هورنیوز – شاید کمتر کسی فکرش را هم می کرد که در قرن ۲۱ ام و در دوران فناوری و پیشرفت، هنوز هم روش هایی در سیستم آموزشی ایران مورد استفاده قرار گیرد که شنیدن خبرش برای آنهایی که طعم تنبیه و خشونت را چشیده اند، تعجب آور باشد.

متاسفانه طی سال های اخیر، خشونت در مدارس ایران به ویژه در شهرهای کوچک و روستاها رو به افزایش است و اخیرا نیز خبرهای متعددی از تنبیه بدنی دانش آموزان از سوی مدیران و معلمان منتشر شده است که به نظر می آید باید براساس این رفتارها، آموزش و پرورش سیستم های نظارتی خود در مدارس را افزایش دهد.

هرچند آموزش و پرورش اذعان دارد، قوانین کافی برای برخورد یا پیشگیری از چنین رفتارهایی وجود دارد اما شواهد نشان می دهد، برخی معلمان از تمرکز و سلامت لازم برای کنترل احساسات خود و عدم بروز خشم در برابر دانش آموزان برخوردار نیستند.

سیستم آموزشی که باید مهارت های زندگی به ویژه تمرین صبر و کنترل خشم را به دانش آموزان ارائه دهد حال خود به این مشکل گرفتار آمده و برخی معلمان علی رغم سختی شغل، باید از فیلترهای سخت گیرانه بیشتری برای به دست آوردن شانس حضور در سر کلاس عبور کنند.

یکی از دلایل بروز چنین رفتارهای هنجارشکنی را در افزایش خشونت اجتماعی در کشور می توان جست و جو کرد به طوریکه طی سال های اخیر آمار نزاع در شهرهای بزرگ ایران به ویژه پایتخت رو به افزایش گذاشته که انتقال خشونت از اجتماع بزرگتر به کوچکتر یا بالعکس می تواند در بروز چنین رفتارهایی موثر باشد.

در همین رابطه، دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش گفت: به طور مثال ما ضوابطی در راهنمایی و رانندگی داریم و ممکن است؛ راننده‌ای خلاف این قانون عمل کند که این امری طبیعی است؛ بنابراین ما مشکل قانونی نداریم و در انتخاب و آموزش معلمان دقت و توجه لازم وجود دارد، اما گاهی اوقات چنین اتفاقی می‌افتد که از نظر ما محکوم و تخلف است و مورد تایید نظام آموزش و پرورش نیست.

نوید ادهم با بیان اینکه سیستم‌های ادارای آموزش و پرورش با این گروه از معلمان برخوردهای لازم را دارد، اظهار داشت: در آیین‌نامه اجرایی مدارس اعلام شده است که تنبیه‌بدنی به هر شکلی در آموزش و پرورش ممنوع است؛ اگر کسی تخلف کند، جریمه می‌شود و بر اساس قوانین، به هیئت تخلفات اداری ارجاع داده خواهد شد.

با این وجود تعدد خشونت علیه دانش آموزان به دلیل تاثیرات بلند مدتی که روی فرد دارد و ممکن است این خشونت را مانند یک سیکل معیوب دوباره به جامعه بازگرداند، نظام آموزشی ایران باید در زمان جذب نیرو سلامت کامل روان و مهارت های فردی را به دقت مورد بررسی قرار دهد و نیز از ابزارهای نوین برای کنترل کلاس های درس و مدارس استفاده کند.

اگر دانش آموزی که در کلاس درس مورد تنبیه بدنی قرار گرفته است، این عقده را نتواند در درون خود حل و برطف کند، قطعا نمود بیرونی آن را در اجتماع و بروی افراد دیگر بروز خواهد داد در این وضعیت، باید تا آینده ای نه چندان دور، شاهد افزایش چندین برابری نزاع و دعواهای خیابانی در کشور یا در نهاد خانواده باشیم.