هزار راه نرفته توسعه ایذه

امروزه در شهرهای کوچک و دورافتاده از مراکز صنعتی و تجاری، همواره مشکلاتی از قبیل بیکاری و مصرف کننده بودن اهالی این مناطق و راکت بودن اقتصاد در این جوامع از معضلات اصلی این شهرها می باشد. این دور افتاده بودن از مراکز اقتصادی و نبود صنایع در این شهرها را نباید معادل با حالت دایم این وضعیت دانست بلکه باید به دنبال ایجاد راه کارهای دوم و سوم و متناسب با شرایط اقلیمی و جغرافیایی منطقه بود.
شهرستان ایذه یکی از این شهرهای دور افتاده از صنعت و مراکز تجاری است که دارای مشکلات زیادی درزمینه رشد و توسعه اقتصادی است. ناهماهنگی داخلی در شهرستان ایذه و سستی بنیادهای اقتصادی، اغلب به دلیل عدم همبستگی کافی در قسمت های مختلف مدیریتی شهر که وجه اقتصادی دارند مشهود است و این خود بر متورم شدن بیش از حد اوضاع دامن می زند. در شهرستان ایذه اکثر اهالی یا کارمند دولت بوده یا در شهرها و استان های صنعتی مجاور مانند عسلویه و بندر عباس و … مشغول به کار می باشند یا اینکه عده ای مشغول به فعالیت های ساختمانی بوده که این فعالیت به صورت محدود و رونقی نسبی را دارا می باشد، که اغلب به صورت فصلی است و با اتمام پروژه منجر به بیکاری شخص می شود یا اینکه عده ای در بحث کشاورزی مشغول می باشند (با توجه به اقلیم فعلی این شهرستان این شغل نیز فصلی محسوب می شود) و همه این ها منجر به مصرف کننده بوده اهالی و ساکنین می شود.
این امر مستلزم توجه بیشتر دولت به این چنین شهرها و ایجاد مشاغل و صنایع زود بازده در جهت خروج هرچه سریع تر این شهرها از این بن بست می باشد.
بسیاری از این شهرها، نیازمند ایجاد صنایع و کارخانه جات هستند اما بعضی از این شهرها درای موقعیت های متفاوتی هستند، این شهرها درارای پتانسیل های تاریخی و جغرافیایی هستند که این ها را تا حدودی بی نیاز از صنایع می سازد اما این امر معلول بر عدم نیاز و ایجاد صنایع نیست.
شهر ایذه با تاریخ دیرینه و جغرافیای منحصر به فرد خود همچون نگینی درشمال استان خوزستان می درخشد این شهرستان از سه دیدگاه پتانسیل اجرای برنامه های مختلف را دارد. برنامه هایی از قبیل سرمایه گذاری در بحت میراث فرهنگی، کشاورزی و موقعیت جغرافیایی خاص که هریک از اینها به تنهایی خود گره گشای بسیاری از مشکلات است. از دیدگاه تاریخی و باستان شناسی این شهرستان به موزه روباز کشور مشهور است و این منطقه را شهر سنگ نگاره ها نامیده اند.
این منطقه میراث دار چندین دوره تمدنی است که از این دید منحصر به فرد است. این شهر با دارا بودن بیش از ۳۰ اثر تاریخی (۱۴ مورد آن مربوط به قبل از میلاد می باشد) یکی از یگانه های باستانی کشور محسوب می شود. از جمله آثار و مکان های تاریخی این شهرستان که به اختصار می توان به چند مورد اشاره نمود. اشکفت سلمان، کول فرح، خنگ اژدر ، قلعه گژدم، دره شمی، شیوند، کاخ اتابکان، خنگ یارعلی وند وکمالوند، گوردخمه های بردگپی، او . گ . جن (واقع در خنگ اژدر)، برد میل و قلعه اسماعیلیان، اینها تنها تعداد اندکی از آثار باستانی و تاریخی موجود در شهرستان بوده که نیازمند توجه و ایجاد زیر ساخت لازم جهت جذب توریست و رونق این صنعت است که این توجه موجب ایجاد اشتغال به اشکال گوناگون در شهرستان می شود مشاغلی از جمله راهنمای تور، هتل داری، صنایع دستی، ایجاد موزه هایی با عناوین تاریخی و مردم شناسی، صنایع دستی و نمایش آثار محلی و قومی و… رشد این صنعت موجب اشتغال، ارزآوری و به طبع آن توسعه اقتصادی و رفاه اجتماعی می شود.
در گام نخست برای ترویج این صنعت باید زیر ساخت لازم را ایجاد نمود که شامل احداث هتل و اماکن رفاهی توریست هاست دوم باید مکان های تاریخی را مورد توجه قرار داد و محیط مناسب و شایسته ای را در اطراف مکان ها ایجاد نمود که همزمان باید تبلیغات مناسبی نیز برای معرفی و شناخت این شهرستان و آثار تاریخی آن اقدام نمود.
این امر نیازمند برنامه ریزی صحیح و آینده نگری است که در این امر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و همچنین سرمایه گزاری بخش خصوصی می تواند نقش محوری را ایفا کنند.
در بحث کشاورزی و موقعیت کنونی این شهرستان که غالب کشت آن به صورت دیم است و این کشت به صورت فصلی بوده و در باقی سال زمین بلااستفاده است.
عمده محصول کاشته شده گندم و جو می باشد. با توجه با پهناور بودن دشت ایذه و خاک حاصلخیز و مناسب کشت بودن آن، می تواند یکی از قطب های کشاورزی استان باشد اما مانع بزرگ در تحقق این امر نبود (آب) جهت کشت دائم و کاشت محصولات دیگر است. در اطراف شهرستان ایذه دو مخزن عظیم آب وجود دارد، سدکارون یک (شهید عباسپور) و سد کارون ۳ از این سدها که فقط جهت تولید نیروی برق استفاده می شود در اینجا می توان با دریافت حق آبه ای از یک کدام از این سدها زمینه تحول در بخش کشاورزی را در دشت فراهم نمود.
این امر منجر به اشتغال عده زیادی در زمینه کشاورزی خواهد شد. صنعت باغداری، کاشت محصولات گیاهی و دارویی و استفاده از زمین در طول سال به طرق مختلف است. این امر منجر به تغییر وضعیت حرفه کشاورزی از حالت فصلی و موقت به حرفه ای دائم با درآمدی پایدار می شود. ورود آب زمینه ساز تحول در اقتصاد مبتنی بر کشاورزی است و با شکوفا شدن این اشتغال زمینه ایجاد کارگاه های زود بازده و مرتبط با این امر توسط بخش خصوصی فراهم می شود.
شاید دور از واقعیت نباشد که اگر این روح بخش نشسته درکوهسار، پای در دشت تشنه مالمیر نهد، شکوه کوهساران را به دشت خواهد بخشید. در زمینه موقعیت جغرافیایی، منحصر به فرد شهرستان ایذه با توجه به اینکه ایذه در موقعیتی کوهستانی واقع شده است و دارای هوایی نسبتا معتدل در دشت و خنگ و گاها سرد در کوهستان ها و ارتفاعاتی همچون منگشت و دهدز می باشد و این دوگانگی در کلیه فصول مشهود است. این موقعیت جغرافیایی باعث ایجاد منطقه ای بکر و ناشناخته شده است که پتانسیل و توانی شگرفی را در زمینه اکوتوریسم دارد.
تمام این مطالب در صورتی به واقعیت نزدیک خواهند شد که نخست مسئولین امر نسبت به تحقق آنها تلاش و برنامه ریزی کوتاه مدت و بلند مدت نمایند و در این جهت حرکت کنند. دوم اینکه مردم و خصوصاً بخش خصوصی باید در این امر مشارکت داشته و در جهت تحقق و بهبود آن گام بردارند و زمینه ساز تحول همه جانبه را در زمینه اقتصادی و اشتغال زایی فراهم آوردند این امر منجر به توسعه اجتماعی، فرهنگی و افزایش سطح رفاه در جامعه می گردد.