال نمایندگی ها اختیارات لازم را ندارند. در ضمن شرایط ادارات شهرستان در شرایط بسیار وحشتناکی است.

بسیاری از ادارات شهرستانها حدود دو سال است هیچ تنخواهی نگرفته اند. توضیح عادلانه امکانات صورت نمی گیرد.
کمبود وسیله نقلیه و توزیع ناعادلانه ماموریت ها با در نظر گرفتن حوزه های ماموریتی و موقعیت جغرافیایی. چرا که از گذشته تا به امروز امکانات خودرویی و ماموریت ها گاهی به سختی بین کارشناسان توزیع می شود.

ناهمگون بودن چارت سازمانی اداره کل با وظایف ماموریت ها و مسئولیت ها
وجود حفاری های غیر مجاز فراوان در سطح استان خوزستان شدید است.

*دوستداران میراث فرهنگی از عملیات های اجرایی توسط ادارات قبل از استعلاماز اداره کل نگران هستند.

ناتانوانی اداره کل در حفاظت از بافت های تاریخی که روزانه شاهد تخریب بناهای با ارزش هستیم.

ناتوانی در ثبت بناهای با ارزش در شهرها و روستاها.

ایراد اساسی در پایش محوطه ها و بناها با وجود خرابی یا سرقت دوربین های مداربسته
ناتوانی اداره کل میراث خوزستان در حوزه مردم شناسی و استفاده نادرست از کارشناسان زبده این حوزه شاغل در اداره کل و همچنین عدم تعامل پژوهشکده مردم شناسی کشور با استان به دلیل رانت هایی که در مرکز وجود دارد.

برخی انتصاب های نادرست و بدون تفکر که گاه منجر به استعفای فلان معاون در عرض ۲۰ روز یا جابه جایی فلان مسئول در مدت زمان یک ماه از سمتی به سمت دیگر در حالی که تشخیص برای انتصاب در سمت قبلی احساسی بوده و منطقی به نظر نمی رسید.

غیر فعال بودن خانه صنایع دستی و کم تحرکی آن

ناتوانی اداره کل در واگذاری خانه ماپار به بهره بردار پس از ۱۰ ماه از انجام کلیه تعهدات سرمایه گذار که حتی شخص رئیس صندوق حفظ و احیا هم به این نکته آگاهی دارند. در اصل حمایت از سرمایه گذار فقط حرف است.

ناتوانی اداره کل میراث فرهنگی در ثبت بناهای تاریخی و ساماندهی بناهای متعلق به اقلیت های مذهبی به گونه ای که قبرستان مسیحیان و لهستانی ها بدون یک ریال و حتی مشارکت معنوی آنان مرمت شد

ضعف اداره کل در انجام تعیین عرصه و حریم اصولی
نبود کمترین تعامل با مالکین بناهای تاریخی شخصی و دولتی در برخی شهرها
وجود برخی اختلاف بین مدیران پایگاهها و ادارات میراث فرهنگی در شهرهای شوش و شوشتر به دلیل تداخل کاری
به روز نبودن موزه ها و وجود تعداد زیاد آثار در انبارها و کمبود نیروی امین اموال
استخدام تعدادی از افراد به صورت رسمی به اسم شهرستانهای کمتر برخوردار که البته در اهواز تجمیع پیدا کرده اند.
چرا اصرار به اخراج ۵۰ نفر در ابتدای سال و تلاش برای اخراج ۳۰ نفر دیگر صورت می گیرد، در حالی که بخش عمده آنها افراد تحصیل کرده مرتبط بوده اند.

ناتوان بودن برخی معاونت های اداره کل که شایسته گی لازم را ندارند.

کمبود نیروی متخصص و مرتبط در زمینه گردشگری در اداره کل
نبود اولویت در حوزه های سه گانه اداره کل برای انجام امور
استفاده نکردن از ظرفیت برخی اماکن تاریخی با وجود هزینه کردن برای مرمت در سالهای گذشته مثل قلعه تل، قلعه دهدز، قلعه خیرآباد و…
ناتوانی در به سرانجام رساندن دهکده های گردشگری انشان در ایذه و سرآسیاب در مسجدسلیمان و…

ضعف در ارتقا و بهبود روستاها و مناطق هدف گردشگری

بی سامانی در کمپ ها و مجتمع های بین راهی

نبود بسته های سرمایه گذاری حاوی اطلاعات لازم از پروژه های مورد نظر در حوزه های سه گانه میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری و نبود بانک اطلاعاتی مناسب در خصوص سرمایه گذاران و پوژه های سرمایه گذاری در سه حوزه میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری

پائین بودن ارزش برند گردشگری استان با توجه به جاذبه های غنی طبیعی خوزستان، تنوع صنایع دستی و ارزش و قدمت میراث فرهنگی از نوع ملموس و ناملموس. پائین بودن ارزش برند گردشگری خوزستان در حوزه های سه گانه نسبت به استان های فارس، اصفهان قابل توجه است.

عدم بهره وری از نزدیگی بازارهای عمده در استانهای همجوار و بازرارهای بین المللی از طریق مرزهای آبی و خاکی
عدم حمایت دولت از تولید کننده صنایع دستی برای تامین مواد اولیه مناسب و ارزان و همچنین عدم خرید تضمینی آن محصول به منظور کوتاه شدن دست دلال ها
با وجود تنوع فرهنگی در میان اقوام خوزستانی از نظر گویش، پوشش، غذا، موسیقی، آداب، رسوم، سنن، مشاغل هیچ برناممه منسجمی برای احیا و سوق دادن آن به سمت اقتصاد گردشگری با هدف حفظ این فرصت ها وجود ندارد.

از جمله فرصت های سرمایه گذاری در خوزستان حضور عشایر کوچنده عنوان شده است اما برای سرمایه گذاری در این خصوص از جمله احداث هتل های کپری و چادری در مسیر کوچ، تولید و تامین لبنیات عشایری یا سوغات عشایری به منظور ایجاد سیستم عرضه و تقاضا اقدامی صورت گرفته نشده است. استان هم برنامه ای ارائه نداده است.

عدم سرمایه گذاری حساب شده و هدفمند در کنار جاذبه هایی مثل چشمه های آب درمانی از جمله تنگ بابا احمد اندیکا که ساختمان آن مربوط به دوره صفوی است و سال ۹۳ هم مرمت شد، ساختمان های ساخته شده و متروک مانده و هیچ گاه استفاده نشده در کنار چشمه های آب درمانی گلگیر مسجدسلیمان و گراب بهبهان. وجود این جاذبه های طبیعی باعث نشده تا گردشگر درمانی جلب شود. پس چرا در سرعین چنین بهشتی ایجاد می کنند ولی در این سه جا امان از ایجاد اشتغال برای انواع خدمات مستقیم و غیر مستقیم.

فقدان مدیریت یکپارچه در بین سازمان ها و ارگان های مختلف در جهت حل مسائل گردشگری و…..

ادامه دارد ….

https://hoorkhabar.ir/642543کپی شد!
130
 

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.