کیماس نوروزی پور – در روزهای گذشته دولت محترم به استان زرخیز و نفت خیز خوزستان نظر لطف داشتند و در معیت چند وزیر محترم تر به این استان سفر کردند؛ چشم ما روشن.

به این که در این سفرها چه گذشت کاری نداریم چرا که هدف از این سیاهه نقل رخدادی است که بر خلاف روند جرای بدعت شده است. ظاهراً هر یک از مسئولین دولتی وقتی به استان خوزستان سفر می کنند با خود چند خبرنگار به همراه دارند تا پوشش اخبار به شکل “مناسب” صورت بگیرد درحالی که خبرنگاران بومی به دلایل مختلف از جمله عدم اطلاع رسانی به موقع در جلسات حضور ندارند و اگر هم حضور داشته باشند جزو طیف همراه با آن دستگاه هستند؛ به تعبیر دیگر در چنین جلساتی جایی برای خبرنگاران منتقد وجود ندارند.

این روال دقیقاً وارنه ی آن چیزی است که در سفر روز گذشته ( ۲۶ آبان) رئیس جمهور به استان البرز اتفاق افتاد. در پایان سفر دکتر روحانی به استان البرز و در آغاز نشست خبری، ابتدا خبرنگاران رسانه های محلی استان البرز به قید قرعه سوال های خود را از رئیس جمهور پرسیدند و پس از آن نوبت به سایرین رسید.

حال اگر بخواهیم به نشست های مشابه که در استان خوزستان برگزار شده است اشاره کنیم خواهیم دید که اهالی رسانه اکثراً گزینشی بوده و هر خبرنگاری قدرت ورود به چنین نشست ها و دیدارهایی را ندارد. البته اگر بخواهیم کمی واقع بینانه تر به این ماجرا نگاه کنیم باید قطعا بپذیریم که جایگاه خبرنگاران و روزنامه نگاران افول کرده و منزلت آنها مانند سابق نیست و از این منظر باید بخشی از چنین کنش هایی را به نحوه عملکرد خود اهالی رسانه نسبت داد.

اینکه چرا مدیران روابط عمومی البته برخی از آنها با خبرنگاران و روزنامه نگاران چنین برخورد هایی را دارند  را باید به مجموعه ای عوامل نسبت داد که نتیجه آن تغییر جایگاه آنها منجر شده است.

سبک نوشتار و تحلیل های مغرضانه و یا حزبی تآثیر زیادی نحوه برخورد با آنها ایفا می کند. در هر حال باید گفت تکیه مسئولین به خبرنگارهای غیراستانی حرکتی است که بجز عده معدودی، خط بطلان کشیدن بر سایر اهالی قلم است.